Elżbieta Karadziordziewić
Јелисавета Карађорђевић Jelisaveta Karađorđević | |||
Księżniczka Serbii i Jugosławii | |||
Dynastia | Karadziordziewicie | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 7 kwietnia 1936 | ||
Ojciec | |||
Matka | Olga Glücksburg | ||
Mąż | Howard Oxenberg | ||
Dzieci | z Howardem Oxenbergiem: | ||
Odznaczenia | |||
|
Elżbieta Karadziordziewić, serb. Јелисавета Карађорђевић, serb.-chorw. Jelisaveta Karađorđević, pseud. Jelisaveta, E (ur. 7 kwietnia 1936 w Belgradzie[potrzebny przypis]) – serbska arystokratka, pisarka i polityczka; księżniczka Jugosławii (tytularnie także Serbii), kandydatka w wyborach prezydenckich w 2004.
Życiorys
Urodziła się jako jedyna córka Pawła (1893–1976), księcia Jugosławii, i Olgi Glücksburg (1903–1997), księżniczki Grecji i Danii. Miała dwóch starszych braci: Aleksandra (1924–2016) i Mikołaja (1928–1954). Jej matką chrzestną była ciotka Katarzyny Glücksburg (1904–1955). Jej ojciec sprawował urząd regenta w imieniu małoletniego króla Piotra II (1923–1970), a matka wypełniała obowiązki pierwszej damy[1]. Wczesne dzieciństwo spędziła w Belgradzie, mieszkając w Białym Pałacu. W wyniku puczu wojskowego 25 marca 1941 została internowana wraz z rodziną[2]. Następnie zostali przekazani Wielkiej Brytanii, a po interwencji Jerzego II, Grecji[3]. 28 kwietnia 1941 przeniesiono ich do Nairobi, po czym ostatecznie osadzono w specjalnie przygotowanym miejscu internowania w Oserian nad jeziorem Naivasha (Kenia)[4]. Z racji na zły stan zdrowia ojca, w kwietniu 1943 zostali przeniesieni do Południowej Afryki, a 1 czerwca 1946 uwolnieni[5].
W 1946–1961 mieszkała kolejno w: Kapsztadzie, Lozannie, Florencji i Paryżu[czy to ważne?]. W 1955–1960 studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Paryskim[6]. W 1961 wyszła za mąż za Howarda Oxenberga (1919–2010), amerykańsko-żydowskiego przemysłowca, po czym zamieszkała w Nowym Jorku. W 1966 rozwiodła się i przeniosła do Londynu[7]. W 1969 ponownie wyszła za mąż za Neila Balfoura (ur. 1944), angielskiego finansistę[7]. Od 1974 miała romans z walijskim aktorem Richardem Burtonem (1925–1984), który doprowadził do rozpadu jej małżeństwa w 1978[8]. Kolejny raz wyszła za mąż w 1987 za Manuela Ulloę Elíasa (1922–1992), peruwiańskiego polityka[8]. W 1999 powróciła do Jugosławii.
Rodzina
Trzykrotnie wychodziła za mąż. 19 stycznia 1961 w Nowym Jorku poślubiła Howarda Oxenberga (1919–2010), syna Jacka (1882–) i Daisy z d. Freedman (1892–). Rozwiedli się w 1966[7]. Ze związku pochodzą dwie córki:
- Catherine Oxenburg (ur. 1961) ⚭ Casper Van Dien (ur. 1968), syn Caspera Roberta (ur. 1932) i Diane z d. Morrow (ur. 1939).
- Christina Oxenberg (ur. 1962) ⚭ Damian Elwes (ur. 1960), syn Bede'ego Evelyn (1931–1975) i Tessy Georginy z d. Kennedy (ur. 1938).
23 września 1969 w Londynie wyszła za Neila Balfoura (ur. 1944), syna Archibalda Roxburgha (1883–1958) i Lilian Helen z d. Cooper (zm. 1989)[7]. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1978. Ze związku pochodzi jeden syn:
- Nocholas Augustus Roxburgh Balfour (ur. 1970) ⚭ Stéphanie de Brouwer[czy to ważne?] (ur. 1971), córka Jeana Marie (ur. 1939) i Veroniki z d. Dengg (ur. 1948).
