Antonio Riberi

Antonio Riberi
Kardynał prezbiter
ilustracja
Herb duchownego Sicut rivus aquarum in site
Kraj działania

Monako

Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1897
Monte Carlo

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1967
Rzym

Nuncjusz w Hiszpanii
Okres sprawowania

1962–1967

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 czerwca 1922

Nominacja biskupia

13 sierpnia 1934

Sakra biskupia

28 października 1934

Kreacja kardynalska

26 czerwca 1967
Paweł VI

Kościół tytularny

San Girolamo della Carità

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

28 października 1934

Konsekrator

Pietro Fumasoni Biondi

Współkonsekratorzy

Giuseppe Pizzardo
Carlo Salotti

Konsekrowani biskupi
Gaetano Pollio 13 kwietnia 1947
Michele Alberto Arduino 29 czerwca 1948
Juan Bautista Velasco Díaz 24 października 1948
Simon Lei Chang-hsia 14 sierpnia 1949
Ignatius Kung Pin-mei 7 października 1949
Ignatius P’i-Shu-Shih 11 października 1949
Arturo Quintanilla Manzanares del Rosario 29 stycznia 1950
Francis Han Ting-pi 9 lipca 1950
Anthony Chow Wei-tao 1 października 1950
Ignacio Gregorio Larrañaga Lasa 1 października 1950
Joseph Kuo Joshih 26 października 1952
Sinforiano Lucas Rojo 7 października 1962
Maximino Romero de Lema 19 lipca 1964
Mauro Rubio Repullés 15 sierpnia 1964
Vincente Puchol Montis 15 sierpnia 1965
Gabino Díaz Merchán 22 sierpnia 1965
Ángel Suquía Goicoechea 16 lipca 1966
Miguel Roca Cabanellas 2 października 1966
Antonio Briva Mirabent 2 lipca 1967

Antonio Riberi (ur. 15 czerwca 1897 w Monte Carlo, Monako, zm. 16 grudnia 1967 w Rzymie) - duchowny katolicki pochodzący z Monako, dyplomata papieski, kardynał, wieloletni osobisty przyjaciel papieża Pawła VI.

Życiorys

Ukończył seminarium w Cuneo, a także Uniwersytet Gregoriański i Papieską Akademię Kościelną. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1922 w Rzymie. W latach 1925-1930 attaché nuncjatury w Boliwii, a w latach 1930-1934 doradca w nuncjaturze w Irlandii.

13 sierpnia 1934 otrzymał nominację na arcybiskupa tytularnego Dara. 4 listopada tego samego roku mianowany delegatem apostolskim dla misji afrykańskich z siedzibą w Mombasa. Sakry udzielił mu kardynał Pietro Fumasoni Biondi. W latach 1946-1959 nuncjusz w Chinach, a w latach 1959-1962 w Irlandii. Jego ostatnią placówką była Hiszpania, a ukoronowaniem pracy dyplomatycznej była kreacja kardynalska na konsystorzu z 1967 roku. Zmarł jeszcze w tym samym roku z powodu infekcji płuc, podczas rozmowy z przyjaciółmi w siedzibie Legionistów Chrystusa w Rzymie, gdzie rezydował.

Bibliografia

  • Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
  • Catholic-Hierarchy
  • p
  • d
  • e
  • ISNI: 0000000114282262
  • VIAF: 167252672
  • SUDOC: 153433736
  • SBN: CUBV132833
  • BNE: XX1209331, XX1451507
  • NUKAT: n2007105609
  • WorldCat: viaf-167252672