Sigrid Kaag

Sigrid Kaag
Sigrid Kaag in 2018
Volledige naam Sigrid Agnes Maria Kaag
Geboren 2 november 1961
Rijswijk (ZH)
Politieke partij D66
Beroep Diplomaat
Politicus (voorheen)
Religie Rooms-katholiek[1]
Vlag van Verenigde Naties senior humanitair en wederopbouw coördinator voor Verenigde Naties in Gaza
Huidige functie
Aangetreden 8 januari 2024
President António Guterres
Vlag van Nederland eerste vicepremier
Aangetreden 10 januari 2022
Einde termijn 7 januari 2024
Premier Mark Rutte
Voorganger Hugo de Jonge
Vlag van Nederland minister van Financiën
Aangetreden 10 januari 2022
Einde termijn 7 januari 2024
Premier Mark Rutte
Voorganger Wopke Hoekstra
Opvolger Steven van Weyenberg
Vlag van Nederland minister van Buitenlandse Zaken
Aangetreden 25 mei 2021
Einde termijn 17 september 2021
Premier Mark Rutte
Voorganger Stef Blok
Opvolger Tom de Bruijn (a.i.)
fractievoorzitter in de Tweede Kamer
Aangetreden 31 maart 2021
Einde termijn 11 januari 2022
Voorganger Rob Jetten
Opvolger Jan Paternotte
politiek leider van D66
Aangetreden 4 september 2020
Einde termijn 12 augustus 2023
Voorganger Alexander Pechtold
Opvolger Rob Jetten
Vlag van Nederland minister van Buitenlandse Zaken (wnd.)
Aangetreden 13 februari 2018
Einde termijn 7 maart 2018
Premier Mark Rutte
Voorganger Halbe Zijlstra
Opvolger Stef Blok
Vlag van Nederland minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking
Aangetreden 26 oktober 2017
Einde termijn 10 augustus 2021
Premier Mark Rutte
Voorganger Lilianne Ploumen
Opvolger Tom de Bruijn
Vlag van Verenigde Naties speciaal gezant van de Verenigde Naties in Libanon
Aangetreden 17 januari 2015
Einde termijn 26 oktober 2017
President Ban Ki-moon
António Guterres
Voorganger Derek Plumbly
Opvolger Pernille Dahler Kardel
Vlag van Verenigde Naties speciaal gezant van de Verenigde Naties in Syrië
belast met:
Ontwapeningsmissie Chemische Wapens
Aangetreden 13 oktober 2013
Einde termijn 30 september 2014
President Ban Ki-moon
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Sigrid Agnes Maria Kaag (Rijswijk (ZH), 2 november 1961) is een Nederlands diplomate en voormalig politica. Ze is sinds januari 2024 senior humanitair en wederopbouw coördinator voor Gaza bij de Verenigde Naties (VN).

Namens Democraten 66 (D66) was zij van 10 januari 2022 tot 8 januari 2024 eerste vicepremier en minister van Financiën in het kabinet-Rutte IV. Tevens was zij partijleider van D66 tussen 4 september 2020 en 12 augustus 2023.

Eerder was zij ondersecretaris-generaal bij de VN.[2] Van oktober 2013 tot september 2014 leidde Kaag als ondersecretaris-generaal de ontwapeningsmissie die leidde tot de vernietiging van de chemische wapens in Syrië. Vanaf december 2014 tot haar eerste ministerschap was Kaag speciaal coördinator van de Verenigde Naties in Libanon (UNSCOL).

In 2017 maakte zij de overstap naar de politiek, toen zij minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking in het kabinet-Rutte III werd en later ook minister van Buitenlandse Zaken. Zij was lijsttrekker van D66 bij de Tweede Kamerverkiezingen van maart 2021 en vervolgens fractievoorzitter in de Tweede Kamer.[3]

Biografie

Jeugd en studie

Kaag werd geboren in 1961 in Rijswijk als dochter van een klassiek pianist en ze groeide op in Zeist. Ze was leerling aan het Christelijk Lyceum Zeist. Ze had al op jonge leeftijd een brede interesse in politiek en internationale zaken.[4] Ze begon haar studie Arabische taal en filologie aan de Universiteit Utrecht, maar behaalde in 1985 haar Bachelor of Arts in Midden-Oostenstudies aan de Amerikaanse Universiteit in Caïro.[5][6] In 1987 behaalde ze een Master of Philosophy in internationale betrekkingen aan St Antony's College in Oxford en in 1988 een Master of Arts in de Politiek en Economie van het Midden-Oosten aan de Universiteit van Exeter. Ook studeerde Kaag aan de Franse École nationale d'administration (ENA)[7] en volgde zij de leergang Buitenlandse Betrekkingen aan Instituut Clingendael.[8]

