Feliks Kierski

Feliks Kierski (ur. 1884, zm. 3 listopada 1926 w Vence pod Niceą) – polski filozof, psycholog, nauczyciel, tłumacz, encyklopedysta[1].

Dzieła

Był współpracownikiem wielu polskich gazet i pism, w których publikował artykuły na tematy literatury, filozofii i kultury. Redagował dziennik "Echo Polskie" wydawane w Moskwie. Był także encyklopedystą, redaktorem dwutomowej "Podręcznej encyklopedii pedagogicznej" wydanej we Lwowie w 1923 roku[2][1]. Opublikował:

  • Krytyka praktycznego rozumu, tłumaczenie z niemieckiego Immanuela Kanta (1911)[3],
  • Rozprawa o metodzie dobrego powodowania swoim rozumem i szukania prawdy w naukach, tłum. René Descartesa, (1921),
  • Encyklopedia wychowawcza, red. nacz. (1919-1923)[4],
  • Podręczna encyklopedia pedagogiczna, red. nacz. (1923-1925)[5],
  • Jan Henryk Pestalozzi t. 1-3, monografia (1927)

Przypisy

Bibliografia

  • Praca zbiorowa, Przegląd Filozoficzny, "Nekrologia. Ś.p. Feliks Kierski", Tomy 29-32, Warszawa: Polskie Towarzystwo Filozoficzne, 1926, s. 261-262 .
  • Feliks Kierski: Podręczna encyklopedia pedagogiczna. Lwów: Książnica Polska, 1923.
    • Kierski Feliks: Podręczna encyklopedia pedagogiczna. T. I. Lwów, Warszawa: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, Wydawnictwo Książnica Polska, 1923.
  • Imannuel Kant: Krytyka praktycznego rozumu. Lwów: Polskie Towarzystwo Filozoficzne, 1911.

Linki zewnętrzne

  • Publikacje Feliksa Kierskiego w bibliotece Polona
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000072322229
  • VIAF: 101996522
  • PLWABN: 9810673527005606
  • NUKAT: n98028738
  • WorldCat: viaf-101996522
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3922108