Eagles Live

Eagles Live
Wykonawca albumu koncertowego
Eagles
Wydany

7 listopada 1980

Nagrywany

20÷22 października 1976 w The Forum, Los Angeles i 27÷29 lipca 1980 w Santa Monica Civic Auditorium, Santa Monica i 31 lipca 1980 w Long Beach Arena, Long Beach

Gatunek

rock

Długość

1:16:50

Wydawnictwo

Asylum Records[1]

Producent

Bill Szymczyk[1]

Oceny
  • AllMusic 3/5 gwiazdek
  • Robert Christgau C-[2]
Album po albumie
The Long Run
(1979)
Eagles Live
(1980)
Eagles Greatest Hits Volume 2
(1982)
Single z albumu Eagles Live
  1. „Seven Bridges Road / The Long Run”
    Wydany: 15 grudnia 1980, Asylum E-47100

Eagles Live – pierwszy album koncertowy amerykańskiej grupy rockowej Eagles, wydany w listopadzie 1980 roku. Płytę wydała wytwórnia płytowa Asylum Records pod numerem katalogowym BB-705[1] i w wersji winylowej jest albumem dwupłytowym. Nieoficjalnie grupa rozwiązała się 31 lipca 1980 po ich koncercie w Long Beach. Jednakże zespół miał zobowiązania względem wytwórni Elektra/Asylum do wydania albumu koncertowego. Glenn Frey i Don Henley miksowali nagrania na przeciwnych wybrzeżach USA decydując, że żaden z nich nie będzie w tym samym czasie w jednym stanie, nie mówiąc już o tym samym studio. Z płyty ukazał się singel „Seven Bridges Road” będący coverem nagrania Steve’a Younga z roku 1969. Utwór dotarł do pozycji #21 amerykańskiej Billboard Hot 100, będąc przez 14 tygodni na liście[3].

Według zrzeszenia amerykańskich wydawców muzyki RIAA od czasu premiery płyty w samych tylko Stanach Zjednoczonych sprzedaż wyniosła ponad 7 mln egzemplarzy[4].

Lista utworów

A1. Hotel California 6.55

(Don Felder, Don Henley, Glenn Frey)

  • Nagrania dokonano 29 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
A2. „Heartache Tonight” 4.35

(Don Henley, Glenn Frey, Bob Seger, J.D. Souther)

  • Nagrania dokonano 27 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
A3. „I Can’t Tell You Why” 5.24

(Timothy B. Schmit, Don Henley, Glen Frey)

  • Nagrania dokonano 28 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
B1. „The Long Run” 5.35

(Don Henley, Glenn Frey)

  • Nagrania dokonano 27 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
B2. „New Kid in Town” 5.45

(Don Henley, Glenn Frey, J.D. Souther)

  • Nagrania dokonano 22 października 1976 r. w The Forum, Los Angeles
B3. „Life Been Good” 9.38

(Joe Walsh)

  • Nagrania dokonano 29 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
C1. „Seven Bridges Road” 3.05

(Steve Young)

  • Nagrania dokonano 28 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
C2. „Wasted Time” 5.40

(Don Henley, Glenn Frey)

  • Nagrania dokonano 22 października 1976 r. w The Forum, Los Angeles
C3. „Take It to the Limit” 5.20

(Don Henley, Glenn Frey, Randy Meisner)

  • Nagrania dokonano 20 października 1976 r. w The Forum, Los Angeles
C4. „Doolin-Dalton (Reprise II)” 0.44

(Don Henley, Glenn Frey, Jim Ed Norman)

  • Nagrania dokonano 21 października 1976 r. w The Forum, Los Angeles
C5. „Desperado” 4.04

(Don Henley, Glenn Frey)

  • Nagrania dokonano 21 października 1976 r. w The Forum, Los Angeles
D1. „Saturday Night” 3.55

(Randy Meisner, Don Henley, Glenn Frey, Bernie Leadon)

  • Nagrania dokonano 28 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
D2. „All Night Long” 5.40

(Joe Walsh)

  • Nagrania dokonano 27 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
D3. „Life in the Fast Lane” 5.10

(Don Henley, Glenn Frey, Joe Walsh)

  • Nagrania dokonano 31 lipca 1980 r. w Long Beach Arena
D4. „Take It Easy” 5.20

(Jackson Brown, Glenn Frey)

  • Nagrania dokonano 27 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
1:16:50

Zespół

Muzycy wspomagający

  • Jage Jackson – gitary, instrumenty perkusyjne
  • Phil Kenzie – saksofony
  • Vince Melamed – instrumenty klawiszowe, fortepian elektryczny
  • The Monstertones – chórki
  • Albhy Galuten – syntezatory
  • J.D. Souther – gitary, fortepian
  • Joe Vitale – perkusja, instrumenty perkusyjne, instrumenty klawiszowe, fortepian elektryczny
  • Jim Ed Norman – fortepian, dyrygent, aranżacje

Personel produkcji

  • Bill Szymczyk – producent
  • Andy Engel – ilustracje
  • Ron Larson – ilustracje
  • Kosh – kierownictwo artystyczne, design, fotografie
  • Ted Jensen – remastering

Najwyższe notowania na listach albumów

Lista 1980 Pozycja
Lista amerykańska Billboard 200 6[5]
Lista brytyjska 24[6]
Lista nowozelandzka 2[7]

Najwyższe notowania na listach singli

Rok Singel Notowania Poz.
1981 „Seven Bridges Road” Lista amerykańska US Billboard Hot 100 21[8]
Lista amerykańska Country Singles 55[5]
Lista holenderska 7[9]
Lista niemiecka 55[10]
Lista norweska 25[11]
Lista nowozelandzka 9[12]
Lista szwedzka 44[13]

Certyfikaty

Kraj Certyfikacja Sprzedaż
USA (RIAA) 7 x platynowa płyta[4] 7 000 000
Wielka Brytania (BPI) 1 x złota płyta[14] 100 000

Przypisy

  1. a b c Eagles – Eagles Live. Discogs. [dostęp 2024-03-16]. (ang.).
  2. Robert Christgau: The Eagles. robertchristgau.com. [dostęp 2024-03-16]. (ang.).
  3. Notowania Billboard Hot 100. [dostęp 2018-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-24)].
  4. a b Certyfikaty według RIAA. [dostęp 2018-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-26)].
  5. a b Notowania według All Music
  6. Notowania według OCC
  7. Notowania według New Zealand Charts
  8. Notowania Singli Eagles według All Music
  9. Notowania według Dutch Charts
  10. Notowania według Media Control
  11. Notowania według Norwegian Charts
  12. Notowania według New Zealand Charts
  13. Notowania według New Swedish Charts
  14. Dane według Tsort