Świątynia Westy (Forum Boarium)

Świątynia Westy
(Świątynia Herkulesa)
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym

Adres

Forum Boarium

Typ budynku

świątynia

Ukończenie budowy

ok. 140–120 p.n.e.

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świątynia Westy(Świątynia Herkulesa)”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świątynia Westy(Świątynia Herkulesa)”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świątynia Westy(Świątynia Herkulesa)”
Ziemia41°53′19,3″N 12°28′50,9″E/41,888694 12,480806
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Świątynia Westy – niewielka świątynia znajdująca się na Forum Boarium nad brzegiem Tybru w Rzymie. Atrybucja świątyni, przypisanej po raz pierwszy Weście przez Flavio Bondiego w XV wieku[1] jest błędna[2] i była później podważana przez wielu badaczy[1]. Najprawdopodobniej był to przybytek Herkulesa z przydomkiem Olivarius, opiekującego się producentami oraz handlarzami oliwy[2], co akceptuje dzisiaj większość uczonych[1].

Świątynia datowana jest na około 140[2]–120[1] rok p.n.e. Powstała przypuszczalnie z inicjatywy Scypiona Afrykańskiego Młodszego i Lucjusza Mummiusza Achajskiego[2]. Wzniesiona z marmuru budowla posadowiona jest na krepidomie wykonanej z tufu[1]. Nadano jej formę tolosu[2], otoczonego perystazą liczącą dwadzieścia kolumn w porządku korynckim (jedna nie zachowała się), mierzących 8 metrów wysokości[1]. Perystaza nakryta jest kasetonowym sufitem[2]. Cella ma 20 metrów średnicy[1]. Wewnątrz przypuszczalnie znajdował się posąg Herkulesa[2].

W XII wieku świątynia została zaadaptowana na kościół św. Szczepana (Santo Stefano; w XVIII wieku przemianowany na kościół Santa Maria del Sole). Zniszczono wówczas nakrywającą pierwotnie budynek kopułę, zastępując ją istniejącym do dzisiaj stożkowatym dachem[1]. Po zajęciu Rzymu przez wojska Napoleona, pod auspicjami Giuseppe Valadiera dokonano w 1810 roku renowacji budowli. Wyburzono wówczas wymurowane w średniowieczu ściany pomiędzy kolumnami i dokonano obniżenia gruntu wokół świątyni, odsłaniając oryginalną krepidomę[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. Edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 1086-1088. ISBN 1-884964-80-X.
  2. a b c d e f g Alfred Twardecki: Mały słownik sztuki starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Unia wydawnicza Verum, 1998, s. 212. ISBN 83-85921-75-3.