Jotam (król Judy) : Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Jotam (król Judy)

Jotam

Występowanie	2 Księga Królewska 2 Księga Kronik
Rodzina
Ojciec	Azariasz
Dzieci	Achaz

Jotam (Jahwe jest doskonały lub oby Jahwe uczynił zupełnym) − postać biblijna ze Starego Testamentu, król Judy w latach 740-732 p.n.e.^[1] albo 740/739-734/733 p.n.e.^[2]

Był synem i następcą króla Azariasza. Faktyczne rządy objął jeszcze za życia ojca, gdy Azariasz zachorował na trąd. Jako władca popierał kult jahwistyczny, jednak nie zdołał wprowadzić całkowitej czystości i jedności kultu, stąd lud składał jeszcze ofiary krwawe i kadzielne na wyżynach. Jotam był królem-budowniczym, zbudował m.in. Bramę Górną świątyni jerozolimskiej. Odniósł sukces w wojnie z Ammonitami.

Został pochowany w Jerozolimie.

Rządy po nim objął jego syn Achaz.

Przypisy

↑ James B. Pritchard, Wielki Atlas Biblijny, Oficyna Wydawnicza "Vocatio", Warszawa 1994, ISBN 83-85435-47-6, s. 9.
↑ P. Cz. Bosak, Postacie Nowego Testamentu..., s. 392.

Bibliografia

Bosak P. Cz., Postacie Nowego Testamentu. Słownik-konkordancja, Poznań - Pelplin 1996, s. 392.

Królowie Judy i Izraela

Królowie zjednoczonego Izraela	Saul (1012–1004) Dawid (1004–965) Salomon (965–926)
Królowie Judy (państwo południowe)	Roboam (926–910) Abiasz (910–908) Asa (908–872) Jozafat (872–852) Joram (852–845) Ochozjasz (845–844) Atalia (845–839) Joasz (839–800) Amazjasz (800–785) Azariasz (785–747) Jotam (758–743) Achaz (742–725) Ezechiasz (725–697) Manasses (696–642) Amon (641–640) Jozjasz (639–609) Joachaz (609) Jojakim (608–598) Jojakin (598) Sedecjasz (598–587)
Królowie Izraela (państwo północne)	Jeroboam I (926–907) Nadab (907–906) Basza (906–883) Ela (883–882) Zimri (882) Omri (882–871) Achab (871–852) Ochozjasz (852–851) Joram (851–845) Jehu (845–818) Joachaz (818–802) Joasz (802–787) Jeroboam II (787–747) Zachariasz (747–746) Szallum (747–746) Menachem (746–737) Pekachiasz (736–735) Pekach (734–733) Ozeasz (732–724)