Domenico Scarlatti

Domenico Giuseppe Scarlatti
Ilustracja
Domenico Giuseppe Scarlatti
Data i miejsce urodzenia

26 października 1685
Neapol

Data i miejsce śmierci

23 lipca 1757
Madryt

Instrumenty

klawesyn, organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, klawesynista

Multimedia w Wikimedia Commons

Domenico Giuseppe Scarlatti (ur. 26 października 1685 w Neapolu, zm. 23 lipca 1757 w Madrycie) – kompozytor włoski okresu baroku[1].

Muzyka

Syn i uczeń Alessandro Pietro Scarlattiego, urodził się w Neapolu[1]. Już w 1703 wystawiono tam pierwsze utwory sceniczne kompozytora (opery L'Ottavia restituita al trono oraz Il Giustino)[1][2]. Przeniósł się do Wenecji, gdzie pobierał nauki u Francesco Gaspariniego, a następnie do Rzymu[1][2]. Był konkurentem Georga Friedricha Händla, z którym stanął w szranki w konkursie ogłoszonym przez kardynała Pietro Ottoboniego i zwyciężył jako klawesynista (Händlowi przyznano palmę pierwszeństwa w grze organowej)[2]. Nadworny klawesynista polskiej królowej Marii Kazimiery w czasie jej rezydowania w Rzymie, a później króla Portugalii oraz dworu królewskiego w Madrycie[1].

W latach 1710–1713 Aleksander Benedykt Sobieski zrealizował w swoim rzymskim teatrze kilka spektakli operowych we współpracy ze Scarlattim i scenografem Filippo Juvarą[3].

Twórczość

Komponował głównie sonaty klawesynowe (Esercizi per gravicembalo), niejednokrotnie wirtuozerskie, oraz opery i utwory orkiestrowe[1].

Życie prywatne

Scarlatti był dwukrotnie żonaty. Z Marią Cataliną Gentili wziął ślub w Rzymie w 1728. Po śmierci pierwszej żony w 1742 poślubił Anastasię Maxarti Ximenes. Był ojcem dziesięciorga dzieci[2].

Utwory

(audio)
(info)
Sonata klawesynowa alegretto d-moll
(info)
Sonata klawesynowa presto D-dur
(info)
Sonata klawesynowa K 27
Problem ze ściągnięciem pliku? Zobacz pomoc.


Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Andrzej Chodkowski (red.): Encyklopedia muzyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 790-791. ISBN 83-01-11390-1.
  2. ↑ a b c d Scarlatti Domenico, [w:] ElżbietaE. Dziębowska (red.) ElżbietaE., Encyklopedia muzyczna PWM, PWM, 1979–2012, s. 384–387 .
  3. ↑ Aleksander Benedykt Stanisław Sobieski. W: Jarosław Poraziński: Polski Słownik Biograficzny. T. XXXIX, z. 4. 2000, s. 482.

Linki zewnętrzne

Zobacz w Wikiźródłach tekst
hasło Domenico Scarlatti z Encyklopedii Muzycznej PWN
  • Domenico Scarlatti – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
  • Sonaty fortepianowe Domenica Scarlattiego do słuchania i pobierania (Czech Radio projektu) (ang.)
  • Domenico Scarlatti – nuty w bibliotece Polona
  • ISNI: 0000000109144148
  • VIAF: 71579203
  • LCCN: n79070071
  • GND: 118804952
  • NDL: 00621438
  • LIBRIS: 1zcfhkjk2zsk1zh
  • BnF: 138994541
  • SUDOC: 027541533
  • SBN: MUSV059233
  • NLA: 35543711
  • NKC: jn19990007387
  • DBNL: scar008
  • BNE: XX876794
  • NTA: 070777071
  • BIBSYS: 90388018
  • CiNii: DA06433703
  • Open Library: OL2745893A
  • PLWABN: 9810592541305606
  • NUKAT: n01041826
  • J9U: 987007267532005171
  • PTBNP: 142611
  • CANTIC: a10304733
  • LNB: 000037135
  • NSK: 000101669
  • BNA: 000021642
  • CONOR: 13074787
  • BNC: 000125331
  • ΕΒΕ: 232072
  • BLBNB: 000321546
  • KRNLK: KAC200305945
  • LIH: LNB:V*87521;=BJ
  • RISM: people/30002849
  • PWN: 3972863
  • Britannica: biography/Domenico-Scarlatti
  • Universalis: scarlatti-reperes-chronologiques
  • NE.se: domenico-scarlatti
  • SNL: Domenico_Scarlatti
  • VLE: domenico-scarlatti
  • Catalana: 0061268
  • DSDE: Domenico_Scarlatti
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 54801