Język kola
 | Zobacz też: język kula (kola) – transnowogwinejski. |
| Obszar | Moluki, Indonezja | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 7400 (2011)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | kvv | ||
| IETF | kvv | ||
| Glottolog | kola1285 | ||
| Ethnologue | kvv | ||
| BPS | 0720 2 | ||
| WALS | koo | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kola – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, przez mieszkańców wysp Aru. Według danych z 2011 roku posługuje się nim 7400 osób[1].
Jego użytkownicy zamieszkują 22 wsie na wyspie Kola i okolicznych wyspach archipelagu[1][2]. Zróżnicowanie wewnętrzne ogranicza się do pewnych różnic dźwiękowych[3].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- ↑ a b c d David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Kola, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Hughes 1987 ↓, s. 98.
- ↑ Mark Taber (red.): Atlas bahasa tanah Maluku. Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura, 1996, s. 99. ISBN 979-8132-90-4. OCLC 40713056. [dostęp 2023-08-31]. (indonez.).
Bibliografia
- Jock Hughes: The languages of Kei, Tanimbar and Aru: Lexicostatistic classification. W: Soenjono Dardjowidjojo (red.): Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia. Cz. 9. Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1987, s. 71–111, seria: NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 27 896429711. OCLC 896429711. (ang.).
