Chlorocyjan

Chlorocyjan
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
PIN

chlorek karbononitrydowy[1]

inne

chlorek cyjanowy[1]

Inne nazwy i oznaczenia
chlorocyjan, chlorek cyjanogenu, chloroformonitryl, cyjanek chloru
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

CClN

Inne wzory

ClCN, ClCN

Masa molowa

61,47 g/mol

Wygląd

bezbarwna, lotna ciecz lub gaz[2]

Identyfikacja
Numer CAS

506-77-4

PubChem

10477

SMILES
ClC#N
InChI
InChI=1S/CClN/c2-1-3
InChIKey
QPJDMGCKMHUXFD-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
1,218 g/cm³ (4 °C)[3]; ciecz
Rozpuszczalność w wodzie
szybka hydroliza[3]
w innych rozpuszczalnikach
rozpuszczalny w etanolu, dobrze w eterze dietylowym[2]
Temperatura topnienia

−6,55 °C[2]

Temperatura wrzenia

12,9 °C[3]

Punkt potrójny

−6,9 °C[3]; 0,449 bar[3]

Punkt krytyczny

175 °C[3]; 5,992 MPa[3]; 0,273 g/cm³[3]

Budowa
Moment dipolowy

2,8331 ± 0,0002 D[2]

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanego źródła[3]
Butla gazowa Czaszka i skrzyżowane piszczele Działanie żrące
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H280, H330, H314, EUH071

Zwroty P

brak wiarygodnych danych

Numer RTECS

GT2275000

Dawka śmiertelna

LD50 6 mg/kg (kot, doustnie)[4]

Podobne związki
Podobne związki

bromocyjan, dicyjan, cyjanamid

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Chlorocyjan, ClCN – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków. Jest to chlorek kwasu cyjanowego, bezbarwny gaz o przenikliwym zapachu.

Może zostać otrzymany poprzez utlenianie cyjanku sodu gazowym chlorem:

NaCN + Cl
2
→ ClCN + NaCl

Chlorocyjan jest zaliczany do ogólnotrujących bojowych środków trujących – podrażnia oczy i górne drogi oddechowe. Stosowany był podczas I wojny światowej przez wojska francuskie (ozn. Mauguinite), obecnie zaś używany do badań właściwości ochronnych masek przeciwgazowych.

Przypisy

  1. a b Henri A.H.A. Favre Henri A.H.A., Warren H.W.H. Powell Warren H.W.H., Nomenclature of Organic Chemistry. IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013, wyd. 1, Royal Society of Chemistry, International Union of Pure and Applied Chemistry, 2014, s. 799, DOI: 10.1039/9781849733069, ISBN 978-0-85404-182-4  (ang.).
  2. a b c d CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-130, 9-61, ISBN 978-1-4987-5429-3  (ang.).
  3. a b c d e f g h i Cyanogen chloride, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 14460 [dostęp 2017-01-28]  (niem. • ang.).
  4. Cyanogen chloride, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2017-01-28]  (ang.).
Encyklopedie internetowe (rodzaj indywiduum chemicznego):