Janina Żniniewicz

Janina Żniniewicz
Ilustracja
Data urodzenia

1882

Data śmierci

1940

Zawód, zajęcie

lekarka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Janina Żniniewicz (ur. 1882, zm. 1940) – polska lekarka[1].

Życiorys

Zaangażowana w działalność społeczną, jako przewodnicząca Okręgu Wielkopolskiego PCK była założycielką poznańskiej Wyższej Szkoły Pielęgniarskiej: została przewodniczącą jej Komitetu Organizacyjnego[2][3].

Brała udział w powstaniu wielkopolskim jako lekarka[4]. 2 maja 1923 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

Wraz z bratem Janem Żniniewiczem, z którym w 1930 napisała książkę Wodolecznictwo a nerwy[6], została uhonorowana ulicą w Poznaniu.

Przypisy

  1. ↑ AntoniA. Gąsiorowski AntoniA., Veritate et scientia, Państwowe Wydawn. Nauk., 1982, ISBN 978-83-01-04044-4 [dostęp 2019-04-18]  (pol.).
  2. ↑ Zbiory NAC on-line [online], audiovis.nac.gov.pl [dostęp 2019-04-18] .
  3. ↑ KatarzynaK. Gąszcz KatarzynaK., Rozwój szkolnictwa pielęgniarskiego w Polsce, „Wiadomości w czepku”, 2009, s. 46 .
  4. ↑ AntoniA. Czubiński AntoniA., BogusławB. Polak BogusławB., Powstanie Wielkopolskie 1918-1919: wybór źródeł, Wydawn. Poznańskie, 1983, ISBN 978-83-210-0388-7 [dostęp 2019-04-18]  (pol.).
  5. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 31.
  6. ↑ AnetaA. Demidaś AnetaA., Leczenie uzdrowiskowe w Polsce część I, „W cieniu czepka. Biuletyn Informacyjny Dolnośląskiej Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych”, 10/230, październik 2018, s. 20, ISSN 1425-6584 .