Universally unique identifier

Universally Unique Identifier (UUID) is een ID die wordt gebruikt in de software-architectuur, gestandaardiseerd door de 'Open Software Foundation' (OSF) als onderdeel van de 'Distributed Computing Environment' (DCE).

Definitie

Een UUID is een nummer van 128 bits (= 16 bytes). UUID wordt weergegeven in 32 hexadecimale cijfers. Deze cijfers zijn ingedeeld in vijf groepen, in ongelijk aantal en gescheiden door koppeltekens: 8-4-4-4-12

In zijn geheel wordt een UUID dus door 36 tekens gevormd, waarvan 32 hexadecimale karakters en vier streepjes:

550e8400-e29b-41d4-a716-446655440000

RFC 4122^[1] beschrijft de structuur van een UUID.

Er bestaan diverse implementaties van verschillende softwarebedrijven van het UUID. Microsoft GUID is een variant van UUID.