Drygały

Drygały
wieś
Ilustracja
Wybrane lokacje we wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

piski

Gmina

Biała Piska

Wysokość

141 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

1279[2]

Strefa numeracyjna

87

Kod pocztowy

12-230[3]

Tablice rejestracyjne

NPI

SIMC

0754785

Położenie na mapie gminy Biała Piska
Mapa konturowa gminy Biała Piska, u góry znajduje się punkt z opisem „Drygały”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Drygały”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Drygały”
Położenie na mapie powiatu piskiego
Mapa konturowa powiatu piskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Drygały”
Ziemia53°41′10″N 22°06′24″E/53,686111 22,106667[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Drygały (niem. Drygallen, 1938–1945 Drigelsdorf[4]) – wieś mazurska w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. Do 1954 roku siedziba gminy Drygały. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Historia

Kościół Matki Bożej Częstochowskiej w Drygałach
Barokowy ołtarz w Drygałach
Osiedle mieszkalne Chamowo w Drygałach
Drygały z lotu ptaka

Wieś czynszowa powstała w ramach kolonizacji Wielkiej Puszczy. Wcześniej był to obszar Galindii. W XV i XVI w. nazwa wsi w dokumentach zapisywana była Drigelsdorf, Drigall, Drygallen, Drigaller. Nazwa wywodzi się od nazwiska rycerza-osadnika.

Wieś lokowana w latach 1436-1438. W roku 1436 duże nadanie w rejonie późniejszych Drygał otrzymał rycerz Marcin Drygał. Prawdopodobnie nadanie to obejmowało 60 łanów dąbrowy nad jeziorem Swentczk, na prawie chełmińskim. W zamian za zasiedlenie wsi (z wolnizną 17 lat) wymieniony Marcin nadał niejakiemu Staśkowi 6 łanów na prawie chełmińskim, z obowiązkiem jednej służby lekkozbrojnej oraz zezwolenie na założenie karczmy (10 lat wolnizny na karczmę), a także Maćkowi i Jaroszowi po cztery łany na prawie chełmińskim, za jedną służbę lekkozbrojną. W tym czasie Drygały wraz z sołeckimi liczyły 85 łanów. Był to majątek rycerski z wsią służebną oraz wsią czynszową, z dwoma służbami lekkozbrojnymi. Staśko był lemanem (lennikiem), zobowiązanym do pełnienia służby w zamian z nadane dobra ziemskie. Inny kolonista był sołtysem. Po 1447 w Drygałach były dwie karczmy.

Około 1428-1436 r. powstała parafia w Drygałach. Pierwszym wymienianym w dokumentach plebanem jest w roku 1480 – Petrus de Mieski z diecezji płockiej, z uposażeniem 4 łanów, na wniosek komtura bałgiskiego Sigfrieda Blacha. W roku 1538 wymieniany jest pleban Stanisław Gorzykała, który otrzymał 5 łanów lasu na prawie magdeburskim od księcia Albrechta, z zobowiązaniem wystawiania jednego konia pociągowego na każda wojnę. Przed reformacją parafia należała do archiprezbiteratu w Reszlu.

W 1480 wieś czynszowa w Drygałach powiększyła się o 4 łany, nadane przez komtura bałgijskiego Zygfryda Flacha von Schwartzburga dla Niteka Szymona Bottichera. Później ten czterołamowy majątek należał do rodziny Langhemdów. W 1494 przywilej na młyn dla sołtysa, nad strumykiem Różynka z 2 łanami na prawie chełmińskim, w Drygałach wystawił komtur Hieronim von Gebesattel. Młyn wymieniany był także w roku 1539.

Na terenie miejscowości znajdują się, między innymi:

W pobliżu miejscowości, na północ, znajduje się poligon Orzysz z komendą w Bemowie Piskim.

Zabytki

  • Barokowy kościół (duża budowla salowa) wybudowano w latach 1732–1734, wieża z barokowym hełmem, ołtarz główny barokowy.
  • Plebania wybudowana na początku XVIII w.
  • Budynek gorzelni z XIX w.
  • Przy kościele znajduje się aleja starych dębów (pomnik przyrody).

