Eliyahu Rips

Eliyahu Rips
‏Илья Аронович Рипс
אליהו ריפס‎
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1948
Ryga

Zawód, zajęcie

matematyk, wykładowca akademicki

Tytuł naukowy

doktor

Alma Mater

Uniwersytet Łotewski w Rydze

Uczelnia

Uniwersytet Hebrajski w Jerozolimie

Stanowisko

profesor

Multimedia w Wikimedia Commons

Eliyahu Rips, ros. Илья Аронович Рипс (Ilja Aronowicz Rips), hebr. אליהו ריפס, łot. Iļja Ripss (ur. 12 grudnia 1948 w Rydze) – łotewsko-izraelski matematyk zajmujący się geometryczną teorią grup, wykładowca akademicki, profesor Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie.

Życiorys

Urodził się 12 grudnia 1948 roku w Rydze. Studiował na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Łotewskiego w Rydze. Był pierwszym łotewskim studentem, który uczestniczył w międzynarodowej olimpiadzie matematycznej. Studia rozpoczął w wieku 15 lat, był zwolniony z egzaminów wstępnych[1].

W nocy 9 kwietnia 1969 roku oblał się naftą i usiłował dokonać samospalenia przed Pomnikiem Wolności w proteście przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. Został aresztowany i poddany badaniom psychiatrycznym. Rozpoznano u niego schizofrenię i poddano przymusowemu leczeniu w Ryskim Szpitalu Psychoneurologicznym. Po dwóch latach uznano go za wyleczonego i zwolniono[2].

W 1972 roku emigrował do Izraela. Na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie obronił pracę doktorską i w 1975 roku otrzymał tytuł doktora. Za dysertację został wyróżniony Nagrodą Aharona Katzira. W 1979 roku otrzymał Nagrodę Erdősa od Izraelskiego Towarzystwa Matematycznego. W 1994 roku uczestniczył w Międzynarodowym Kongresie Matematyków.

Prace Ripsa nad działaniami grupy na R {\displaystyle \mathbb {R} } -drzewie spotkały się z uznaniem środowiska matematycznego[3].

Rips zajmował się również analizą matematyczną tekstów biblijnych – w 1994 roku opublikował wspólnie z Witztumem i Rosenbergiem pracę, w której donosił o statystycznie częstszym występowaniu ciągów równoodległych liter (ang. equidistant letter sequences, ELS) w Księdze Wyjścia[4]. Na prace Ripsa i wsp. powoływał się później Drosnin, piszący o „kodzie Biblii”[5].

Prace (wybór)

  • (1982) Subgroups of small cancellation groups[6]
  • (1994) Structure and rigidity in hyperbolic groups. I[7]
  • (1995) Canonical representatives and equations in hyperbolic groups[8]
  • (1997) Cyclic splittings of finitely presented groups and the canonical JSJ decomposition[9]
  • (2002) Isoperimetric and isodiametric functions of groups[10]
  • (2002) Isoperimetric functions of groups and computational complexity of the word problem[11]

Przypisy

  1. ↑ Virtual Exhibition team: Protests and Demands for Human Rights. [w:] The Aftermath of Prague Spring and Charter 77 in Latvia/the Baltics [on-line]. www.itl.rtu.lv/. [dostęp 2012-10-04]. (ang.).
  2. ↑ Lūse A. From social pathologies to individual psyches: psychiatry navigating socio-political currents in 20th-century Latvia. „History of Psychiatry”. 22 (1), s. 20–39, 2011. DOI: 10.1177/0957154X09351045. 
  3. ↑ D. Gaboriau, G. Levitt, F. Paulin. Pseudogroups of isometries of ℝ and Rips’ theorem on free actions on ℝ-trees. „Israel Journal of Mathematics”. 87 (1-3), s. 403–428, 1994. DOI: 10.1007/BF02773004. 
  4. ↑ Doron Witztum, Eliyahu Rips, Yoav Rosenberg. Equidistant Letter Sequences in the Book of Genesis. „Statistical Science”. 9 (3), s. 429-438, 1994. DOI: 10.1214/ss/1177010393. 
  5. ↑ Bible code. W: Robert Todd Carroll: The skeptic's dictionary : a collection of strange beliefs, amusing deceptions, and dangerous delusion. Hoboken, NJ: Wiley, 2003, s. 52-55. ISBN 0-471-27242-6.
  6. ↑ E.E. Rips E.E., Subgroups of small Cancellation Groups, „Bulletin of the London Mathematical Society”, 14 (1), 1982, s. 45–47, DOI: 10.1112/blms/14.1.45, ISSN 1469-2120  (ang.).
  7. ↑ E.E. Rips E.E., Z.Z. Sela Z.Z., Structure and rigidity in hyperbolic groups I, „Geometric & Functional Analysis GAFA”, 4 (3), 1994, s. 337–371, DOI: 10.1007/BF01896245, ISSN 1016-443X  (ang.).
  8. ↑ E.E. Rips E.E., Z.Z. Sela Z.Z., Canonical representatives and equations in hyperbolic groups, „Inventiones mathematicae”, 120 (1), 1995, s. 489–512, DOI: 10.1007/BF01241140, ISSN 0020-9910  (ang.).
  9. ↑ E.E. Rips E.E., Z.Z. Sela Z.Z., Cyclic Splittings of Finitely Presented Groups and the Canonical JSJ Decomposition, „Annals of Mathematics”, 146 (1), 1997, s. 53–109, DOI: 10.2307/2951832, JSTOR: 2951832 .
  10. ↑ Mark V.M.V. Sapir Mark V.M.V., Jean-CamilleJ.C. Birget Jean-CamilleJ.C., EliyahuE. Rips EliyahuE., Isoperimetric and Isodiametric Functions of Groups, „Annals of Mathematics”, 156 (2), 2002, s. 345–466, DOI: 10.2307/3597195, JSTOR: 3597195 .
  11. ↑ J.-C.J.C. Birget J.-C.J.C. i inni, Isoperimetric Functions of Groups and Computational Complexity of the Word Problem, „Annals of Mathematics”, 156 (2), 2002, s. 467–518, DOI: 10.2307/3597196, JSTOR: 3597196 .

Linki zewnętrzne

  • Eliyahu Rips' World-Wide-Web Home Page. www.ma.huji.ac.il. [dostęp 2012-09-27].
  • The Hebrew University of Jerusalem. [dostęp 2012-10-04].
  • Zane Lase-Lasmane: Iļja. [dostęp 2012-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-12)].
  • The Virtual Exhibition – The Aftermath of Prague Spring and Charter 77 in Latvia/the Baltics. [dostęp 2012-10-04].
  • ISNI: 0000000082218433
  • VIAF: 38656537
  • LCCN: n97042327, no2008187186
  • BnF: 13333353v
  • SUDOC: 035742712
  • J9U: 987007267175805171
  • NSK: 000681602