Izabela Tomaszewska

Izabela Tomaszewska

Data i miejsce urodzenia	13 września 1955 Kwidzyn
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 2010 Smoleńsk
Przyczyna śmierci	Katastrofa polskiego Tu-154 w Smoleńsku
Miejsce spoczynku	Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera K II, rząd 2, grób 6[1]
Zawód, zajęcie	urzędnik państwowa, archeolog
Edukacja	Instytut Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego
Stanowisko	dyrektor Zespołu Protokolarnego Prezydenta RP (2006-2010)
Małżeństwo	Andrzej Jacek Tomaszewski
Dzieci	Filip Tomaszewski
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Grób Izabeli Tomaszewskiej na wojskowych Powązkach

Izabela Jolanta Tomaszewska z d. Głowacka^[2] (ur. 13 września 1955 w Kwidzynie, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polska urzędniczka państwowa, w latach 2006–2010 dyrektor Zespołu Protokolarnego Prezydenta RP^[3], z wykształcenia archeolog.

Życiorys

Była córką Jadwigi Głowackiej (zd. Antoszewskiej) oraz Bogdana Głowackiego, historyka (doktora nauk historycznych)^[4], w latach 1954–1970 nauczyciela historii w Liceum Pedagogicznym im. A. Mickiewicza w Kwidzynie^[5][6]. Jako uczennica szkoły średniej należała do Związku Harcerstwa Polskiego i dwukrotnie uczestniczyła w Operacji 1001 Frombork, biorąc udział w wykopaliskach archeologicznych^[2]. W 1974 roku zdała egzamin maturalny w Liceum Ogólnokształcącym w Kwidzynie^[7], a 19 kwietnia 1979 roku ukończyła studia w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskując tytuł zawodowy magistra archeologii (temat pracy magisterskiej: militaria późnolateńskie)^[2]. W latach 1979–1998 pracowała naukowo jako asystent w Instytucie Archeologii i Etnologii PAN w Warszawie; prowadziła badania archeologiczne na Mazowszu^[8] (opracowanie znalezisk z cmentarzyska w Kołozębiu w gminie Sochocin oraz wykopaliska na stanowisku Słupno 6 w okolicach wczesnośredniowiecznego grodziska w Szeligach^[2]). W latach 80. i 90. XX wieku pełniła funkcję sekretarza redakcji czasopism „Archaeologia Polona” (uczestnictwo w przygotowaniu do druku tomów 25–28 w latach 1987–1990) i „Archeologia Polski” (współredagowanie tomów 35–43 w latach 1990–1998)^[2].

W latach 1998–2006 była pracownikiem Biura Prasowego Prezydenta Warszawy^[3]. W 2006 roku rozpoczęła pracę w Kancelarii Prezydenta RP, gdzie pełniła funkcję dyrektora Zespołu Protokolarnego Prezydenta^[3]. W Kancelarii Prezydenta RP była najbliższą współpracownicą Marii Kaczyńskiej, pomagając jej w organizowaniu konferencji, wywiadów, akcji społecznych^[8].

Zginęła 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154 w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej^[9]. 19 kwietnia 2010 roku pochowano ją z honorami wojskowymi w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie^[10].

Miała męża Andrzeja Jacka Tomaszewskiego, archeologa (związek małżeński zawarty w 1980 roku), syna Filipa, urodzonego w 1981 roku^[2], wnuka Emila^[5]. Znała języki: angielski, francuski, niemiecki i rosyjski^[2].

Wybrane prace z zakresu archeologii

• J. Pyrgała, I. Tomaszewska, Leontomorficzna zapinka gallo-rzymska z osady w Kołozębiu, gm. Sochocin, woj. ciechanowskie, „Archeologia Polski”, t. 31: 1986, z. 2, s. 351–365
• I. Tomaszewska, Uwagi na temat celtyckiej pochwy miecza z Warszawy-Żerania, „Archeologia Polski”, t. 42: 1997, z. 1–2, s. 141–154
• I. Tomaszewska, Groby kultury wielbarskiej na cmentarzysku w Kołozębiu, gm. Sochocin, woj. ciechanowskie, [w:] Kultura wielbarska w młodszym okresie rzymskim (materiały z konferencji), J. Gurba, A. Kokowski red., t. I, Lublin 1988, s. 105–116
• I. Tomaszewska, Młodszy okres przedrzymski i okres wpływów rzymskich. Rezultaty ostatnich badań, [w:] Osadnictwo pradziejowe i wczesnośredniowieczne w dorzeczu Słupianki pod Płockiem, M. Dulinicz red., Archeologia Mazowsza i Podlasia. Studia i Materiały, t. I, W. Szymański red., Warszawa 1988, s. 65–93

Odznaczenia, wyróżnienia i upamiętnienie

• We wrześniu 2008 roku została odznaczona portugalskim Orderem Zasługi w stopniu Wielkiego Oficera^[11];
• 19 marca 2009 roku otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej^[12];
• 16 kwietnia 2010 roku została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[13];
• 9 września 2010 roku otrzymała pośmiertnie wyróżnienie „Zasłużony dla Miasta Warszawy”^[14];
• 13 września 2012 roku odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą Izabeli Tomaszewskiej umieszczoną na budynku NSZZ „Solidarność” przy ul. 11 Listopada w Kwidzynie^[15].

Przypisy