Giuseppe Pinto
| Arcybiskup tytularny Pandosia | |||
 Giuseppe Pinto (2013) | |||
| |||
| Kraj działania | Senegal, Chile, Filipiny, Chorwacja | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 26 maja 1952 | ||
| Nuncjusz apostolski w Chorwacji | |||
| Okres sprawowania | 2017–2019 | ||
| Nuncjusz apostolski na Filipinach | |||
| Okres sprawowania | 2011–2017 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | diecezja Conversano-Monopoli | ||
| Prezbiterat | 1 kwietnia 1978 | ||
| Nominacja biskupia | 4 grudnia 2001 | ||
| Sakra biskupia | 6 stycznia 2002 | ||
| |||
| Data konsekracji | 6 stycznia 2002 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Watykan | ||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Leonardo Sandri | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Giuseppe Pinto (ur. 26 maja 1952 w Noci) – włoski duchowny rzymskokatolicki, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Senegalu w latach 2001–2007, nuncjusz apostolski w Chile w latach 2007–2011, nuncjusz apostolski na Filipinach w latach 2011–2017, nuncjusz apostolski w Chorwacji w latach 2017–2019.
Życiorys
Urodził się 26 maja 1952 w Noci. Święcenia prezbiteratu otrzymał 1 kwietnia 1978 w katedrze Santa Maria Assunta w Conversano. W 1980 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej w Rzymie.
4 grudnia 2001 papież Jan Paweł II prekonizował go nuncjuszem apostolskim w Senegalu[1] równocześnie akredytowanym w Mali, Republice Zielonego Przylądka, Gwinei Bissau oraz delegatem w Mauretanii, a także arcybiskupem tytularnym Pandosia. Święcenia biskupie otrzymał 6 stycznia 2002 w bazylice św. Piotra na Watykanie. Głównym konsekratorem był sam papież, zaś współkonsekratorami arcybiskup Leonardo Sandri, substytut do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu i arcybiskup Robert Sarah, sekretarz Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Caritas Christi”.
6 grudnia 2007 papież Benedykt XVI mianował go nuncjuszem apostolskim w Chile[2].
10 maja 2011 papież Benedykt XVI oddelegował go do pracy w nuncjaturze na Filipinach[3].
1 lipca 2017 papież Franciszek mianował go nuncjuszem apostolskim w Chorwacji[4], w której pracował do 16 kwietnia 2019 jako nuncjusz[5].
31 lipca 2020 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków nuncjusza apostolskiego i tym samym przeszedł na emeryturę[6].
Przypisy
- ↑ NOMINA DEL NUNZIO APOSTOLICO IN SENEGAL E DELEGATO APOSTOLICO IN MAURITANIA. press.vatican.va, 2001-12-04. [dostęp 2001-12-05]. (wł.).
- ↑ NOMINA DEL NUNZIO APOSTOLICO IN CILE. press.vatican.va. [dostęp 2007-12-06]. (wł.).
- ↑ NOMINA DEL NUNZIO APOSTOLICO NELLE FILIPPINE. press.vatican.va. [dostęp 2011-05-10]. (wł.).
- ↑ Nomina del Nunzio Apostolico in Croazia. press.vatican.va. [dostęp 2017-07-01]. (wł.).
- ↑ Nomina del Nunzio Apostolico in Croazia. press.vatican.va. [dostęp 2019-07-22]. (wł.).
- ↑ Rinuncia all’incarico di Nunzio Apostolico. press.vatican.va. [dostęp 2020-07-31]. (wł.).
Linki zewnętrzne
- Giuseppe Pinto [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-02-06] (ang.).
- p
- d
- e
| Delegaci apostolscy |
|
|---|---|
| Internuncjusz apostolski |
|
| Pronuncjusze apostolscy |
|
| Nuncjusze apostolscy |
|
- p
- d
- e
| Delegaci apostolscy |
|
|---|---|
| Internuncjusz apostolski |
|
| Nuncjusze apostolscy |
|
- p
- d
- e
| Delegaci apostolscy |
|
|---|---|
| Nuncjusze apostolscy |
|
- p
- d
- e
|
