Pere Aragonès i Garcia

Pere Aragonès
Officieel portret van Aragonés in 2018
Volledige naam Pere Aragonès i Garcia
Geboren 16 november 1982
Pineda de Mar, Maresme
Functie Waarnemend president van Catalonië
Partij ERC
Bestuurlijke loopbaan
2020-heden Waarnemend president van Catalonië
2018-heden Regionaal minster van Economische zaken en financiën
Vicepresident van Catalonië
2006-2016 Afgevaardigde in het regionale parlement van Catalonië
Handtekening
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Spanje

Pere Aragonès i Garcia (Pineda de Mar, 16 november 1982) is een Catalaans politicus van de linkse republikeinse en catalinistische partij ERC. Sinds 19 mei 2018 is hij regionaal minister van economie en financiën en vicepresident van de Generalitat de Catalunya, de regionale regering van de Spaanse autonome gemeenschap Catalonië, waarvan hij sinds 30 september 2020 tevens het presidentschap waarneemt, na de inhabilitatie van regiopresident Quim Torra[1].

Biografie

De vader van Aragonès was burgemeester van Pineda de Mar tijdens het Franquisme en daarna. Hij studeert rechten aan de Universitat Oberta de Catalunya en haalt een master in economische geschiedenis aan de Universiteit van Barcelona.

In 1998 wordt hij lid van de Joventuts d'Esquerra Republicana de Catalunya, de jeugdbeweging van ERC, en in 2000 van ERC zelf. In 2003 wordt hij verkozen tot woordvoerder van de jeugdbeweging, en in 2005 en 2007 herkozen in die rol. Van 2003 tot in 2010 zit hij in het dagelijks bestuur van ERC.

In 2006 wordt Aragonès voor het eerst gekozen als volksvertegenwoordiger in het Catalaans Parlement.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (es) Pere Aragonès asume las funciones de President tras publicarse en el DOGC el decreto de sustitución, Lavanguardia, 30 september 2020, geraadpleegd 2 oktober 2020

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Pere Aragonès i Garcia op de Catalaanstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Bibliografische informatie