Basilio Pompilj

Basilio Pompilj
Kardynał biskup
Herb duchownego
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1858
Spoleto

Data i miejsce śmierci

5 maja 1931
Rzym

Miejsce pochówku

Campo Verano

Wikariusz generalny Rzymu
Okres sprawowania

1913–1931

Archiprezbiter bazyliki laterańskiej
Okres sprawowania

1914–1931

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

5 grudnia 1886

Nominacja biskupia

5 maja 1913
tytularny arcybiskup Filippi

Sakra biskupia

11 maja 1913

Kreacja kardynalska

27 listopada 1911
Pius X

Kościół tytularny

biskup Velletri-Segni

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

11 maja 1913

Konsekrator

Antonio Agliardi

Współkonsekratorzy

Donato Raffaele Sbarretti
Americo Bevilacqua

Konsekrowani biskupi
Joaquim Domingues de Oliveira 31 maja 1914
Luigi Lavitrano 21 czerwca 1914
Joseph-Tobie Mariétan 6 grudnia 1914
Luigi Zaffarami 31 stycznia 1915
Carlo Sica 23 maja 1915
Ruggero Bovelli 26 września 1915
Vincenzo Migliorelli 28 października 1916
Giuseppe de Nardis 30 listopada 1916
Romolo Molaroni 30 listopada 1916
Stefano Aurelio Bacciarini 21 stycznia 1917
Giuseppe Palica 20 maja 1917
Amedeo Casabona 8 grudnia 1917
Luigi Barlassina 8 września 1918
Giuseppe Antonio Caruso 16 marca 1919
Pietro Benedetti 10 kwietnia 1921
Felice Cribellati 29 czerwca 1921
Pasquale Gioia 1 listopada 1921
Salvatore Baccarini 21 maja 1922
Antonio Melomo 21 maja 1922
Alessandro Fontana 21 stycznia 1923
Alfonso Maria de Sanctis 22 lipca 1928
Salvatore Del Bene 14 kwietnia 1929
Adeodato Giovanni Piazza 24 lutego 1930
Johann Baptist Geisler 25 maja 1930

Basilio Pompilj (ur. 16 kwietnia 1858 w Spoleto, zm. 5 maja 1931 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, wikariusz generalny Rzymu, kardynał.

Życiorys

Święcenia kapłańskie otrzymał w 1886. Pracował duszpastersko w diecezji rzymskiej do 1904, kiedy to został mianowany audytorem Roty Rzymskiej. 27 listopada 1911 został podniesiony do rangi kardynała diakona Santa Maria in Domnica, a dwa lata później stał się wikariuszem generalnym Rzymu. W tym samym 1913 roku przyjął konsekrację biskupią. Sakry udzielił mu kardynał Antonio Agliardi. 28 maja 1914 podniesiony do rangi kardynała prezbitera z tytułem Santa Maria in Ara coeli. W październiku 1914 został archiprezbiterem bazyliki laterańskiej. 22 marca 1917 spotkał go kolejny awans, tym razem do rangi kardynała biskupa Velletri-Segni. Niedługo przed śmiercią – w 1930 został wicedziekanem kolegium kardynalskiego. Zmarł w Rzymie, pochowany początkowo na Campo Verano. Po dwóch latach jego szczątki przeniesiono do rodzinnej katedry w Spoleto.

Bibliografia

  • sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-31)].
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Wikariusze
przed 1558
  • Giovanni Marsicano (1106/1107)
  • Pietro Senex (1115, 1117–1120)
  • Corrado Demetri (1130–1137[A])
  • Gregorio Centu (1160)
  • Juliusz (1161–1164)
  • Giovanni da Sutri (1164–1165, 1177)
  • Walter (1167–1168)
  • Gerardo (1184–1188)
  • Ottaviano di Paoli (1198)
  • Pietro Gallocia (1206)
  • Pietro Sasso (1217)
  • Romano Bonaventura (1236)
  • Giacomo Pecoraria (1238)
  • Stefano Conti (1245–1251)
  • Riccardo Annibaldi (1252)
  • Tommaso Fusconi di Berta (1260)
  • Giovanni Colonna (1262)
  • Tommaso da Lentini (1264)
  • Aldobrandino Cavalcanti (1272)
  • Latino Malabranca Orsini (1279)
  • Bartolomeo di Grosseto (1288)
  • Giovanni di Iesi (1290, 1295)
  • Salvo di Recanati (1291)
  • Lamberto di Veglia (1296)
  • Alemanno di Tiro e Oristano (1299)
  • Ranuccio di Cagliari (1301)
  • Niccolò Alberti (1302)
  • Giovanni di Osimo (1303)
  • Giacomo di Sutri (1303)
  • Guittone Farnese (1307)
  • Isnardo Tacconi (1309)
  • Ruggero da Casole (1313)
  • Giovanni di Nepi (1317)
  • Andrea di Terracina (1322, 1325)
  • Angelo Tignosi (1324, 1325)
  • Giovanni Pagnotta (1334, 1335)
  • Nicola Zucci (1341)
  • Raimondo di Rieti (1343)
  • Ponzio di Orvieto (1348, 1349)
  • Giovanni di Orvieto (1361)
  • Pietro Boerio (1365)
  • Giacomo di Muti (1369)
  • Luca Gentili Ridolfucci (1375)
  • Stefano Palosi (1380)
  • Gabriele Gabrieli (1383)
  • Lorenzo Corvini (1389)
  • Giovanni di San Paolo fuori le Mura (1392)
  • Francesco Scaccani (1394, 1399)
  • Paolo di Francesco di Roma (1405, 1407)
  • Francesco di San Martino (1411)
  • Giacomo Isolani (1414–1418)
  • Sante di Tivoli (1420, 1421, 1424)
  • Nicola Lazzaro di Guinigi (1427)
  • Daniele Gari Scotti (1431)
  • Gasparre di Diano (1431)
  • Stefano di Volterra (1434)
  • Genesio di Cagli (1435)
  • Andrea di Osimo (1437)
  • Giosuè Mormile (1441)
  • Onofrio Francesco (1444)
  • Roberto Cavalcanti (1447, 1448)
  • Berardo Eroli (1449)
  • Francesco de Lignamine (1458, 1459)
  • Giovanni Neroni (1461, 1462)
  • Nicola Trevisano (1479, 1487)
  • Leonardo di Albenga (1485)
  • Giacomo Botta (1486, 1489)
  • Jaime Serra i Cau (1492, 1494)
  • Pietro Gamboa (1501)
  • Pietro Accolti (1505)
  • Domenico Giacobazzi (1511)
  • Andrea Giacobazzi (1520)
  • Paolo Capizucchi (1521)
  • Bartolomeo Guidiccioni (1539)
  • Pomponio Cecci (1540)
  • Filippo Archinto (1542)
  • Ludovico Beccadelli (1554)
  • Pietro di Lucera (1555)
  • Virgilio Rosario (1555)
Wikariusze
od 1558
  1. urząd sprawował jeszcze trzykrotnie: w 1145, 1147–1149 i 1150–1152
  • VIAF: 252919843
  • GND: 1280300221
  • SBN: RMRV005551
  • WorldCat: viaf-252919843