Begin carrière

Na haar studie werkte Kaag als analist voor Royal Dutch Shell in Londen. Later werkte ze voor het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken als plaatsvervangend hoofd van de Afdeling VN Politieke Zaken. Als diplomaat woonde en werkte Kaag in Beiroet, Wenen en Khartoem.

Carrière bij de Verenigde Naties

Kaag begon haar werk voor de Verenigde Naties in 1994 als Senior-adviseur van de Deputy Special Representative van de Secretaris-Generaal in Khartoem, Sudan. Van 1998 tot 2004 was ze Chief of Donor Relations voor de Internationale Organisatie voor Migratie, en Senior Programme Manager bij het kantoor externe betrekkingen van UNRWA, de VN-organisatie voor steun aan Palestijnse vluchtelingen, in Jeruzalem. In het Midden-Oosten was Kaag verantwoordelijk voor de (deels bezette) Palestijnse gebieden, Libanon, Jordanië en Syrië.

Van 2007 tot 2010 was Kaag regionaal directeur Midden-Oosten/Noord-Afrika voor het VN-kinderfonds UNICEF. Van 2010 tot 2013 was Kaag assistent-secretaris-generaal bij het VN-Ontwikkelingsprogramma (UNDP), waar ze werkte als plaatsvervanger van de voormalig premier van Nieuw-Zeeland Helen Clark.[9]

VN Speciaal coördinator OPCW-VN Missie

Van oktober 2013 tot september 2014 leidde Kaag als speciaal coördinator de VN-OPCW-ontwapeningsmissie die leidde tot de vernietiging van de chemische wapens in Syrië. De ontwapeningsmissie ondernam de VN samen met de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW).

Op 13 oktober 2013 werd Kaag door VN Secretaris-General Ban Ki-moon genomineerd de missie te leiden. De VN Veiligheidsraad stemde drie dagen later over haar nominatie, waarna Kaag officieel de positie kreeg toegewezen.[10] Kaag nam de leiding over een team van honderd experts dat de opdracht kreeg het chemische wapenprogramma van Syrië te vernietigen voor 30 juni 2014.[11]

Vanaf december 2014 tot haar ministerschap was Kaag Special Coordinator van de Verenigde Naties in Libanon (UNSCOL).[12]

Minister in kabinet-Rutte III

Eind oktober 2017 werd Kaag door D66-leider Alexander Pechtold gebeld en gevraagd voor een ministerspost.[13] Op 26 oktober 2017 werd Kaag vervolgens beëdigd als minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking in kabinet-Rutte III.[14]

Minister Sigrid Kaag spreekt de VN Veiligheidsraad toe op 8 maart 2018

Toen op 13 februari 2018 minister van Buitenlandse Zaken Halbe Zijlstra opstapte, nam Kaag de taken waar tot op 7 maart 2018 Stef Blok beëdigd werd.[15] Kaag was daarmee de eerste vrouwelijke minister van Buitenlandse Zaken van Nederland. Op 8 maart 2018 zat minister Kaag de VN-Veiligheidsraad voor in New York. In het kader van Internationale Vrouwendag bestond de Nederlandse delegatie onder Kaags voorzitterschap volledig uit vrouwen.[16]

Sinds 2018 is Kaag lid van de World Bank/WHO Global Preparedness Monitoring Board (GPMB).[17] In 2019 trad ze toe tot de World Economic Forum High-Level Group on Humanitarian Investing.[18]

Minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok draagt het ministerie over aan Kaag

Door wisselingen binnen het demissionaire kabinet werd Kaag op 25 mei 2021 benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken. Deze functie combineerde zij tot 10 augustus 2021 met het ministerschap voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Daarna werd zij als minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking opgevolgd door een andere oud-diplomaat, Tom de Bruijn.[19] Op 16 september 2021 steunde de Tweede Kamer een motie van afkeuring tegen haar. Een meerderheid verweet haar dat er in Afghanistan te laat was overgegaan tot de evacuatie van Nederlanders en van personen in dat land die werkzaam waren geweest voor Nederland. In reactie op de aanname van de motie van afkeuring kondigde Kaag aan ontslag aan te vragen als minister.[20] De koning heeft haar op 17 september ontslag verleend.[21] Ze werd opgevolgd door Ben Knapen.

