Fletcher Henderson

Fletcher Henderson
James Fletcher Hamilton Henderson
Ilustracja
Fletcher Henderson Orchestra, 1925
Imię i nazwisko

James Fletcher Hamilton Henderson

Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1897
Cuthbert, Georgia

Data i miejsce śmierci

29 grudnia 1952
Nowy Jork

Instrumenty

fortepian

Gatunki

jazz, swing, jazz chicagowski, muzyka taneczna[1]

Zawód

pianista, kompozytor, aranżer, muzyk, bandleader

Aktywność

1920–1952

Współpracownicy
Benny Goodman, Louis Armstrong, Coleman Hawkins, Ralph Escudero, Charlie Dixon, Elmer Chambers, Don Redman, Kaiser Marshall
Zespoły
Fletcher Henderson Orchestra (1923-1934/35)

Benny Goodman Orchestra (1934/1935-1952) Fletcher Henderson Sextet

Fletcher Henderson, James Fletcher Hamilton Henderson (ur. 18 grudnia 1897 w Cuthbert, zm. 29 grudnia 1952 w Nowym Jorku) – amerykański pianista jazzowy, aranżer i kompozytor.

Życiorys

W 1920 roku współpracował z wydawnictwem muzycznym Pace-Hady. Rok później wziął udział w trasie koncertowej, występując z Ethel Waters[2]. W 1922, będąc wówczas w Nowym Orleanie poznał Louisa Amstronga, zaczynającego karierę jako kornecista[2]. W 1923 spotkał się z kilkoma innymi muzykami na przesłuchaniu, z którymi to założył zespół. Na współpracę zgodził się również Louis Armstrong[2].

Początkowo Henderson był w zespole jedynie pianistą, jednak w 1927 orkiestra straciła aranżera, a Henderson postanowił zająć jego miejsce. Wtedy właśnie ujawnił się jego wyjątkowy talent do aranżacji[2].

Jeszcze przed odejściem aranżera, Fletcher Henderson Orchestra opuścił Armstrong[2]. W zespole przez lata grało wielu muzyków, którzy z czasem zaczęli budować własne kariery solowe, jak Coleman Hawkins czy Don Redman[3].

Dom rodzinny Fletchera Hendersona

W 1934 Henderson współpracował z Bennym Goodmanem, który zakładając nowy big-band potrzebował aranży. Goodman zwrócił się z tym właśnie do Hendersona[2]. Zagrał on nawet z zespołem Benny'ego w sierpniu 1935 serię koncertów[2]. Wykonano na nich aranże Hendersona. Później wszedł on w stały skład orkiestry, tworząc dla niej kolejne aranże[4][2]. Poskutkowało to również rozpadem Fletcher Henderson Orchestra.

Z Goodmanem współpracował niemal do śmierci w 1952 roku[2].

Pod koniec życia założył również sekstet.[2]

Przypisy

  1. Dave Gelly: Ikony jazzu. 2013. (pol.).
  2. a b c d e f g h i j DaveD. Gelly DaveD., Ikony jazzu, 2013 .
  3. Fletcher Henderson And His Club Alabam Orchestra [online], Discogs [dostęp 2020-05-09]  (ang.).
  4. Fletcher Henderson [online], Discogs [dostęp 2020-05-09]  (ang.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000073576175
  • VIAF: 42025439
  • LCCN: n81097889
  • GND: 128879793
  • LIBRIS: tr58clcc19rv908
  • BnF: 13895127b
  • SUDOC: 115121145
  • SBN: LO1V266626
  • NLA: 35341354
  • NKC: ola2002158397
  • BNE: XX1287777
  • NTA: 097913626
  • BIBSYS: 46724
  • Open Library: OL7515178A
  • PLWABN: 9810700516005606
  • NUKAT: n2014003383
  • J9U: 987007457242205171
  • LIH: LNB:VUB;=BJ
  • WorldCat: lccn-n81097889
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: biography/Fletcher-Henderson
  • Universalis: fletcher-henderson
  • NE.se: fletcher-henderson
  • SNL: Fletcher_Henderson
  • Catalana: 0032398
  • DSDE: Fletcher_Henderson