Boris Kochno

Ten artykuł od 2012-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Boris Kochno

Борис Евгеньевич Кохно

Data urodzenia	16 stycznia 1904
Data śmierci	8 grudnia 1990
Narodowość	rosyjska
Język	rosyjski
Dziedzina sztuki	literatura, taniec
Epoka	XX w.
Multimedia w Wikimedia Commons

Boris Jewgienjewicz Kochno (ur. 16 stycznia 1904, zm. 8 grudnia 1990) – rosyjski poeta, tancerz, librecista.

Życiorys

W 1917 uciekając z matką z ogarniętej rewolucją Moskwy (pochodził ze szlacheckiej rodziny), zatrzymał się w Jelizawetgradzie. Tam poznał go Karol Szymanowski, który dedykował mu kilka swoich wierszy. Podarował mu także rosyjski przekład jednego z rozdziałów swej powieści Efebos^[1] (maszynopis całości spłonął prawdopodobnie. we wrześniu 1939 – przekład rozdziału „Uczta”, ofiarowany Kochno pozostał jednym z nielicznych ocalałych jej fragmentów)^[2]. Spotkanie z Szymanowskim zdecydowało o wyborze drogi życiowej Borisa Kochno, rozbudzając jego zainteresowanie muzyką i poezją.

Od 1921 r. był bliskim współpracownikiem i kochankiem Siergieja Diagilewa w Paryżu^[3][1] (m.in. jako autor librett do baletów Mavra (1921), Fâcheux (1924), La Chatte (1927) oraz Fils prodigue (1929). Jego związek z Diagilewem miał przekreślić plany ew. skomponowania przez Szymanowskiego utworu dla Baletów Rosyjskich.

Po śmierci Diagilewa prowadził balet w Monte Carlo, po II wojnie światowej – Ballets des Champs-Élysées^[4].

Przypisy