Dziewica z Orleanu

Dziewica z Orleanu – nieukończony poemat Adama Mickiewicza z 1817, będący tłumaczeniem utworu Woltera Pucelle d’Orléans.

Oryginalny utwór Woltera składał się z 21 pieśni^[1]. Nawiązywał do postaci bohaterki narodowej Francji Joanny d’Arc, miał jednak charakter satyryczny, wyśmiewając głupotę, oszustwo i niskie instynkty^[2].

Z tłumaczenia Mickiewicza zachowała się V pieśń, aczkolwiek wiadomo, że Mickiewicz miał przygotowanych więcej materiałów i do przekładu wracał jeszcze w okresie kowieńskim^[3]. Zachowane fragmenty świadczą, że był to przekład dość swobodny^[4]. W kręgu przyjaciół poety utwór ten był określany potocznie jako Darczanka^[5]. Utwór jest jednym z najwcześniejszych zachowanych dzieł Mickiewicza^[6]. Jego fragmenty poeta zaprezentował na spotkaniach Towarzystwa Filomatów w grudniu 1817 i lutym 1820^[7]. Fragment utworu zachował się w archiwum Filomatów^[6].

Przypisy

Bibliografia

• Wacław Borowy. Mickiewicz w szkole klasycznej. „Pamiętnik Literacki”. 38, s. 9–45, 1948. 
• Marek Piechota: Pierwsi redaktorzy tekstów Mickiewicza. Od „boskiego diabła” do „puchu marnego”. Wiara.pl, 2009. [dostęp 2019-08-18].
• Alina Witkowska, Ryszard Przybylski: Romantyzm. Wyd. VIII – 3 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-13848-6.