Bawełna strzelnicza

Fragment łańcucha całkowicie zestryfikowanej nitrocelulozy (zawartość azotu 14,1%)

Bawełna strzelnicza − rodzaj nitrocelulozy o wysokiej zawartości azotu, stosowana do produkcji materiałów wybuchowych[1]. Otrzymywana przez estryfikację włókien bawełny mieszaniną nitrującą.

Bawełna strzelnicza występuje w dwóch odmianach[2]:

  • Bawełna strzelnicza nr 1, BS1 (właściwa bawełna strzelnicza[1]) – zawierająca 13,0–13,7% azotu, nierozpuszczalna w mieszaninie alkoholu i eteru, rozpuszczalna w acetonie i octanie etylu[1].
  • Bawełna strzelnicza nr 2, BS2 (bawełna kolodionowa[1]) – zawierająca 11,1–12,3% azotu i rozpuszczalna także w mieszaninie alkoholowo–eterowej.

Do produkcji prochów bezdymnych miesza się obie odmiany, aby uzyskać pożądane właściwości[2]. Spala się z wytworzeniem produktów gazowych: N2, H2, H2O, CO i CO2[1].

Odkrywcą był niemiecki chemik Christian Friedrich Schönbein w 1845[3].

Zobacz też

  • proch nitrocelulozowy

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Encyklopedia techniki. Chemia, WładysławW. Gajewski (red.), Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965, OCLC 33835352 .
  2. ↑ a b Encyklopedia Techniki Wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1978.
  3. ↑ Materiały wybuchowe

Bibliografia

  • MikołajM. Korzun MikołajM., 1000 słów o materiałach wybuchowych i wybuchu, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986, ISBN 83-11-07044-X, OCLC 69535236 .