D66-leider

Al snel na toetreden tot kabinet werd er gespeculeerd over een kandidatuur van Kaag voor het lijsttrekkerschap van D66, een functie waarvoor een vacature was ontstaan na het opstappen van Alexander Pechtold. In die periode profileerde ze zich ook door toespraken te geven,[22] vaak buiten haar eigen portefeuille als minister.[23]

Op 21 juni 2020 stelde zij zich uiteindelijk kandidaat.[24] Ook van Kajsa Ollongren en Rob Jetten werd gespeculeerd dat zij zich zouden kandideren, maar beiden zagen daar van af.[25][26] De enige tegenstander was daarom het onbekende lid Ton Visser, waardoor Kaag de verkiezing won met 95,7 procent van de stemmen.

In de aanloop naar de verkiezingen werd op 3 januari 2021 de VPRO-documentaire Sigrid Kaag: van Beiroet tot Binnenhof uitgezonden. Hiervoor was Kaag enkele jaren gevolgd door documentairemakers. Al voor de uitzending was er ophef over de uitzenddatum zo vlak voor de verkiezingen.[27] Na de verkiezingen publiceerde GeenStijl over de communicatie tussen de omroep en D66 over de documentaire, die zij verkregen hadden via een wob-verzoek. Daaruit bleek dat D66 wel degelijk inhoudelijk veel verzoeken had, waarvan een deel werd ingewilligd, hoewel dit vooraf werd ontkend. Ook het ministerie van Buitenlandse Zaken bemoeide zich ermee, waaronder de uitzenddatum van de documentaire.[28] Aanvankelijk gaf Kaag aan dat dit niet op haar verzoek was,[29] maar gaf al snel toe dat zij ervoor verantwoordelijk was.[30] Naar aanleiding van deze berichtgeving verklaarde het Commissariaat voor de Media dat er geen reden was voor verder onderzoek, omdat de redactionele onafhankelijkheid niet geschonden lijkt te zijn.[31]

De campagne van D66 voor de Tweede Kamerverkiezingen in maart 2021 met Kaag was succesvol. Ze wisten met vijf zetels te groeien tot een totaal van 24 zetels. Daarmee werden zij de op één na grootste partij, na de VVD. Ze trad per 31 maart 2021 toe tot de Tweede Kamer als fractievoorzitter.

Op 12 augustus 2023 werd bekend dat Rob Jetten de lijsttrekker zou worden voor de Tweede Kamerverkiezingen 2023, waarmee een einde kwam aan het partijleiderschap van Kaag.

HJ Schoo-lezing

Tijdens haar HJ Schoo-lezing, georganiseerde door Elsevier Weekblad (EW) in debatcentrum de Rode Hoed op 6 september 2021, uitte ze felle kritiek op de politieke cultuur die volgens haar mede onder leiding van Rutte zou zijn ontstaan.[32] Haar rede droeg als titel De roeping van mijn generatie. Wat vrij zijn van ons vraagt en is ook als boek verschenen (ISBN 978-94-6348099-4).

Minister in kabinet-Rutte IV

Kaag trad per 10 januari 2022 aan als eerste vicepremier en minister van Financiën in het kabinet-Rutte IV.[33] Ze werd daarmee de eerste vrouwelijke minister van Financiën van Nederland. Zij was als minister van Financiën verantwoordelijk voor diverse koopkrachtmaatregelen om de klappen van de Oekraïne-oorlog en de daaropvolgende energiecrisis op te vangen. Daarnaast slaagde zij erin de overheidsschuld als percentage van het bruto binnenlands product te verlagen.

