Język apma
 | Nie mylić z: język ap ma (kambot) – język papuaski. |
| Obszar | Raga (Vanuatu) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 8 tys. (2001)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | app | ||
| IETF | app | ||
| Glottolog | apma1240 | ||
| Ethnologue | app | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język apma (a. abma)[a], także: raga centralny, daleda[1] – język austronezyjski z grupy języków oceanicznych, używany przez grupę ludności na wyspie Raga (Pentecost), należącej do państwa Vanuatu. Posługuje się nim 8 tys. osób[1][2][3].
Dzieli się na trzy główne dialekty: suru mwerani, suru rabwanga i suru kavian. Najbardziej znaczący (pod względem liczby użytkowników i zasięgu geograficznego) jest dialekt suru mwerani. Suru kavian jest na tyle odrębny od pozostałych, że często uchodzi za oddzielny język[4]. Dialekty asuk (asa, asu) i wolwolan (volvoluana) nie są już używane bądź nie zostały bliżej poznane[1]. Dialekt asuk zachował się w postaci fragmentarycznych wspomnień[5].
Język apma, ze względu na izolację geograficzną jego użytkowników (zwłaszcza na wschodnim wybrzeżu), w dużym stopniu oparł się wpływom zewnętrznym[6].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1]. Badaniem tego języka zajmowali się m.in. Cynthia Schneider i Andrew Gray. Wskutek ich działalności dialekt suru mwerani został dobrze opisany w literaturze (dostępne są słownik, gramatyka i materiały alfabetyzacyjne)[3]. Piśmiennictwo jest słabo rozwinięte[7].
Uwagi
- ↑ Forma zapisu „apma” jest preferowana przez użytkowników języka (Schneider i Gray 2015 ↓, przyp. 1, s. 197).
Przypisy
- ↑ a b c d e David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Apma, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ John Lynch, Terry Crowley: Languages of Vanuatu: A new survey and bibliography. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2001, s. 66, seria: Pacific Linguistics 517. DOI: 10.15144/PL-517. ISBN 0-85883-469-3. OCLC 49882787. [dostęp 2022-08-25]. (ang.).
- ↑ a b Schneider i Gray 2015 ↓, s. 197.
- ↑ Schneider i Gray 2015 ↓, s. 200.
- ↑ Schneider 2010 ↓, s. 14.
- ↑ Schneider 2010 ↓, s. 4.
- ↑ Schneider 2010 ↓, s. 5.
Bibliografia
- Cynthia Schneider: A Grammar of Abma: A Language of Pentecost Island, Vanuatu. Canberra: School of Culture, History and Language, College of Asia and the Pacific, Australian National University, 2010, seria: Pacific Linguistics 608. ISBN 978-0-85883-607-5. OCLC 656213727. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).
- Cynthia Schneider, Andrew Gray: Is it worth documenting "just a dialect"? Making the case for Suru Kavian (Pentecost Island). W: Alexandre François, Sabastien Lacrampe, Michael Franjieh, Stefan Schnell (red.): The Languages of Vanuatu: Unity and Diversity. Canberra: Asia-Pacific Linguistics, College of Asia and the Pacific, Australian National University, 2015, s. 197–216, seria: Studies in the Languages of Island Melanesia A-PL 021. ISBN 978-1-922185-23-5. OCLC 914467669. [dostęp 2022-08-25]. (ang.).
