Język ot danum

Ot Danum
Obszar

Kalimantan (Indonezja)

Liczba mówiących

79 tys. (2007)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy↗
Kody języka
ISO 639-3 otd
IETF otd
Glottolog otda1235
Ethnologue otd
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ot danum (a. uud danum[2][3]), także: dohoi[4], malahoi[1], kadorih[4] – język austronezyjski używany w Indonezji na wyspie Borneo (Kalimantan), przez grupę etniczną Ot Danum[5]. Według danych z 2007 roku posługuje się nim blisko 79 tys. osób[1].

Jest znacznie zróżnicowany dialektalnie[1]. Częsta jest wielojęzyczność. W użyciu jest również język ngaju (lokalna lingua franca), a w mniejszym zakresie język indonezyjski. Oba te języki są źródłami zapożyczeń dla ot danum, przy czym wpływ języka narodowego nasilił się pod wpływem telewizji[6].

Stanowi środek komunikacji jedynie w obrębie grupy etnicznej, przeważnie jest nieznany osobom z zewnątrz. W sferze religijnej i kontaktach międzygrupowych dominują języki ngaju i indonezyjski[7].

Został opisany w postaci kilku opracowań gramatycznych (1990, 2005, 2008)[8][2][9]. Istnieje także słownik z 2012 r.[3] Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Ot Danum, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06]  (ang.).
  2. ↑ a b Martina, Hari Purwiati, Musfeptial: Morfologi Bahasa Dayak Uud Danum. Pontianak: Balai Bahasa Provinsi Kalimantan Barat, 2005. [dostęp 2023-01-15]. (indonez.).
  3. ↑ a b Chairil Effendy, Dedy Ari Asfar, Agus Syahrani, Rafael Syamsuddin, Prima Duantika: Kamus bahasa Uud Danum-Indonesia. Pontianak: Edukasi Press, 2012. ISBN 978-602-19050-2-9. OCLC 957464630. (indonez.).
  4. ↑ a b Inagaki 2006 ↓, s. 41.
  5. ↑ M. Junus Melalatoa: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia Jilid L-Z. Jakarta: Direktorat Jenderal Kebudayaan, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1995, s. 647. OCLC 1027453789. [dostęp 2021-08-19]. (indonez.).
  6. ↑ Inagaki 2006 ↓, s. 42–43.
  7. ↑ Inagaki 2006 ↓, s. 42.
  8. ↑ Surya Taib, Anneke Erland, Sumardi Saragih: Morfosintaksis bahasa Ot Danum. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1990. ISBN 979-459-124-6. OCLC 609807767. [dostęp 2023-01-15]. (indonez.).
  9. ↑ Kazuya Inagaki: Kadori-go: Boruneo-jima no ōsutoroneshia-kei gengo no kijutsu. Kyoto University, 2008. OCLC 957872504. [dostęp 2023-01-15]. (jap.).

Bibliografia

  • Kazuya Inagaki. A sketch on the morphosyntax of Kadorih (Dohoi : Austronesian). „Kyoto University Linguistic Research”. 25, s. 41–65, 2006. OCLC 957838347. [dostęp 2023-01-15]. (ang.). 

Linki zewnętrzne

  • Kamus Ut Danum-Indonesia. Balai Bahasa Provinsi Kalimantan Tengah. [dostęp 2024-03-03]. (indonez.).
  • J9U: 987007530127305171