VN-gezant Gaza

Kaag werd op 26 december 2023 door de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, António Guterres, benoemd tot Senior Humanitarian and Reconstruction Coordinator for Gaza (senior humanitair en wederopbouw coördinator voor Gaza),[34] in navolging van VN-veiligheidsresolutie 2720 (2023).[35] Haar taak is humanitaire hulpzendingen naar Gaza te faciliteren, te coördineren, te monitoren en te verifiëren, ondersteund door het VN-Bureau voor Projectondersteunende Diensten. Koning Willem-Alexander verleende haar per 8 januari 2024 ontslag als minister van Financiën.[36][37][38]

Internationale functies

Internationale organisaties

  • Afrikaanse Ontwikkelingsbank (Engels: AfDB), ambtshalve lid van de raad van bestuur (Board of Governors) (sinds 2017)[39]
  • Asian Development Bank (ADB; de Aziatische Ontwikkelingsbank), ambtshalve lid van de raad van bestuur (Board of Governors) (sinds 2017)[40]
  • Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (Engels: EBRD), ambtshalve lid van de raad van bestuur (Board of Governors) (sinds 2017)[41]
  • Inter-American Investment Corporation (IIC), ambtshalve lid van de raad van bestuur (Board of Governors) (sinds 2017)
  • Joint World Bank-IMF Development Committee, plaatsvervangend lid[42]
  • Multilateral Investment Guarantee Agency (MIGA), World Bank Group, ambtshalve plaatsvervangend lid van de raad van bestuur (Board of Governors) (sinds 2017)[43]
  • Wereldbank, ambtshalve plaatsvervangend lid van de raad van bestuur (Board of Governors) (sinds 2017)
  • OECD/UNDP Tax Inspectors Without Borders (TIWB), lid van de raad van bestuur (Governing Board) (sinds 2017)[43]
  • Coalition of Finance Ministers for Climate Action (CFMCA), co-voorzitter (vanaf 1 april 2023)[44]

Non-profit organisaties

  • P4G – Partnering for Green Growth and the Global Goals 2030, lid van de raad van bestuur (Board of Directors) (sinds 2019)[45]
  • Generation Unlimited, bestuurslid (sinds 2018)
  • International Gender Champions, (sinds 2017)[46]
  • Global Commission on the Stability of Cyberspace, (2017)[47]

Persoonlijk

Kaag is gehuwd met voormalig Palestijns schaduwminister voor gezondheidszorg en ambassadeur in Zwitserland Anis al-Qaq met wie zij vier kinderen heeft.[48] Ze trouwde in 1993 met hem in Jeruzalem en verloor nadat haar huwelijk bekend werd bij Buitenlandse Zaken haar vertrouwensfunctie.[49] Kaag is polyglot. Ze spreekt zes talen vloeiend: Nederlands, Engels, Frans, Spaans, Duits en Arabisch.[50] Ze was de eerste Speciale Vertegenwoordiger van de VN met een profiel in het modeblad Vogue.[51]

