Artur Górski (krytyk literacki)

Ten artykuł dotyczy krytyka literackiego. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Artur Górski
Quasimodo
Ilustracja
Artur Górski (przed 1939)
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1870
Kraków

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 1959
Warszawa

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

Młoda Polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Wawrzyn Akademicki
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Artur Górski, ps. „Quasimodo” (ur. 2 lipca 1870 w Krakowie, zm. 7 grudnia 1959 w Warszawie) – pisarz, krytyk literacki, współredaktor czasopisma Życie. Jego cykl artykułów Młoda Polska dał nazwę tej formacji literackiej.

Życiorys

Autor prac mających na celu spowodowanie odnowienia romantycznego mesjanizmu: Monsalwat, Rzecz o Adamie Mickiewiczu. Używał pseudonimu Quasimodo. Nadał nazwę epoce literackiej poprzez tytuł cyklu artykułów „Młoda Polska”, które opublikował w krakowskim piśmie Życie w roku 1898. Do najważniejszych postulatów Górskiego należy: chęć powrotu do ideologii romantycznej i tworzonych, przez romantyków haseł (szczególnym szacunkiem G. darzył Mickiewicza), dotyczących między innymi kwestii niepodległościowej i etycznej oraz chęć odseparowania się od pokolenia pozytywistów. Artur Górski wyrażał się krytycznie o swojej epoce, w krakowskim Życiu pisał; „żyjemy w czasie wielkich bankructw idei”, za typowy dla epoki „produkt społeczny” uznał znienawidzonego przez modernę[styl do poprawy] filistra – kołtuna. Współpracował z poznańskim czasopismem społeczno-kulturalnym Tęcza.

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 83-5-8)[1].

Poglądy

Poglądy Górskiego wywarły silny wpływ na twórczość i zapatrywania modernistów, przyczynił się do powstania konfliktów i silnie zarysowanego podziału między pokoleniem pozytywistów a modernistów, spór ten zapisał się w historii jako konflikt „starzy” – „młodzi” (podobny miał miejsce między pokoleniem ludzi oświecenia, a młodymi romantykami). Jego propozycja nawiązania do romantyzmu nie znalazła jednak wielu zwolenników. Za swego największego przeciwnika ideowego Górski uważał Stanisława Przybyszewskiego.

Ordery i odznaczenia

Nagrody

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: WALENTY PAWLICKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-25] .
  2. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 630 „za zasługi na polu pracy literackiej i naukowej”.
  3. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 24.
  4. M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 305 „za wybitną twórczość literacką”.
  5. Artur Górski. „Światowid”. Nr 1, s. 20, 1939. 
  • ISNI: 0000000120220447
  • VIAF: 19846267
  • LCCN: no95016903
  • GND: 172524261
  • BnF: 13568475m
  • SUDOC: 052610659
  • NKC: js2011639896
  • NTA: 185672469
  • Open Library: OL4537661A
  • PLWABN: 9810611568805606
  • NUKAT: n97023294
  • J9U: 987007443687905171
  • LIH: LNB:V*41257;=BF
  • PWN: 3907215
  • ETP: 76986
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 22782