Gabriel
Gavrilo Dožić Гaврилo Дoжић |
Patriarcha Serbii |
|
Kraj działania | Jugosławia |
Data i miejsce urodzenia | 17 maja 1881 Vrujci |
Data i miejsce śmierci | 7 maja 1950 Belgrad |
Miejsce pochówku | Cerkiew katedralna świętego Michała Archanioła w Belgradzie |
Patriarcha Serbii |
Okres sprawowania | 1938–1950 |
|
Wyznanie | prawosławne |
Kościół | Serbski Kościół Prawosławny |
Chirotonia biskupia | 4 grudnia 1911 |
Wybór patriarchy | 21 lutego 1938 |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Sukcesja apostolska
Data konsekracji | 4 grudnia 1911 |
Miejscowość | Belgrad |
Miejsce | Sobór św. Michała Archanioła |
Konsekrator | Dymitr (Pavlović) |
Konsekrowani biskupi | Mikołaj (Jokanović) | 29 czerwca 1938 | Włodzimierz (Rajić) | 30 października 1938 | Wincenty (Prodanov) | 1939 | Walerian (Pribićević) | 28 stycznia 1940 | Arseniusz (Bradvarević) | 4 lutego 1940 | Joannicjusz (Lipovac) | 11 lutego 1940 | Walerian (Stefanović) | 26 stycznia 1941 | Makary (Đorđević) | 22 marca 1947 | Nikanor (Iličić) | 3 czerwca 1947 | Bazyli (Kostić) | 8 czerwca 1947 | Chryzostom (Vojinović) | 15 czerwca 1947 | Wissarion (Kostić) | 29 czerwca 1947 | Barnaba (Nastić) | 19 sierpnia 1947 | Emilian (Marinović) | 17 lipca 1949 | |
Współkonsekrowani biskupi | Ireneusz (Đorđević) | 25 grudnia 1928 | |
Gabriel V, imię świeckie Gavrilo Dožić, Гaврилo Дoжић (ur. 17 maja 1881 we Vrujci, zm. 7 maja 1950 w Belgradzie) – serbski duchowny prawosławny, patriarcha Serbskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1938–1950.
Życiorys
Po ukończeniu szkoły w rodzinnej miejscowości kontynuował naukę w Belgradzie. W 1909 ukończył studia teologiczne na uniwersytecie ateńskim, tam też obronił pracę doktorską z teologii prawosławnej. 1 grudnia 1911 został wybrany nowym metropolitą eparchii raszko-prizreńskiej (chirotonia w dniu 4 grudnia 1911), awansowanej wkrótce potem do rangi archidiecezji.
W latach 1915–1918 był internowany przez władze austro-węgierskie w Ceglédzie. W listopadzie 1918 należał do grupy inicjatorów zjednoczenia Cerkwi czarnogórskiej i serbskiej.
W latach 1920–1938 sprawował urząd metropolity Czarnogóry i Przymorza. 21 lutego 1938 został wybrany 51. patriarchą Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Udało mu się zakończyć konflikt pomiędzy rządem Jugosławii a Serbskim Kościołem Prawosławnym, dotyczącym konkordatu ze Stolicą Apostolską, zdejmując z premiera Stojadinovicia klątwę nałożoną przez patriarchę Barnabę. W marcu 1941 należał do zwolenników przewrotu antyrządowego, skierowanego przeciwko układowi o przystąpieniu Jugosławii do Osi.
6 kwietnia 1941, po niemieckich bombardowaniach Belgradu opuścił stolicę i schronił się w klasztorze Rakovica, a następnie w klasztorze Ostrog, skąd został przewieziony przez Niemców do Belgradu i umieszczony w areszcie domowym. W 1944 trafił do obozu koncentracyjnego w Dachau, ale już w grudniu 1944 został zwolniony i internowany w Wiedniu[1]. Powrócił do kraju w listopadzie 1946. Był co prawda przeciwnikiem komunizmu, nie zgadzał się na wyodrębnienie Kościoła macedońskiego, ale do końca życia nie wystąpił oficjalnie przeciwko nowym władzom[2].
Pochowany w soborze św. Michała Archanioła w Belgradzie.
Przypisy
- ↑ Philip Cohen, David Riesman, Serbia's secret war: propaganda and the deceit of history, Texas A&M University Press, 1996, s.59
- ↑ John Cox, The history of Serbia, Greenwood Publishing Group 2002, s.116
Bibliografia
- Yugoslavism: histories of a failed idea, 1918–1992, DejanD. Djokić, London: Hurst, 2003, ISBN 1-85065-663-0, OCLC 51093251 . Brak numerów stron w książce
- Transformation des Rechts in Ost und West: Festschrift für Prof. Dr. Herwig Roggemann zum 70. Geburtstag, HerwigH. Roggemann, DirkD. Fischer, Berlin: BWV Verlag, 2006, s. 687, ISBN 3-8305-1197-3, OCLC 76824980 .