Edukacja

W Drygałach działa Szkoła Podstawowa im. Stanisława Palczewskiego, który mieszkał w miejscowości od 1953 roku i pełnił obowiązki kierownika, potem dyrektora Szkoły i Gminnego Dyrektora Szkół[5]. W 1948 roku szkoła uzyskała status szkoły jedenastoletniej, a 1 września 1973 stała się Gminną Szkołą Zbiorczą[6].

Transport

Przez miejscowość przebiega droga:

i linia kolejowa:

Sport

W miejscowości działa klub piłkarski Orkan Drygały, który bierze udział głównie w rozgrywkach futsalowych.

Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Drygałach

Pierwsza wzmianka o kościele katolickim w Drygałach pochodzi z 1438 r. Kontur Balgi Zygfryd Blach w roku 1480 prezentował na probostwo Piotra Mieskiego, kapłana diecezji płockiej. Na początku wieku XVI Drygały należały do dekanatu reszelskiego. W dobie reformacji zapanował tu luteranizm. W 1656 Tatarzy spalili kościół, który odbudowano w 1660, został potem rozebrany w 1730 r. Na jego miejsce, w latach 1731–1732, został zbudowany nowy kościół, obecnie istniejący. Główny ołtarz jest złożony z części, pochodzących z wieku: XVII i XVIII. Po drugiej wojnie światowej kościół ten został oddany ludności katolickiej. Parafia została kanonicznie utworzona w 1962 r. Parafia Drygały należy do diecezji ełckiej.

Zobacz też

  • Drygały (przystanek kolejowy)
  • gmina Drygały
  • gromada Drygały

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 26554
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 238 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. TadeuszT. Kowalczyk TadeuszT., Życiorys Patrona : Życiorys Stanisława Palczewskiego [online], Szkoła Podstawowa Drygały, 19 lutego 2015 [dostęp 2024-05-19] .
  6. Szkoła Podstawowa im. Stanisława Palczewskiego w Drygałach – Encyklopedia Warmii i Mazur [online], encyklopedia.warmia.mazury.pl [dostęp 2024-05-19] .

Bibliografia

  • Max Toeppen Historia Mazur, Wspólnota Kulturowa Borussia, Olsztyn, 1995, ISBN 83-900380-3-X.
  • Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury. Przewodnik, Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7, s. 202
  • Rzempołuch A., 1993. Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich. Agencja Wydawnicza „Remix”, Olsztyn
  • Grzegorz Białuński: Kolonizacja Wielkiej Puszczy (do 1568 roku) - starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie). Olsztyn: Ośrodek Badań Nauk. Im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2002. ISBN 83-87643-97-1. ISSN 0585-3893. OCLC 53431202.
  • Historia Żydów w Drygałach. sztetl.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. na portalu Wirtualny Sztetl
  • Parafia Drygały
  • p
  • d
  • e
Gmina Biała Piska
Miejscowości gminy
Miasto
Wsie
Części wsi
Osady
Kolonie
Pozostałe
miejscowości
Jednostki pomocnicze gminy
Osiedla
  • Osiedle Nr 1
  • Osiedle Nr 2
Sołectwa
  • Bełcząc
  • Bemowo Piskie
  • Cibory
  • Cwaliny
  • Danowo
  • Dmusy
  • Drygały
  • Giętkie
  • Gruzy
  • Guzki
  • Kaliszki
  • Kolonia Kawałek
  • Komorowo
  • Konopki
  • Kowalewo
  • Kożuchy
  • Kożuchy Małe
  • Kózki
  • Kruszewo
  • Kumielsk
  • Lipińskie
  • Lisy
  • Łodygowo
  • Mikuty
  • Monety
  • Myszki
  • Myśliki
  • Nitki
  • Nowe Drygały
  • Oblewo
  • Orłowo
  • Pawłocin
  • Pogorzel Mała
  • Pogorzel Wielka
  • Radysy
  • Rakowo Małe
  • Rogale Wielkie
  • Ruda
  • Skarżyn
  • Sokoły Jeziorne
  • Sulimy
  • Szkody
  • Szymki
  • Świdry
  • Świdry Kościelne
  • Włosty
  • Wojny
  • Zabielne
  • Zalesie

Gmina Biała Piska