José Santamaría

Ten artykuł od 2009-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

José Santamaría

1963

Pełne imię i nazwisko

José Emilio Santamaría Iglesias

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1929
Montevideo

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska^[a]

Lata	Klub	Wyst.	Gole
1948–1957	Club Nacional de Football	?	(?)
1957–1966	Real Madryt	227^[1]	(2)

Kariera reprezentacyjna

Lata	Reprezentacja	Wyst.	Gole
1952–1957	Urugwaj	20	(0)
1958–1962	Hiszpania	16	(0)
	W sumie:	36	(0)

Kariera trenerska

Lata	Drużyna
1971–1977	RCD Espanyol
1978–1980	Hiszpania U-21
1980–1982	Hiszpania

↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Multimedia w Wikimedia Commons

José Emilio Santamaría (ur. 31 lipca 1929 w Montevideo), urugwajski piłkarz, środkowy obrońca i trener piłkarski. Jeden z zaledwie kilku graczy, którzy w finałach MŚ reprezentowali barwy dwóch krajów.

Santamaria zyskał uznanie grając w Club Nacional de Football z Montevideo, w reprezentacji Urugwaju zadebiutował w 1952. Był ważnym elementem zespołu podczas finałów MŚ 1954, kiedy to Urugwaj zajął 4. miejsce. Łącznie do 1957 rozegrał 20 spotkań w kadrze.

W tym samym roku wyjechał do Europy i zasilił drużynę Realu Madryt. Real był wówczas najlepszym zespołem w Europie, a Santamaria przyczynił się do zdobycie przez ten klub Pucharu Mistrzów w sezonach 58, 59, 60 i 66 oraz Pucharu Interkontynentalnego w 1960. Pięciokrotnie świętował mistrzostwo Hiszpanii.

W reprezentacji Hiszpanii pierwszy raz zagrał w 1958 i z tym zespołem wziął udział w swych drugich mistrzostwach świata. Podczas turnieju w Chile rozegrał 2 mecze, a łącznie dla Hiszpanii – 16.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej został cenionym trenerem – przez wiele lat trenował Espanyol Barcelona, a w 1980 został selekcjonerem reprezentacji Hiszpanii i prowadził ją podczas MŚ 82.