Bartosz Węglarczyk

Na Pol’and’Rock Festival w 2021 r.

Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1971
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

Redaktor naczelny

Pracodawca

Onet.pl, Newsweek Polska

Multimedia w Wikimedia Commons

Cytaty w Wikicytatach

Strona internetowa

Bartosz Węglarczyk (ur. 4 stycznia 1971 w Warszawie^[1]^[2]) – polski dziennikarz, dyrektor programowy i redaktor naczelny portalu Onet.pl.

Życiorys

Pochodzi z polsko-żydowskiej rodziny^[3].

Absolwent XXXIV Liceum Ogólnokształcącego im. gen. Karola Świerczewskiego w Warszawie (matura w 1989)^[4].

Od 1989 do 2011 był dziennikarzem „Gazety Wyborczej”, w której pełnił przez wiele lat funkcję szefa działu zagranicznego^[5]. W latach 90. był korespondentem „Gazety Wyborczej” w Moskwie i w Brukseli, a w latach 1998–2004 w Waszyngtonie^[2]. Za artykuł „Przez pięć kręgów” opisujący kampanię w USA na rzecz wejścia Polski do NATO został nagrodzony przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich Nagrodą im. Kazimierza Dziewanowskiego (1999)^[6].

W latach 2012–2013 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Sukces”, należącego do Presspubliki^[7]. W latach 2013–2016 był zastępcą redaktora naczelnego w dzienniku „Rzeczpospolita”^[8].

Prowadził programy Świat według Węglarczyka oraz Słoń a sprawa polska w Superstacji.

Od września 2008 do kwietnia 2016^[9] wraz z Kingą Rusin prowadził weekendowe wydania porannego programu Dzień Dobry TVN. Był jednym z ekspertów w programie Milionerzy. W 2010 roku razem z Joanną Krupą poprowadził finał programu Top Model. Zostań modelką. Od stycznia do grudnia 2014 prowadził magazyn Świat w TVN24 BiS.

Od 3 września do 22 listopada 2012 współprowadził poranną audycję Zwolnienie z WF-u w Esce Rock. We wtorki z Kubą Wojewódzkim, a w piątki z Agnieszką Szulim.

W marcu 2016 został dyrektorem programowym i redaktorem naczelnym Onet.pl^[10]. W grudniu 2022 został jednocześnie również felietonistą tygodnika „Newsweek Polska”^[11].

Gościnnie udzielił głosu jednemu ze szturmowców w polskiej wersji językowej ostatniej części sagi Gwiezdne wojny Skywalker. Odrodzenie (2019)^[12].

Przypisy

↑ Węglarczyk Bartosz, „teleshow.wp.pl”, 3 grudnia 2013 [dostęp 2018-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-09] .
↑ ^a ^b Bartosz Weglarczyk. prabook.com. [dostęp 2021-02-20]. (ang.).
↑ KatarzynaK. Janowska KatarzynaK., "Rezerwacja". Bartosz Węglarczyk wyznał w "Rezerwacji": jestem Żydem [online], kultura.onet.pl, 12 kwietnia 2024 .
↑ BartoszB. Węglarczyk BartoszB., Licealna tajemnica posła Górskiego [online], wyborcza.pl, 21 września 2011 [dostęp 2021-02-17] .
↑ Bartosz Węglarczyk stracił stanowisko szefa działu zagranicznego „GW” [online], wirtualnemedia.pl, 3 grudnia 2010 [dostęp 2021-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-23] .
↑ t, Bartosz Węglarczyk nowym naczelnym „Sukcesu” [online], old.sdp.pl [dostęp 2020-08-12] (ang.).
↑ Bartosz Węglarczyk ma odmienić „Sukces” [online], press.pl, 20 grudnia 2011 [dostęp 2021-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-07] .
↑ Bartosz Węglarczyk: „Rzeczpospolitą” czeka rewolucja [online], wirtualnemedia.pl, 20 listopada 2012 [dostęp 2021-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-21] .
↑ Bartosz Węglarczyk żegna się z „Dzień dobry TVN”, stawia na pracę w Grupie Onet. [dostęp 2016-04-14].
↑ Bartosz Węglarczyk redaktorem naczelnym Onetu [online], web.archive.org, 14 grudnia 2018 [dostęp 2021-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-01] .
↑ Bartosz Węglarczyk w „Newsweeku” [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-12-06] (pol.).
↑ “Gwiezdne wojny: Skywalker. Odrodzenie”: obsada polskiego dubbingu [online], wsyncu.pl, 18 grudnia 2019 [dostęp 2021-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-23] .