Onderscheiding

Externe links

  • CV, Ministerie van Buitenlandse Zaken - rijksoverheid.nl (gearchiveerd)
  • Profiel (Parlement & Politiek)
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Minister Kaag (D66): ‘Ik voel me katholiek’ KRO-NCRV (gearchiveerd)
  2. ↑ Stijn Hustinx, "'Het is niet alsof je een dagje naar het strand gaat'", Elsevier, jaargang 70, nummer 51/52, 20/27 december 2014.
  3. ↑ Sigrid Kaag met 96 procent gekozen tot D66-leider. nos.nl. Geraadpleegd op 4 september 2020.
  4. ↑ David den Hartog, Minister Sigrid Kaag: The best is yet to come. Demojd (12 juni 2020). Gearchiveerd op 22 juni 2020. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  5. ↑ Rijksoverheid. CV minister Kaag.
  6. ↑ Parlement.com. S.A.M. (Sigrid) Kaag MA, MPhil.
  7. ↑ 'Sigrid Kaag over vluchtelingen en buitenlandbeleid'. In: Vrij Nederland, 20 oktober 2017
  8. ↑ Joost De Vries, Voor D66'er Ollongren is het Binnenhof zeer bekend terrein. de Volkskrant (2 augustus 2017). Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  9. ↑ (en) Janine di Giovanni, Poison Control in Syria. Newsweek (6 mei 2014). Gearchiveerd op 22 juni 2020. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  10. ↑ Sigrid Kaag to Lead Syria Chemical Weapons Mission | TIME.com. web.archive.org (16 oktober 2013). Gearchiveerd op 16 oktober 2013. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  11. ↑ Redactie, Wat we tot nu toe weten van Sigrid Kaag, Nederlandse leider VN-missie in Syrië. de Volkskrant (14 oktober 2013). Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  12. ↑ Sigrid Kaag opent 70e Leergang Buitenlandse Betrekkingen | Clingendael. www.clingendael.org. Gearchiveerd op 16 oktober 2020. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  13. ↑ Sigrid Kaag was VN-gezant in Libanon, maar koos voor de Nederlandse politiek: 'Het is bijna als een amputatie'. Trouw (26 december 2017). Gearchiveerd op 13 mei 2021. Geraadpleegd op 3 augustus 2021.
  14. ↑ Parlement & Politiek parlement.com (gearchiveerd)
  15. ↑ Minister Sigrid Kaag neemt taken Zijlstra over - Elsevierweekblad.nl. Elsevierweekblad.nl (13 februari 2018). Gearchiveerd op 10 juni 2020. Geraadpleegd op 13 februari 2018.
  16. ↑ Minister Kaag leidt vergadering VN-Veiligheidsraad. NOS Nieuws. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  17. ↑ (en) WHO and World Bank Group Join Forces to Strengthen Global Health Security. World Bank. Gearchiveerd op 7 augustus 2020. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  18. ↑ (en) World Economic Forum 2019 Annual Meeting launching a new Humanitarian Investing Initiative. World Economic Forum. Gearchiveerd op 12 februari 2019. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  19. ↑ D66’er Tom de Bruijn nieuwe minister voor Buitenlandse Handel. NRC Handelsblad. Gearchiveerd op 5 augustus 2021. Geraadpleegd op 3 augustus 2021.
  20. ↑ stapt op als minister van Buitenlandse Zaken na aannemen motie van afkeuring , trouw.nl, 16 september 2021
  21. ↑ https://www.koninklijkhuis.nl/actueel/nieuws/2021/09/17/ontslag-minister-van-buitenlandse-zaken
  22. ↑ Keultjens, Hanneke; Kok, Laurens, Minister Kaag loopt zich warm in de coulissen om nieuwe leider D66 te worden. Algemeen Dagblad (19 december 2020). Gearchiveerd op 11 oktober 2020. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  23. ↑ Kaag sprak op het goede moment. NRC Handelsblad. Gearchiveerd op 3 augustus 2021. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  24. ↑ Sigrid Kaag: 'Ik wil D66-lijsttrekker én premier worden'. RTL Nieuws (21 juni 2020). Gearchiveerd op 24 augustus 2020. Geraadpleegd op 4 september 2020.
  25. ↑ Minister Ollongren geen kandidaat lijsttrekkerschap D66. De Volkskrant (28 mei 2020). Gearchiveerd op 3 augustus 2021. Geraadpleegd op 3 augustus 2021.