Metropolici Czarnogóry i Przymorza
Biskupi Zety | - Hilarion (1220–1242)
- Germanus (1242–1261)
- Neofita (1261–1270)
- Eustacjusz I (do 1279)
- Germanus II (1286-1292)
- Michał I (1293)
- Andriej (1300)
- John (1304)
- Michał II (1305–1309)
|
---|
Metropolici | - David I (1391–1396)
- Arseniusz (1396–1417)
- Dawid II (1417–1435)
- Jeftimije (1434–1446)
- Józef (ok. 1453)
- Teodozjusz (1453)
- Visarion (1484-1494)
- Pachomije (1491)
- Bavila (1494–1520)
- Niemiecki III (1520)
- Pavle (1530)
- Romil I (1530)
- Vasilije (1532)
- Nikodim (1540)
- Makarije (1550–1558)
- Romil II (1559)
- Pachomije (1568–1573)
- Gerasim (1573)
- Dionizy (1577)
- Benjamin (1582–1591)
- Rufim (1593–1639)
- Mardarije Uskoković (1637-1661)
- Rufim II Boljević (1662-1685)
- Visarion Borilović (1685–1692)
- Sava Očinić (1694-1697)
- Daniel I (1697–1735)
- Sawa Petrowicz (1735–1781)
- Arsenije Plamenac (1781–1784)
- Piotr I Petrowić-Niegosz (1784–1830)
- Piotr II Petrowić-Niegosz (1833–1851)
- Nikanor (Ivanović) (1858–1860)
- Hilarion (Roganović) (1860–1882)
- Wissarion (Ljubiša) (1882–1884)
- Mitrofan (Ban) (1885–1920)
- Gabriel V (patriarcha Serbii) (1920–1938)
- Joannicjusz (Lipovac) (1940–1945)
- Józef (Cvijović) (1945–1946)
- Włodzimierza Rajicia (1946–1947)
- Arseniusz (Bradvarević) (1947–1961)
- Daniel (Dajković) (1961–1990)
- Amfilochiusz (Radović) (1990–2020)
- Joannicjusz (Mićović) (od 2021)
|
---|
Metropolita Žičy | |
---|
Metropolici Peći | - Arseniusz I (1233–1263)
- św. Sawa II (1263–1271)
- Daniel I (1271–1272)
- Joannicjusz I (1272–1276)
- wakat
- Eustacjusz I (1279–1286)
- Jakub I (1286–1292)
- Eustacjusz II (1292–1309)
- Sawa III (1309–1316)
- Nikodem (1316–1324)
- Daniel II (1324–1337)
|
---|
Patriarchowie serbscy rezydujący w Peći | - Joannicjusz II (1337–1354)
- Sawa IV (1354–1375)
- Efrem (1375–1380)
- Spirydon (1380–1389)
- Efrem (drugi raz) (1389–1390)
- Daniel III (1390–1396)
- Sawa V (1396–1407)
- Daniel IV (1407)
- Cyryl I (1407–1418)
- Nikon (1418–1435)
- Teofan (1435–1446)
- Nikodem II (1446–1453)
- Arseniusz II (1453–1459)
- wakat
- Jan I (1508)
- wakat
- Marek (1524)
- wakat
- Paweł I (1527–1535)
- wakat
- Makary (1557–1572)
- Antoni (1572–1575)
- Gerazym (1575–1585)
- Sawwacjusz (1585–1586)
- Hieroteusz (1586–1591)
- Filip (1591–1592)
- Jan II (1592–1613)
- Paisjusz I (1613–1647)
- Gabriel I (1648–1655)
- Maksym I (1655–1672)
- Arseniusz III (1672–1691)
- Kalinik I (1691–1710)
- Atanazy I (1711–1712)
- Mojżesz (1712–1725)
- Arseniusz IX (1725–1737)
- Joannicjusz III (1739–1746)
- Atanazy II (1746–1752)
- Gabriel II (1752)
- Gabriel III (1752–1758)
- Wincenty I (1758)
- Paisjusz II (1758)
- Gabriel IV (1758–1759)
- Cyryl II (1759–1763)
- Bazyli (1763–1765)
- Kalinik II (1765–1766)
|
---|
Metropolici, a następnie Patriarchowie karłowiccy | - Arseniusz III (1691–1706)
- Arseniusz IV (1737–1748)
- Izajasz (1748–1749)
- Paweł (1749–1768)
- Jan (1768–1773)
- Wincenty (1774–1780)
- Mojżesz (1780–1790)
- Stefan (1790–1836)
- Stefan (1836–1841)
- Józef - jako metropolita (1842–1848)
- Józef - jako patriarcha (1848–1861)
- Samuel (1861–1870)
- Prokop (1874–1879)
- German (1879–1888)
- Jerzy II (1888–1907)
- Lucjan (1908–1913)
|
---|
Patriarchowie Serbii | - Dymitr (1920–1930)
- Barnaba (1930–1937)
- Gabriel V (1938–1950)
- Wincenty II (1950–1958)
- German (1958–1990)
- Paweł (1990–2009)
- Ireneusz (2010-2020)
- Porfiriusz (od 2021)
|
---|
- VIAF: 55610880
- LCCN: n85350307
- GND: 119069296
- NKC: jx20120629002
- Open Library: OL785582A