Desloratadyna

Desloratadyna
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
8-chloro-11-piperydyn-4-ylideno-5,6-dihydrobenzo[1,2]cyklohepta[2,4-b]pirydyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C19H19ClN2

Masa molowa

310,82 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

100643-71-8

PubChem

124087

DrugBank

DB00967

SMILES
C1CC2=C(C=CC(=C2)Cl)C(=C3CCNCC3)C4=C1C=CC=N4
InChI
InChI=1S/C19H19ClN2/c20-16-5-6-17-15(12-16)4-3-14-2-1-9-22-19(14)18(17)13-7-10-21-11-8-13/h1-2,5-6,9,12,21H,3-4,7-8,10-11H2
InChIKey
JAUOIFJMECXRGI-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Rozpuszczalność
DMSO: >10 g/l[1]
Temperatura topnienia

154–155 °C[3]

logP

1,3[2]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według kryteriów GHS
(na podstawie podanej karty charakterystyki).
Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według europejskich kryteriów
(na podstawie podanej karty charakterystyki).
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

R06 AX27

Stosowanie w ciąży

kategoria B

Farmakokinetyka
Działanie

przeciwistaminowe

Okres półtrwania

27-50 h[4][5][6]

Wiązanie z białkami
osocza i tkanek

82–87%

Metabolizm

wątrobowy

Wydalanie

87% z kałem i moczem

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

doustnie

Multimedia w Wikimedia Commons

Desloratadyna – antagonista receptora H1, lek przeciwhistaminowy II generacji[7], czynny metabolit loratadyny.

Została wprowadzona na rynek przez koncern Schering-Plough Europe[8].

Mechanizm działania

Desloratadyna jest głównym metabolitem loratadyny i z tego względu jej działanie, podobnie jak związku macierzystego, polega na hamowaniu wydzielania histaminy, a wtórnie – na blokowaniu efektów działania tej ostatniej[9]. Oprócz tego, w badaniach in vitro, stwierdzono hamowanie uwalniania cytokin prozapalnych (między innymi interleukin: IL-4, IL-6 IL-8 IL-13)[10][11], a także hamowanie ekspresji selektyny P na powierzchni komórek śródbłonka.

Po podaniu doustnym desloratadyna praktycznie nie przenika do ośrodkowego układu nerwowego[12]. Jej maksymalne stężenie we krwi osiągane jest po około 3h od podania. Okres półtrwania wynosi około 27 godzin[4][5] (aczkolwiek wykazano, że u niektórych może być wolniej metabolizowana, z okresem półtrwania nawet ≥ 50 godzin[6]). Desloratadyna umiarkowanie wiąże się z białkami osocza (83%–87%). Nie udało się jeszcze zidentyfikować enzymu odpowiedzialnego za metabolizm desloratadyny[13].

Wskazania

Łagodzenie objawów związanych z:

  • alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa (a także okulistycznymi objawami towarzyszącymi, pod postacią świądu, łzawienia i zaczerwienienia oczu)
  • pokrzywką[14]

W postaci złożonej z pseudoefedryną wskazany w objawowym leczeniu alergicznego nieżytu nosa związanego z przekrwieniem błony śluzowej nosa[15].

Dawkowanie

Dorośli i młodzież (w wieku ponad 12 lat): 5 mg raz na dobę.

Preparaty

W Polsce desloratadyna dostępna jest w postaci tabletek, syropów i roztworów doustnych.

Preparaty proste: Aerius, Alergo Max, Aleric Deslo Active, Azomyr, Dasselta, Dehistar, Delortan, Deslodyna, Desloratadine Actavis, Desloratadine Mylan, Desloratadyna Apotex, Dynid, Goldesin, Hitaxa, Jovesto, Suprodeslon, Symdes i Teslor.

W Europie do obrotu dopuszczony jest także preparat złożony z pseudoefedryną pod nazwą Aerinase.

