Ewa Bartnik

Ewa Bartnik

Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1949 Warszawa
Profesor nauk biologicznych
Specjalność: biologia molekularna, genetyka
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Profesura	24 lutego 1993
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Instutut	Instytut Biochemii i Biofizyki PAN
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Ewa Maria Bartnik z domu Balicka (ur. 15 grudnia 1949 w Warszawie) – polska biolożka, profesor nauk biologicznych, wykładowczyni akademicka, popularyzatorka nauki.

Życiorys

Ukończyła studia z zakresu biologii na Uniwersytecie Warszawskim^[1]. Uzyskiwała następnie kolejne stopnie naukowe (doktora i doktora habilitowanego). W 1993 otrzymała tytuł profesora nauk biologicznych^[2]. Pracę zawodową rozpoczynała w Zakładzie Genetyki UW^[1], następnie związana z Instytutem Genetyki i Biotechnologii tego uniwersytetu oraz z Instytutem Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk^[2]. W prac naukowej specjalizowała się w zagadnieniach związanych z biologią molekularną i genetyką, prowadziła badania dotyczące mitochondrialnego DNA^[3]. Pełniła funkcję sekretarza generalnego Polskiego Towarzystwa Genetycznego, została zastępczynią przewodniczącego Komitetu Genetyki Człowieka i Patologii Molekularnej PAN oraz członkinią Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów^[2]. Jest również współautorką podręczników biologii dla liceum ogólnokształcącego oraz podręczników akademickich, została przedstawicielką Polski w grupie eksperckiej ds. nauk przyrodniczych w badaniu umiejętności uczniów PISA.

Jest także popularyzatorką nauki, w 2008 została laureatką nagrody honorowej Polskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy Naukowych dla naukowca przyjaznego mediom (2008)^[4].

W 2011 prezydent Bronisław Komorowski, za wybitne osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej i działalności dydaktycznej, za zasługi na rzecz nauki w Polsce i na świecie oraz wspieranie międzynarodowej współpracy naukowej, odznaczył Ewę Bartnik Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[5][6].

Przypisy