Ernest Labrousse

Ernest Labrousse

Data i miejsce urodzenia	16 marca 1895 Barbezieux-Saint-Hilaire
Data i miejsce śmierci	23 lub 24 maja 1988 Paryż
Zawód, zajęcie	historyk

Ernest Labrousse (ur. 16 marca 1895^[1] w Barbezieux^[2], zm. 23^[1] lub 24 maja 1988 w Paryżu^[1]) – francuski historyk specjalizujący się w historii społecznej i gospodarczej. Zaliczany do drugiej generacji Szkoły Annales. Był jednym z pionierów kliometrii.

Był synem handlarza^[2]. Studiował historię na Sorbonie; studia przerwał wybuch I wojny światowej^[1]. Zmobilizowany do wojska w 1914, rok później zakończył służbę i w dalszych latach wojny pracował jako nauczyciel w liceach^[1]. W młodości działał w ruchu socjalistycznym^[1]. W 1918 ożenił się^[1]. W 1925 odszedł z partii komunistycznej skupiając się na działalności naukowej^[1].

W 1932 przedstawił swoją pracę dyplomową na wydziale nauk prawniczych (Faculté de droit de Paris)^[1][2]; była to jego najbardziej znana praca, Esquisse du mouvement des prix et des revenus en France au XVIIIe siècle^[2]. Badał w niej ekonomiczne przyczyny kryzysu społecznego XVIII-wiecznej Francji oraz, szerzej, relację między ekonomią, społeczeństwem i polityką w dziejach^[2]. Swoje tezy rozwinął w kolejnej pracy, obronionej tym razem na Faculté des lettres w 1943, pt.. La Crise de l ’économie française à la fin de l’ancien régime et au début de la Révolution, gdzie przedstawił ekonomiczno-społeczne tło wybuchu Rewolucji Francuskiej^[1][2]. Swoim warsztatem badawczym, opartym na szerokiej analizie danych kwantytatywnych oraz na synergii historii i nauk społecznych, wpisywał się w założenia szkoły historiograficznej Annales^[2]. W latach 70. i 80. współredagował wraz z Fernandem Braudelem czterotomową Histoire économique et sociale de la France^[2].

Labrousse jako poprzedników, którzy najmocniej wpłynęli na charakter jego badań i sposób ich prowadzenia, wymieniał François Simianda, Karola Marksa i Alberta Aftaliona^[2]. Do grona jego uczniów należeli m.in. Pierre Goubert, Pierre Vilar i Pierre Chaunu^[2]. Od 1938 należał do kolegium redakcyjnego czasopisma "Annales"^[1]

Był zatrudniony początkowo na École pratique des hautes études^[1], a następnie na Sorbonie, na pozycji szefa Katedry Historii Społecznej i Ekonomicznej^[2]. W 1964 roku został doktorem honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego^[3].

Wybrane publikacje

• Esquisse du mouvement des prix et des revenus en France au XVIIIe siècle,1933^[2]
• La Crise de l’économie française à la fin de l'ancien régime et au début de la Révolution, 1944^[2]
• Histoire économique et sociale de la France, 1970-1982^[2]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• ADPF, "Histoire et historiens en France depuis 1945". adpf.asso.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-10-18)].