Po raz trzeci wyszła za mąż 28 lutego 1987 w Nowym Jorku za Manuela Ulloę Elíasa (1922–1992), syna Alberta Ulloa Sotomayor (1892–1975) i Margarity Elías Beddy (1895–1975). Małżeństwo pozostało bezdzietne. Tolerowała trwający w 1990–1992 romans męża z argentyńską pisarką Maki Miró Quesada (ur. 1949)[potrzebny przypis].
Przodkowie
Prapradziadkowie | Jerzy Czarny (1768–1818) ∞1706 Jelena Jovanović (1771–1842) | Jevrem Nenandović (1793–1864) ∞ok. 1812 Jovanka Milovanović (1797–ok. 1840) | Pawieł Nikołajewicz Demidow (1798–1840) ∞1836 Aurora Karlowna Stjernvall (1808–1902) | Piotr Nikiticz Trubecki (1826–1880) ∞1851 Jelizawieta Esperowna Biełosielska-Biełozierska (1832–1907) | kr. Danii Chrystian IX (1818–1906) ∞ 1842 Ludwika Heska (1817–1898) | Konstanty Nikołajewicz Romanow (1827–1892) ∞ 1848 Aleksandra Josifowna (1830–1911) | car Rosji Aleksander II (1818–1881) ∞ 1841 Maria Aleksandrowna (1824–1880) | w. ks. Meklemburgii-Schwerinu Fryderyk Franciszek II (1823–1883) ∞ 1849 Augusta Reuss-Köstritz (1822–1862) |
Pradziadkowie | ks. Serbii Aleksander (1806–1885) ∞1830 Persyda Nenandović (1813–1873) | Pawieł Pawłowicz Demidow (1839–1885) ∞1871 Jelena Pietrowna Trubecka (1853–1917) | kr. Hellenów Jerzy I (1845–1913) ∞ 1867 Olga Konstantynowna Romanowa (1851–1926) | Włodzimierz Aleksandrowicz Romanow (1847–1909) ∞ 1874 Maria Pawłowna (1854–1920) | ||||
Dziadkowie | Arsen Karadziordziewić (1859–1938) ∞1892 Aurora Pawłowna Demidowa (1873–1904) | Mikołaj Glücksburg (1872–1938) ∞ 1902 Helena Władimirowna Romanowa (1882–1957) | ||||||
Rodzice | Paweł Karadziordziewić (1893–1976) ∞1922 Olga Glücksburg (1903–1997) | |||||||
Elżbieta Karadziordziewić (ur. 1936) |
Przypisy
- ↑ Sainz de Medrano ↓, s. 259.
- ↑ Sainz de Medrano ↓, s. 260.
- ↑ Balfour, Mackay ↓, s. 260.
- ↑ Balfour, Mackay ↓, s. 266–278.
- ↑ Balfour, Mackay ↓, s. 293.
- ↑ Sainz de Medrano ↓, s. 260–262.
- ↑ a b c d NancyN. Mitford NancyN., Love from Nancy: The Letters of Nancy Mitford, CharlotteCh. Mosley (oprac.), Boston: „Houghton Mifflin Harcourt”, 1993, s. 394, ISBN 0-395-57041-7 (ang.).
- ↑ a b JudithJ. Weinraub JudithJ., THE PRINCESS'S AWAKENING, „The Washington Post”, 12 lipca 1991, ISSN 0190-8286 [dostęp 2022-12-07] (ang.).
Bibliografia
- Neil Balfour, Sally Mackay: Paul of Yugoslavia: Britain's maligned friend. London: „Hamish Hamilton”, 1980. ISBN 978-0-2411-0392-0. (ang.).
- Ricardo Mateos Sainz de Medrano: La Familia de la Reina Sofía: La Dinastía griega, la Casa de Hannover y los reales primos de Europa. Madrid: „La Esfera de los Libros”, 2004. ISBN 978-84-9734-195-0. (hiszp.).
- p
- d
- e
|