  26. ↑ Rob Jetten gaat niet voor lijsttrekkerschap D66: 'Kaag is betere kandidaat'. RTL Nieuws. Gearchiveerd op 3 augustus 2021. Geraadpleegd op 3 augustus 2021.
  27. ↑ Shula Rijxman en NPO grijpen niet in bij uitzenddatum documentaire Sigrid Kaag. Gearchiveerd op 3 augustus 2021. Geraadpleegd op 3 augustus 2021.
  28. ↑ Ophef rond documentaire over Kaag: wat is er gebeurd en hoe nu verder?. NU.nl. Gearchiveerd op 3 augustus 2021. Geraadpleegd op 3 augustus 2021.
  29. ↑ Sigrid Kaag over ingrijpen omstreden documentaire: 'Niet op mijn verzoek'. RTL Nieuws. Gearchiveerd op 3 augustus 2021. Geraadpleegd op 3 augustus 2021.
  30. ↑ Kaag geeft toe: toch zelf commentaar geleverd op omstreden documentaire. RTL Nieuws. Gearchiveerd op 3 augustus 2021. Geraadpleegd op 3 augustus 2021.
  31. ↑ Commissariaat voor de Media: Geen onderzoek naar Kaag-documentaire. NU.nl (13 juli 2021). Gearchiveerd op 3 augustus 2021. Geraadpleegd op 3 augustus 2021.
  32. ↑ Frank Hendrickx, Kaag uit felle kritiek op Rutte en politieke cultuur van ‘regelen en ritselen’. de Volkskrant (6 september 2021). Geraadpleegd op 6 september 2021.
  33. ↑ Ministerie van Algemene Zaken, Bewindspersonen - Regering - Rijksoverheid.nl. www.rijksoverheid.nl (16 april 2015). Gearchiveerd op 10 januari 2022. Geraadpleegd op 10 januari 2022.
  34. ↑ Secretaris-generaal van de VN benoemt Sigrid Kaag uit Nederland tot senior humanitaire en wederopbouwcoördinator voor Gaza, overeenkomstig Resolutie 2720 (2023) van de Veiligheidsraad, United Nations Information System on the Question of Palestine (UNISPAL)-website, 26 december 2023.
  35. ↑ (en) VN-veiligheidsresolutie 2720 (2023)
  36. ↑ Wilco Dekker, Sigrid Kaag gaat hulp aan Gaza coördineren, stopt 8 januari als minister, de Volkskrant, 26 december 2023
  37. ↑ Financiën, Ministerie van, Ontslag minister van Financiën. www.rijksoverheid.nl (26 december 2023). Geraadpleegd op 8 januari 2024.
  38. ↑ Ms. Sigrid Kaag of the Netherlands - Senior Humanitarian and Reconstruction Coordinator for Gaza pursuant to Security Council Resolution 2720 (2023) | United Nations Secretary-General. www.un.org. Geraadpleegd op 8 januari 2024.
  39. ↑ (en) African Development Bank - Annual report 2017. Gearchiveerd op 5 mei 2020. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  40. ↑ (en) adbheadhoncho, Board of Governors. Asian Development Bank (19 juni 2020). Gearchiveerd op 19 juni 2020. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  41. ↑ (en) European Bank for Reconstruction and Development Shareholders and Board of Governors. www.ebrd.com. Gearchiveerd op 20 december 2020. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  42. ↑ (en) List of Members of the Development Committee. Joint World Bank-IMF Development Committee.. Gearchiveerd op 22 juni 2020. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  43. ↑ a b (en) Governing Board - Tax Inspectors Without Borders. www.tiwb.org. Gearchiveerd op 23 september 2020. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  44. ↑ Minister van Financiën Kaag co-voorzitter Coalition of Finance Ministers for Climate Action, Rijksoverheid d.d. 12 oktober 2022.
  45. ↑ (en) About P4G. P4G. Gearchiveerd op 22 juni 2020. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  46. ↑ Champions | International Gender Champions. genderchampions.com. Gearchiveerd op 4 maart 2021. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  47. ↑ (en) Commissioners Archive. GCSC. Gearchiveerd op 17 februari 2017. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  48. ↑ (en) Verenigde Naties. Secretary-General Appoints Sigrid Kaag of Netherlands Director of Partnerships Bureau, United Nations Development Programme, 3 mei 2010. gearchiveerd
