Hanazuki

Hanazuki

Klasa	niszczyciel
Typ	Akizuki
Historia
Stocznia	Maizuru
Położenie stępki	10 lutego 1944
Wodowanie	10 października 1944
Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Nazwa	„Hanazuki”
Wejście do służby	26 grudnia 1944
Wycofanie ze służby	sierpień 1947
US Navy
Nazwa	DD-934
Wejście do służby	sierpień 1947
Los okrętu	zezłomowany
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa - 2701 ton, pełna - 3700 ton
Długość	134,2 m
Szerokość	11,6 m
Zanurzenie	4,2 m
Napęd
2 turbiny parowe o mocy łącznej 52 000 KM, 3 kotły parowe, 2 śruby
Prędkość	33 węzłów
Zasięg	8300 mil morskich przy prędkości 18 w
Uzbrojenie
8 dział 100 mm Typ 98 w wieżach dwudziałowych (4xII), 15 - 48 działek przeciwlotniczych 25 mm Typ 96, na stanowiskach podwójnych, potrójnych i pojedynczych (ilość zwiększana w latach 1943-44), 1 poczwórna wyrzutnia torpedowa 610 mm Typ 92 model 4 (1xIV) (8 torped Typ 93), 1-2 miotacze bomb głębinowych Typ 94, zrzutnie bg (72 bomby głębinowe)
Załoga	300

Hanazuki (katakana: ハナヅキ lub キヅナハ| pol. "marcowy księżyc") – japoński wielki niszczyciel z okresu II wojny światowej, typu Akizuki. Spotyka się też romanizację nazwy: "Hanatsuki".

Historia

"Hanazuki" należał do serii wielkich niszczycieli typu Akizuki, zaprojektowanych specjalnie jako okręty obrony przeciwlotniczej, których główne uzbrojenie stanowiło 8 nowych dział uniwersalnych kalibru 100 mm, o świetnych charakterystykach balistycznych, lecz umiarkowanie skutecznym systemie kierowania ogniem.

Stępkę pod budowę okrętu położono 10 lutego 1944 w stoczni Marynarki w Maizuru, kadłub wodowano 10 października 1944, a okręt wszedł do służby 26 grudnia 1944; budowa trwała rekordowo krótki czas. Nazwa, podobnie jak pozostałych niszczycieli tej serii, związana była z Księżycem i oznaczała "Kwitnący Księżyc".

Służba

Po wejściu do służby załoga szkoliła się na wodach Japonii w składzie 11. Flotylli Niszczycieli. 31 marca 1945 został okrętem flagowym 31. Flotylli Eskortowej. Jego jedyną operacją bojową była początkowa eskorta pancernika "Yamato" i innych okrętów biorących udział w operacji Ten-gō 6 kwietnia 1945, przez cieśninę Bungo, po czym powrócił do bazy (wraz z niszczycielami eskortowymi "Kaya" i "Maki"). Do końca wojny przebywał na japońskim Morzu Wewnętrznym, atakowany przez amerykańskie lotnictwo pokładowe, bez uszkodzeń.

Po wojnie, w sierpniu 1947 został przekazany USA w ramach reparacji. Pod oznaczeniem DD-934, został przebadany przez specjalistów amerykańskich, po czym złomowany w Japonii.

Dowódcy:

• kmdr por Hideo Higashi (grudzień 1944 - wrzesień 1945)

Dane techniczne

• zapas paliwa: 1097 t.

Uzbrojenie i wyposażenie

• 8 dział 100 mm Typ 98 w wieżach dwudziałowych (4xII).
  • długość lufy - L/65 (65 kalibrów), kąt podniesienia - 90° donośność - 19.500 m (pozioma), 14.700 m (maks. pionowa), masa pocisku - 13 kg. Zapas amunicji - po 300 nabojów.
• system kierowania ogniem artylerii głównej: dwa 4,5-metrowe dalmierze stereoskopowe (na nadbudówce dziobowej i rufowej) z przelicznikiem artyleryjskim Typ 94.
• urządzenia kierowania ogniem artylerii plot: 2,5-metrowy dalmierz, dwa 1,5 metrowe dalmierze
• szumonamiernik
• radar: dozoru ogólnego model 21 lub dozoru ogólnego model 22 i/lub dozoru powietrznego model 13

Bibliografia

• (ros.) A.W.Orieł (А. В. Орел): "Esmincy tipa Akizuki" (Эсминцы типа "Акицуки"), seria Morskaja Kollekcja 5/2001
• IJN Hanazuki: Tabular Record of Movement (ang.) na stronie Imperial Japanese Navy Page