Przypisy

  1. ↑ Desloratadine (nr D1069) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  2. ↑ Manjinder S.M.S. Lall Manjinder S.M.S. i inni, Late-Stage Lead Diversification Coupled with Quantitative Nuclear Magnetic Resonance Spectroscopy to Identify New Structure-Activity Relationship Vectors at Nanomole-Scale Synthesis: Application to Loratadine, a Human Histamine H1 Receptor Inverse Agonist, „Journal of Medicinal Chemistry”, 63 (13), 2020, s. 7268–7292, DOI: 10.1021/acs.jmedchem.0c00483, PMID: 32462865 [dostęp 2021-08-18]  (ang.).
  3. ↑ Gai-ZhiG.Z. Liu Gai-ZhiG.Z. i inni, Stereoselective synthesis of desloratadine derivatives as antagonist of histamine, „Bioorganic & Medicinal Chemistry”, 18 (4), 2010, s. 1626–1632, DOI: 10.1016/j.bmc.2009.12.061, PMID: 20110173 [dostęp 2021-08-18]  (ang.).
  4. ↑ a b A.A. Sabbah A.A., [The place of new antihistamines in allergy management. Apropos of desloratadine], „Allergie Et Immunologie”, 34 (10), 2002, s. 377–383, PMID: 12575624 [dostęp 2021-08-18]  (fr.).
  5. ↑ a b MeltonM. Affrime MeltonM. i inni, A pharmacokinetic profile of desloratadine in healthy adults, including elderly, „Clinical Pharmacokinetics”, 41 Suppl 1, 2002, s. 13–19, DOI: 10.2165/00003088-200241001-00003, PMID: 12169042 [dostęp 2021-08-18]  (ang.).
  6. ↑ a b NancyN. Hakooz NancyN., Isam I.I.I. Salem Isam I.I.I., Prevalence of desloratadine poor metabolizer phenotype in healthy Jordanian males, „Biopharmaceutics & Drug Disposition”, 33 (1), 2012, s. 15–21, DOI: 10.1002/bdd.1770, PMID: 22271705 [dostęp 2021-08-18]  (ang.).
  7. ↑ Inês CristinaI.C. Camelo-Nunes Inês CristinaI.C., New antihistamines: a critical view, „Jornal De Pediatria”, 82 (5 Suppl), 2006, S173–180, DOI: 10.2223/JPED.1552, PMID: 17136293 [dostęp 2021-08-18]  (port.).
  8. ↑ European Medicines Agency Committee for Medicinal Products for HumanE.M.A.C.M.P.H. Use European Medicines Agency Committee for Medicinal Products for HumanE.M.A.C.M.P.H., Aerius, INN: desloratadine. Assessment Report [online], 22 lutego 2007 .
  9. ↑ KarstenK. Weller KarstenK., MarcusM. Maurer MarcusM., Desloratadine inhibits human skin mast cell activation and histamine release, „The Journal of Investigative Dermatology”, 129 (11), 2009, s. 2723–2726, DOI: 10.1038/jid.2009.134, PMID: 19516262 [dostęp 2021-08-18]  (ang.).
  10. ↑ DamianD. Tworek DamianD. i inni, The effect of 4 weeks treatment with desloratadine (5 mg daily) on levels of interleukin (IL)-4, IL-10, IL-18 and TGF beta in patients suffering from seasonal allergic rhinitis, „Pulmonary Pharmacology & Therapeutics”, 20 (3), 2007, s. 244–249, DOI: 10.1016/j.pupt.2006.01.003, PMID: 16530440 [dostęp 2021-08-18]  (ang.).
  11. ↑ M.S.M.S. Ashenager M.S.M.S. i inni, Inhibition of cytokine-induced expression of T-cell cytokines by antihistamines, „Journal of Investigational Allergology & Clinical Immunology”, 17 (1), 2007, s. 20–26, PMID: 17323859 [dostęp 2021-08-18]  (ang.).
  12. ↑ R.D.R.D. Mann R.D.R.D. i inni, Sedation with "non-sedating" antihistamines: four prescription-event monitoring studies in general practice, „BMJ (Clinical research ed.)”, 320 (7243), 2000, s. 1184–1186, DOI: 10.1136/bmj.320.7243.1184, PMID: 10784544, PMCID: PMC27362 [dostęp 2021-08-18]  (ang.).
  13. ↑ PhilippeP. Devillier PhilippeP., NicolasN. Roche NicolasN., ChristopheCh. Faisy ChristopheCh., Clinical pharmacokinetics and pharmacodynamics of desloratadine, fexofenadine and levocetirizine : a comparative review, „Clinical Pharmacokinetics”, 47 (4), 2008, s. 217–230, DOI: 10.2165/00003088-200847040-00001, PMID: 18336052 [dostęp 2021-08-18]  (ang.).
  14. ↑ M.M. Augustin M.M., S.S. Ehrle S.S., Safety and efficacy of desloratadine in chronic idiopathic urticaria in clinical practice: an observational study of 9246 patients, „Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology: JEADV”, 23 (3), 2009, s. 292–299, DOI: 10.1111/j.1468-3083.2008.03034.x, PMID: 19438819 [dostęp 2021-08-18]  (ang.).
  15. ↑ R.E.R.E. Grubbe R.E.R.E., W.R.W.R. Lumry W.R.W.R., R.R. Anolik R.R., Efficacy and safety of desloratadine/pseudoephedrine combination vs its components in seasonal allergic rhinitis, „Journal of Investigational Allergology & Clinical Immunology”, 19 (2), 2009, s. 117–124, PMID: 19476015 [dostęp 2021-08-18]  (ang.).

Bibliografia

  • K. Holmberg, AB. Tonnel, I. Dreyfus, P. Olsson i inni. Desloratadine relieves nasal congestion and improves quality-of-life in persistent allergic rhinitis.. „Allergy”. 64 (11), s. 1663-70, Nov 2009. DOI: 10.1111/j.1398-9995.2009.02096.x. PMID: 19740126. 
  • RS. Geha, EO. Meltzer. Desloratadine: A new, nonsedating, oral antihistamine.. „J Allergy Clin Immunol”. 107 (4), s. 751-62, Apr 2001. DOI: 10.1067/mai.2001.114239. PMID: 11295678. 
  • Charakterystyka produktu leczniczego – Aerius [online], Europejska Agencja Leków [dostęp 2021-08-18] .
  • Charakterystyka produktu leczniczego – Aerinase. Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. [dostęp 2021-08-18].

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
R06: Leki przeciwhistaminowe do stosowania wewnętrznego
R06AA – Etery alkiloaminowe
R06AB – Pochodne alkiloaminy
R06AC – Pochodne diamin etylenowych
  • mepiramina
  • histapirodyna
  • chloropiramina
  • tripelenamina
  • metapirylen
  • tonzylamina
R06AD – Pochodne fenotiazyny
  • alimemazyna
  • prometazyna
  • tietyloperazyna
  • metdylazyna
  • hydroksyetyloprometazyna
  • tiazynam
  • mekwitazyna
  • oksomemazyna
  • izotipendyl
R06AE – Pochodne piperazyny
R06AX – Inne