  49. ↑ Mark Kranenburg, Kaags ervaring in de hulpverlening is ook haar achilleshiel. NRC (20 oktober 2017). Gearchiveerd op 18 januari 2023. Geraadpleegd op 19 februari 2024. "D66’er Sigrid Kaag (55) keert als minister met de portefeuille Ontwikkelingssamenwerking terug op het departement van Buitenlandse Zaken dat zij in 1994 als ambtenaar teleurgesteld verliet. Ze was van haar vertrouwensfunctie bij de afdeling politieke VN-zaken van het ministerie ontheven nadat haar superieuren erachter waren gekomen dat zij in het geheim in Jeruzalem met de schaduwminister voor gezondheidszorg van de Palestijnse bevrijdingsorganisatie PLO was getrouwd. Haar echtgenoot Anis al-Qaq, tandarts van beroep, zou jaren later Palestijns ambassadeur in Zwitserland worden."
  50. ↑ Wat we tot nu toe weten van Sigrid Kaag, Nederlandse leider VN-missie in Syrië, de Volkskrant, 14 oktober 2013
  51. ↑ Maartje Laterveer, Onze vrouw in Beiroet. Vogue. Gearchiveerd op 22 juni 2020. Geraadpleegd op 21 juni 2020.
  52. ↑ Belangrijke vredesprijs voor Nederlandse VN-diplomate Sigrid Kaag. de Volkskrant (5 september 2016). Gearchiveerd op 15 februari 2019. Geraadpleegd op 15 februari 2019.
Voorganger:
Lilianne Ploumen 		Minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking
2017 - 2021 		Opvolger:
Tom de Bruijn
Voorganger:
Halbe Zijlstra 		Minister van Buitenlandse Zaken (a.i.)
2018 		Opvolger:
Stef Blok
Voorganger:
Stef Blok 		Minister van Buitenlandse Zaken
2021 		Opvolger:
Tom de Bruijn (a.i.)
Voorganger:
Hugo de Jonge 		Eerste Vicepremier
2022-2024 		Opvolger:
Rob Jetten
Voorganger:
Wopke Hoekstra 		Minister van Financiën
2022-2024 		Opvolger:
Rob Jetten (a.i.)
· · Sjabloon bewerken
Ministers en staatssecretarissen in het kabinet-Rutte III (VVD, CDA, D66 en CU)
Minister:Mark Rutte (MP/AZ) · Hugo de Jonge (VP/VWS) · Kajsa Ollongren (VP/BZK) · Carola Schouten (VP/LNV) · Ben Knapen (BZ) · Henk Kamp (Def) · Stef Blok (EZK, ex-BZ) · Wopke Hoekstra (Fin) · Barbara Visser (IW, ex-ss-Def) · Ferdinand Grapperhaus (JV) · Ingrid van Engelshoven (OCW) · Wouter Koolmees (SZW)
Minister zonder portefeuille:Tom de Bruijn (BHO) · Arie Slob (BVOM) · Sander Dekker (RB)
Staatssecretaris:Raymond Knops (BZK, ex-m-BZK) · Dilan Yeşilgöz-Zegerius (EZK) · Alexandra van Huffelen (Fin) · Hans Vijlbrief (Fin) · Steven van Weyenberg (IW) · Ankie Broekers-Knol (JV) · Dennis Wiersma (SZW) · Paul Blokhuis (VWS)
Tussentijds afgetreden als minister:Halbe Zijlstra (BZ) · Sigrid Kaag (BZ, ex-BHO) · Ank Bijleveld (Def, ex-AIVD) · Eric Wiebes (EZK) · Bas van 't Wout (EZK, ex-ss-SZW) · Cora van Nieuwenhuizen (IW) · Bruno Bruins (MZ) · Martin van Rijn (MZ) · Tamara van Ark (MZ, ex-ss-SZW)
Tussentijds afgetreden als staatssecretaris:Mona Keijzer (EZK) · Menno Snel (Fin) · Stientje van Veldhoven (IW, ex-m-MW) · Mark Harbers (JV)
· · Sjabloon bewerken
Ministers en staatssecretarissen in het kabinet-Rutte IV (VVD, D66, CDA en CU)
Minister:Mark Rutte (MP/AZ) · Karien van Gennip (VP/SZW) · Hugo de Jonge (BZK/VRO) · Hanke Bruins Slot (BZ, ex-BZK) · Kajsa Ollongren (Def) · Micky Adriaansens (EZK) · Steven van Weyenberg (Fin, ex-ss-OCW) · Mark Harbers (IW) · Dilan Yeşilgöz (JV) · Piet Adema (LNV) · Robbert Dijkgraaf (OCW) · Conny Helder (VWS, ex-LZS)
Minister zonder portefeuille:Rob Jetten (VP/KE) · Carola Schouten (VP/APP) · Liesje Schreinemacher (BHO) · Pia Dijkstra (MZ) · Christianne van der Wal (NS) · Mariëlle Paul (PVO) · Franc Weerwind (RB)
Staatssecretaris:Alexandra van Huffelen (BZK) · Christophe van der Maat (Def) · Hans Vijlbrief (EZK) · Marnix van Rij (Fin) · Aukje de Vries (Fin) · Vivianne Heijnen (IW) · Eric van der Burg (JV) · Fleur Gräper (OCW) · Maarten van Ooijen (VWS)
Tussentijds afgetreden als minister:Henk Staghouwer (LNV) · Dennis Wiersma (PVO) · Wopke Hoekstra (VP/BZ) · Geoffrey van Leeuwen (BHO) · Sigrid Kaag (VP/Fin) · Ernst Kuipers (VWS)
Tussentijds afgetreden als staatssecretaris:Gunay Uslu (OCW)