Annamaria Cancellieri
Data i miejsce urodzenia | 22 października 1943 | ||
---|---|---|---|
Minister spraw wewnętrznych Włoch | |||
Okres | od 16 listopada 2011 | ||
Poprzednik | Roberto Maroni | ||
Następca | Angelino Alfano | ||
Minister sprawiedliwości Włoch | |||
Okres | od 28 kwietnia 2013 | ||
Poprzednik | Paola Severino | ||
Następca | Andrea Orlando | ||
Odznaczenia | |||
|
Annamaria Cancellieri (ur. 22 października 1943 w Rzymie) – włoska urzędniczka administracji publicznej, minister spraw wewnętrznych w rządzie Mario Montiego i minister sprawiedliwości w rządzie Enrica Letty.
Życiorys
Ukończyła studia z zakresu nauk politycznych na Uniwersytecie Rzymskim – La Sapienza. W 1972 została zatrudniona w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Od 1993 do 2009 zajmowała stanowiska prefekta (urzędnika danej prowincji odpowiedzialnego za sprawy bezpieczeństwa i porządku) w kolejnych prefekturach w Vicenzy, Bergamo, Brescii, Katanii i Genui. Później pełniła funkcję specjalnego komisarza na Sycylii i w Bolonii[1].
16 listopada 2011 został ministrem spraw wewnętrznych w rządzie, na czele którego stanął Mario Monti. Zakończyła urzędowanie 28 kwietnia 2013, obejmując stanowisko ministra sprawiedliwości w gabinecie Enrica Letty[2]. Z rządu odeszła 22 lutego 2014.
Odznaczona Krzyżami Oficerskim (1992)[3], Komandorskim (1993)[4] i Wielkim (2001)[5] Orderu Zasługi Republiki Włoskiej.
Przypisy
- ↑ Nota biograficzna na stronie rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2013-04-27]. (wł.).
- ↑ Il governo Letta: Saccomanni all'Economia, Alfano agli Interni e Bonino agli Esteri. il Sole 24 Ore.com, 27 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-27]. (wł.).
- ↑ Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 2 czerwca 1992. [dostęp 2011-11-18]. (wł.).
- ↑ Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 27 grudnia 1993. [dostęp 2011-11-18]. (wł.).
- ↑ Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 27 grudnia 2001. [dostęp 2011-11-18]. (wł.).
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
|
- Treccani: anna-maria-cancellieri