KH-7 32

KH-7 32

Inne nazwy	Gambit-1 32, Mission 4032, OPS 1686
Indeks COSPAR	1966-083A
Indeks NORAD	S02419
Państwo	Stany Zjednoczone
Zaangażowani	CIA, USAF
Model satelity	KeyHole-7
Rakieta nośna	Atlas SLV-3 Agena D
Miejsce startu	Vandenberg Air Force Base
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	148 km
Apogeum	333 km
Okres obiegu	89,1 min
Nachylenie	93,9°
Czas trwania
Początek misji	16 września 1966 18:00 UTC
Koniec misji	23 września 1966
Wymiary
Masa całkowita	2000 kg

KH-7 32 – amerykański satelita rozpoznawczy; trzydziesty drugi statek serii KeyHole-7 GAMBIT programu CORONA. Jego zadaniem było wykonywanie wywiadowczych zdjęć Ziemi o rozdzielczości przy gruncie około 46 cm.

Budowa i działanie

Głównym komponentem satelity była kamera wyprodukowana przez Eastman Kodak, wyposażona w obiektyw lustrzany teleskopu systemu Maksutova charakteryzujący się ogniskową 1955,8 mm^[1]. Dzięki zestawowi luster udało się obniżyć wagę i wymiary zastosowanego aparatu. Precyzyjne położenie satelity określane było dzięki zestawowi czujników; żyroskopu i skanera podczerwieni kontrolującego położenie ziemskiego horyzontu. Korekta orbity była dokonywana przy pomocy 4 rakietowych silników korekcyjnych^[2]. Film po naświetleniu był przesuwany za pomocą zestawu rolek do kapsuły, która następnie oddzielała się od satelity, lądowała na spadochronie w rejonie Pacyfiku i była przechwytywana podczas opadania przez specjalnie do tego przystosowany samolot.

Misja

Misja rozpoczęła się 16 września 1966 roku, kiedy rakieta Atlas SLV-3 Agena D wyniosła z kosmodromu Vandenberg na niską orbitę okołoziemską 32. satelitę z serii KH-7. Po znalezieniu się na orbicie KH-7 32 otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-083A^[3] .

KH-7 31 pozostawał na orbicie 7 dni^[4], w którym to czasie wykonał 115 okrążeń Ziemi^[5].

22 lutego 1995 roku prezydent Bill Clinton podpisał rozporządzenie wykonawcze 12951 odtajniające 860 tysięcy zdjęć wykonanych w latach 1960-1980 przez wojskowe satelity wywiadowcze. Kolejną partię zdjęć odtajniono w 2002 roku. Archiwalne zdjęcia są wykorzystywane m.in. przez archeologów, geologów i historyków.

Satelita spłonął w atmosferze 23 września 1966 roku^[3] .

Przypisy

Bibliografia

• A History of Satellite Reconnaissance Volume III A. NRO gov. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
• The Gambit story. NRO gov. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
• Critical to us security: The gambit and hexagon satellite reconnaissance systems compendium. NRO gov. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
• Declassified Intelligence Satellite Photographs. researchgate.net. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
• KH-7 Camera System. nro.gov. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
• Gunter Krebs: KH-7. Gunter's Space Page. [dostęp 2021-01-23]. (ang.).
• Mark Wade: KH-7. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
• Jonathan McDowell: Master Launch Log. Jonathan's Space Home Page. [dostęp 2021-04-11]. (ang.).
• Orbital information KH-7 32. [w:] NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2021-07-14]. (ang.).