Adolphe Samuel
 | |
| Imię i nazwisko | Adolphe Abraham Samuel |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 11 lipca 1824 |
| Pochodzenie | belgijskie |
| Data i miejsce śmierci | 11 września 1898 |
| Gatunki | muzyka poważna, muzyka romantyczna |
| Zawód | kompozytor, krytyk |
Adolphe Abraham Samuel[1][2] (ur. 11 lipca 1824 w Liège, zm. 11 września 1898 w Gandawie[1][2]) – belgijski kompozytor i krytyk muzyczny.
Życiorys
Ukończył konserwatoria w Liège i Brukseli[1][2]. W 1845 roku zdobył belgijską Prix de Rome za kantatę Vendetta[1][2]. Podróżował do Pragi i Wiednia, kształcił się u Felixa Mendelssohna w Lipsku oraz Giacomo Meyerbeera w Dreźnie i Berlinie[1]. Od 1850 do 1870 roku wykładał harmonię w konserwatorium w Brukseli[1][2]. W 1865 roku zorganizował cykl koncertów Concerts Populaires de Musique Classique[1]. W 1871 roku został dyrektorem konserwatorium w Gandawie[1][2].
Jego twórczość reprezentuje romantyzm w muzyce[1]. Skomponował m.in. 6 symfonii, Koncert na klarnet i orkiestrę (1841), poemat symfoniczny Roland à Roncevaux (1850), oratorium Amor lex aeterna (1852), symfonię Christus na chór, orkiestrę i organy (1894), Mszę d-moll na głosy i orkiestrę (1897), opery Giovanni da Procida (1848), Madeleine (1849) i L’heure de la retraite (1854)[1]. Opublikował prace Cours d’accompagnament de la basse chifrée (Bruksela 1849), Cours d’harmonie pratique (Bruksela 1861) i Livre de lecture musicale (Paryż 1886)[1][2].
Jego synem był Eugène Samuel-Holeman[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 29. ISBN 978-83-224-0865-0.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3131–3132. ISBN 0-02-865530-3.
Linki zewnętrzne
- Adolphe Samuel – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
