Język sekar
| Obszar | Papua Zachodnia (Indonezja) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 450 (1977) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | skz | ||
| IETF | skz | ||
| Glottolog | seka1247 | ||
| Ethnologue | skz | ||
| BPS | 1116 5 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język sekar, także: seka[1][2], kokas[3] – język austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Papua Zachodnia, w dystrykcie Kokas na półwyspie Bomberai oraz na wyspie Ogar[1].
Według danych z 1977 roku posługuje się nim 450 osób[1]. Jego użytkownicy zamieszkują miejscowości: Kinam, Mandoni, Kimina Kra, Batufiafas, Sosar, Sisir, Sekar, Ugar[3].
Jego przynależność lingwistyczna nie została dobrze ustalona. Do bliskich krewnych tego języka należą onin i uruangnirin, przypuszczalnie także język yamdena z archipelagu Moluków[4].
Przypisy
- ↑ a b c David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Sekar, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Sekar. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-27)]. (ang.).
- ↑ a b Sejarah Singkat. Pemerintah Kabupaten Fakfak. [dostęp 2021-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-05)]. (indonez.).
- ↑ Robert Blust. Central and Central-Eastern Malayo-Polynesian. „Oceanic Linguistics”. 32 (2), s. 241–293, 1993. DOI: 10.2307/3623195. ISSN 0029-8115. JSTOR: 3623195. (ang.).
