Jesse Burkett

Jesse Burkett

lewozapolowy
Pełne imię i nazwisko	Jesse Cail Burkett
Pseudonim	Crab
Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1868 Wheeling
Data i miejsce śmierci	27 maja 1953 Worcester
Odbijał	lewą
Rzucał	lewą
Debiut	22 kwietnia 1890
Ostatni występ	7 października 1905
Statystyki
Średnia uderzeń	0,338
Uderzenia	2850
RBI	952
Runy	1720
Kariera klubowa
Lata Kluby 1890 New York Giants 1891–1898 Cleveland Spiders 1899–1901 St. Louis Perfectos/Cardinals 1902–1904 Baltimore Orioles 1905 Boston Americans
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia	1946
Metoda elekcji	Veterans Committee

Jesse Cail Burkett (ur. 4 grudnia 1868, zm. 27 maja 1953) – amerykański baseballista, który występował na pozycji lewozapolowego.

Kariera zawodnicza

Na początku kariery grał na pozycji miotacza, a pierwszy zawodowy kontrakt podpisał w 1888 ze Scranton Miners z Central League, w którym spędził jeden sezon. W 1889 grał w Worcester Grays z Atlantic Association, gdzie odniósł najwięcej zwycięstw (30) w lidze i zaliczył najwięcej strikeoutów (240)^[1]. Przed rozpoczęciem sezonu 1890 został zawodnikiem San Francisco Giants, w którym zadebiutował 22 kwietnia 1890^[2]. W lutym 1891 podpisał kontrakt z Cleveland Spiders^[1]. Jako zawodnik tego klubu dwa razy uzyskał najlepszą średnią uderzeń w lidze, dwukrotnie powyżej 0,400^[2].

W marcu 1899 został zawodnikiem St. Louis Perfectos, zespołu, który rok później zmienił nazwę na St. Louis Cardinals^[3]. W sezonie 1901 osiągnął po raz trzeci w karierze najlepszą średnią (0,376)^[2]. W październiku 1901 przeszedł do lokalnego rywala Cardinals – St. Louis Browns, występującej w powstałej rok wcześniej American League^[1]. W 1905 grał w Boston Americans^[2]. Karierę zawodniczą kontynuował w zespołach niższych lig, głównie w Worcester Busters z New England League, gdzie pełnił również funkcję menadżera i był jego właścicielem. Jego ostatnim klubem był Haverhill Climbers, w którym występował w sezonie 1919^[4].

Późniejszy okres

Po sprzedaży udziałów w klubie z Worcester, w 1917 został trenerem drużyny baseballowej College of the Holy Cross. W 1920 został członkiem sztabu szkoleniowego New York Giants, z którym rok później wygrał World Series. W latach dwudziestych XX wieku prowadził również zespoły niższych lig^[1]. W 1946 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame^[5].

Nagrody i wyróżnienia

Przypisy