Hilel Cajtlin

Hilel Cajtlin

Data i miejsce urodzenia	1872 Korma (Białoruś)
Data i miejsce śmierci	1942 Treblinka
Multimedia w Wikimedia Commons

Hilel Cajtlin (jid. ‏הלל צײַטלין‎; ur. 1872 w Kormie^[1], zm. 1942 w Treblince) – myśliciel i pisarz konserwatywno-religijny narodowości żydowskiej.

Życiorys

Podczas II wojny światowej został przesiedlony do getta warszawskiego, gdzie kontynuował działalność kulturalną, mimo że żył w biedzie. Tam przyjaźnił się także z Icchakiem Kacenelsonem. Podczas wielkiej akcji deportacyjnej latem 1942 został przewieziony na Umschlagplatz w tałesie. Zginął w obozie zagłady w Treblince.

Wybrana twórczość

Hilel Cajtlin pisał w języku hebrajskim i jidysz. Część jego twórczości została przetłumaczona na język polski. Był badaczem i popularyzatorem chasydyzmu.

• 1938: Tojre-licht. Hojpt-jedojdes fun jidiszn dos un jidiszer etik
• 1938: Szmuesn iber der habadiszer velt-banemung
• 1936: Oro szel maszijach be-torat ha-braclawi
• 1936: Demama wa-kol. Hegjonot, tochehot, giluje-neszama we-chisufe-maszijach
• 1931: Gezangen cum Ejn-sof
• 1930: Di rejd fun Jeszajahu ben Amoc. Wos er hot amol gezogt un wos er wolt hajnt zogn
• 1930: Wos ich hob cu zogn dem jidiszn folk
• 1928: Dawar le-amim. Hazon al gojim we-al mamlachot, ikre torat bene Noach we-szirot-tepilot al szelom ha-olam we-al sziwat ha-szechina limekoma
• 1928: Sifran szel jehidim. Omek raz, zoch mahaszawa we-chiszron hanhaga u-maase le-neszamot bodedot ha-mecapot li-jeszuat olamim be-szanim ele szel „iweta de-mesziha”
• 1922: Hasidut
• 1921: Der alef-bejs fun jidntum
• 1914: Baruch Szpinoza: hajaw, sefaraw we-szitato ha-filosofit 1
• 1914: Baruch Szpinoza: hajaw, sefaraw we-szitato ha-filosofit 2
• 1910: Ha-hasidut le-szitoteha u-zerameha
• 1910: Szriftn

Życie prywatne

Ojciec Arona (1898–1973) i Elchanana (1902–1941).

Przypisy

Bibliografia

• Cywia Lubetkin: Zagłada i powstanie. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05130-41-X.brak strony w książce