Dojrzałość zbiorcza owoców

Dojrzałość zbiorcza owoców – stan fizjologicznego rozwoju owoców charakteryzujący się najmniejszą intensywnością oddychania, w którym są one już całkowicie wykształcone i wyrośnięte a szypułki łatwo odrywają się od pędu owoconośnego. Na ogół dojrzałość zbiorcza ma miejsce wcześniej (sporadycznie w tym samym czasie) niż dojrzałość konsumpcyjna lub przetwórcza. Jest wiele metod określania dojrzałości zbiorczej owoców a najczęściej bazują one na zmianie barwy zasadniczej skórki[1].

Najdokładniejsze metody jednak opierają się na pomiarze produkcji lub pomiarze stężenia etylenu w owocu, który to gaz uznawany jest za katalizatora enzymatycznie indukowanego procesu oddychania. Metoda ta ma szczególnie skuteczne zastosowanie u gatunków, których owoce charakteryzują się klimakterycznym charakterem dojrzewania[2]. Metody oparte na tym ostatnim procesie ze względu na konieczność użycia kosztownej aparatury (chromatograf gazowy) nie mają zastosowania w praktyce a tylko w badaniach naukowych.

Przypisy

  1. ↑ Grzegorz Łysiak. The base colour of fruit as an indicator of optimum harvest date for two apple cultivars (Malus domestica Borkh.). „Folia Horticulturae”. 24 (1), s. 81–89. Polskie Towarzystwo Nauk Ogrodniczych. [dostęp 2013-12-18]. (ang.). 
  2. ↑ Grzegorz Łysiak. Measurement of ethylene production as a method for determining the optimum harvest date of ‘Jonagored’ apples. „Folia Horticulturae”. 26 (2), s. 117-124, 2015-01-27. Kraków: Polskie Towarzystwo Nauk Ogrodniczych. DOI: 10.1515/fhort-2015-0002. ISSN 2083-5965. [dostęp 2024-05-26]. (ang.). 

Bibliografia

  • Edward Lange, Waldemar Ostrowski: Przechowalnictwo owoców. Warszawa: PWRiL, 1992, s. 301. ISBN 83-09-01494-5.