Danny Sugerman

Ten artykuł od 2021-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Daniel „Danny” Stephen Sugerman (ur. 11 października 1954 w Los Angeles, zm. 5 stycznia 2005 w Los Angeles) – Amerykanin, jeden z menedżerów grupy The Doors po śmierci Jima Morrisona^[1].

Życiorys

Pracował z zespołem od 14. roku życia, początkowo odpowiadając w imieniu The Doors na listy fanów. Nazywany przez perkusistę Johna Densmore’a największym fanem The Doors na świecie, był autorem kilku książek poświęconych zespołowi - No One Here Gets Out Alive (1981, z Jerry Hopkinsem), Wonderland Avenue (autobiograficzna), Jim Morrison and The Doors. Współpracował przy produkcji filmu Olivera Stone’a The Doors.

Nałogowy palacz, zmarł po chorobie nowotworowej^[2].

Jego żoną była Fawn Hall. Urodzona w 1959, zyskała sławę jako sekretarka pułkownika Olivera Northa i kluczowy świadek w aferze Iran-Contras. Zwolniona z pracy przez Northa w listopadzie 1986, wyniosła z jego biura wiele dokumentów, które stały się ważnymi dowodami w sprawie^[3]. Za Sugermana wyszła już po procesie.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• informacja o śmierci Sugermana (w języku angielskim)