Holowniki projektu H-960

Holowniki projektu H-960
Ilustracja
Holownik H-8
Kraj budowy

 Polska

Użytkownicy

 Marynarka Wojenna

Stocznia

Stocznia Remontowa Nauta, Gdynia

Wejście do służby

1992-1993

Zbudowane okręty

2

Okręty w służbie

2

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 310 ton pełna: 332 tony

Długość

27,80 m

Szerokość

8,0 m

Zanurzenie

3,66 m

Napęd

silnik wysokoprężny H. Cegielski-Sulzer(inne języki) GATL 250 o mocy 960 kW (1300 KM)
1 śruba w dyszy

Prędkość

12 węzła

Zasięg

zasięg 1150 Mm przy 12 węzłach

Załoga

17

Holowniki projektu H-960 – seria dwóch polskich holowników portowo-redowych zbudowanych w stoczni remontowej Nauta dla Marynarki Wojennej, oznaczonych H-6 i H-8. Stanowią rozwinięcie holowników projektu H-900/II.

Konstrukcja

Jednostki wzorowane były w dużej mierze na holownikach projektu H-900/II, przez co ich układy pomieszczeń wewnętrznych, jak i wizualnie są do siebie mocno zbliżone. Tuż za forpikiem znajdują się trzy pomieszczenia załogi, dwa dwuosobowe oraz jeden przeznaczony dla dwunastu marynarzy oraz pomieszczenie gospodarcze. W przedziale siłowni znajduje się silnik główny oraz trzy zespoły prądotwórcze. Przedostatni przedział kadłuba to magazyn, a ostatni to skrajnik rufowy z maszyną sterową. W nadbudówce mieści się magazyn dziobowy, pomieszczenie dowódcy holownika, jadalnia, kuchnia, magazyn prowiantowy oraz blok sanitarny, służący jednocześnie jako śluza wejściowa podczas działań na skażonym akwenie. Burty kadłuba i dziób osłonięte są odbojnicami i pokryte gumową wykładziną chroniącą przed uszkodzeniem kadłubów dopychanych jednostek[1].

Opis

Holownik H-8 podczas pracy na morzu

Holowniki projektu H-960 są uniwersalnymi holownikami przystosowanymi do prac ratowniczych. Wyposażone są w działko wodne oraz pneumatyczną łódź. Ponadto w razie potrzeby mogą pełnić rolę portowych, jak i redowych lodołamaczy. Jednostki te przystosowane są do udziału w akcjach ratowniczych obejmujących awaryjne holowanie jednostki na morzu, gaszenie pożarów oraz osuszanie zatopionych przedziałów. Posiadają możliwość przewożenia na krótkich trasach 50 osób na otwartych pokładach[2].

Zbudowane jednostki

Przypisy

  1. ↑ H-8 – holownik uniwersalny Marynarki Wojennej [online], graptolite.net [dostęp 2020-05-03] .
  2. ↑ a b Jubileusz holownika H-8 [online], polska-zbrojna.pl [dostęp 2020-05-03] .
  3. ↑ 25 lat holownika H-6 [online], gospodarkamorska.pl [dostęp 2020-05-03]  (pol.).
  • p
  • d
  • e
Holowniki Marynarki Wojennej po 1945 roku
Typy przedwojenne
  • H-1 (Kaper)
  • H-2 (Żeglarz)
  • H-3 (Majster ex Sokół)
  • H-4 (Mistrz)
  • H-5 (Krakus)
  • H-6 (Lech)*
proj. B60 (od 1952)
  • H-7
  • H-8*
typy różne
  • BG-6 (Pionier)
  • H-9
  • H-10
  • H-11*
proj. H-300/II (od 1962)
  • H-13
  • H-14
  • H-15
  • H-16
  • H-17
  • H-18
proj. B65 (od 1964)
  • H-12
  • H-19
  • H-20
proj. H-800/IV (od 1970)
  • H-1
  • H-2
proj. H-900/II (od 1979)
  • H-3
  • H-4
  • H-5
  • H-7
proj. H-960 (od 1992)
  • H-6
  • H-8
proj. B820 (od 1993)
  • H-9
  • H-10
proj. B860 (od 2020)

* w latach 1952–57 holowniki z tego okresu nosiły takie same numery z prefiksem BG, a wcześniej nazwy