Otsjamtsjire (stad)

Otsjamtsjire
ოჩამჩირე
Очамчыра
Stad in Georgië Vlag van Georgië
Abchazië Vlag van Abchazië
Otsjamtsjire (Georgië)
Otsjamtsjire
Geografie
Autonome Republiek Abchazië
District Otsjamtsjire
Hoogte 5 m
Coördinaten 42° 43′ NB, 41° 28′ OL
Bevolking
Inwoners (2022) 5.238 [1]
Etniciteit (2011) Abchazisch (72,7%)
Russisch (10,0%)
Georgisch (8,9%)
Armeens (3,1%)
Overige informatie
Stad sinds 1926
Tijdzone UTC+4
Otsjamtsjire in Abchazië
Otsjamtsjire (Abchazië)
Otsjamtsjire
Foto's
Portaal  Portaalicoon   Georgië

Otsjamtsjire (Georgisch: ოჩამჩირე; Abchazisch: Очамчыра, Otsjamtsjira; Russisch: Очамчира) is een stad in de Georgische autonome en feitelijk afgescheiden republiek Abchazië. De stad is het centrum van het gelijknamige district en ligt ongeveer 55 kilometer ten zuidoosten van de Abchazische hoofdstad Soechoemi en 50 kilometer van de centraal-Georgisch bestuurde stad Zoegdidi. Otsjamtsjire is gesitueerd aan de Zwarte Zee, langs de linkeroever van de rivier Galidzga.

Toponiem

Het toponiem Otsjamtsjire, oorspronkelijk Otsjemtsjire (ოჩემჩირე), is volgens Georgische etymologen een samengesteld Mingreels woord dat "uitgestrekt land" betekent.[2] Het werd begin 19e eeuw geïntroduceerd. Volgens Abchazische etymologen werd de locatie daarvoor aangeduid met Moerkala en enkele afgeleide woorden, en zou Otsjamtsjire begin 19e eeuw eerst op kaarten zijn verschenen als hydroniem.[3] Zij betogen ook dat het toponiem is afgeleid van het Abchazische woord Atsyamptsir (Abchazisch: Aџyamԥҽyr), wat "plaats van aardewerkproductie" betekent. In het verleden werden in het gebied kleiproducten gemaakt.

Geschiedenis

De plek en omgeving van Otsjamtsjire wordt al duizenden jaren bewoond door mensen, zo is gebleken uit archeologische opgravingen. Er zijn artefacten gevonden uit de vroege bronstijd, oudheid en middeleeuwen. In de omgeving van Otsjamtsjire zijn dolmen te vinden. Aangenomen wordt dat er in de oudheid een Griekse handelspost was,[4] genaamd Gyenos (Grieks: Γυένος), die in bronnen uit 5e eeuw v.Chr. genoemd wordt.[2]

Otsjamtsjire was in modernere eeuwen een kleine vissersnederzetting, maar in de tweede helft van de 19e eeuw werd het de belangrijkste nederzetting van Abzhywa, een van de zeven historische regio's van Abchazië. Een van de residenties van de prins van het vorstendom Abchazië was hier ook gevestigd.[3] In 1847 opende een zeehaven in Otsjamtsjire en was het bestuurlijk centrum van het district Kodori van het okroeg Soechoemi. Op 15 juni 1877 gevechten plaats tijdens de oorlog tussen het Russische Rijk en de Turks-Abchazische strijdkrachten, die Rusland verloor.[5]

Na de oprichting van de Democratische Republiek Georgië assisteerde Duitsland de republiek tot het einde van de Eerste Wereldoorlog met de bewaking van vitale infrastructuur. Een Duits garnizoen was van augustus tot oktober 1918 in Otsjamtsjire gestationeerd.[6]

Marinestad

Bridagehoofdkwartier van de Sovjet-marine in Otsjamtsjire.

In 1926 werd Otsjamtsjire een stad verklaard, op basis van de economische activiteiten die er werden ontplooid. Zo was er oliewinning, stonden er conservenfabrieken, theefabrieken, een tabaksfermentatiebedrijf, en andere industriële complexen. Het werd tevens een standplaats van de Sovjet-marine. Na de bestuurlijke herindeling door de Sovjet-Unie werd Otsjamtsjire in 1931 het centrum van het rajon Otsjamtsjire. In 1938 werd de stad verbonden met het Georgische spoorwegnetwerk toen de Gali - Otsjamtsjire - Soechoemi spoorlijn openging. Er kwam ook een aftakking naar Tkvartsjeli voor de steenkoolmijnen daar.

In mei 1942 verzon de regionale Tsjeka van de Georgische sovjetrepubliek een aanklacht tegen een school in Otsjamtsjire. Leraren en schoolkinderen werden beschuldigd van deelname aan een ondergrondse nationaalsocialistische jongerenorganisatie die een gewapende anti-Sovjet opstand zou voorbereiden ter ondersteuning van de Duitse fascisten die in het voorjaar van 1942 oprukten naar de Kaukasus.[7] Van 10 januari 1945 tot 7 september 1949 was in Otsjamtsjire een Sovjet-krijgsgevangenkamp (No. 146) dat afdelingen had in Mioessera en bij de Engoeri.[8]

Otsjamtsjire was een haven voor de marine van de Sovjet-Unie en was sinds 1923 de standplaats sinds van het Batoemi Zwart Zee grensscheepsdetachement. In 1967 werd het de basis van een grenspatrouillebrigade, die in 1996 op verzoek van het onafhankelijk geworden Georgië werd verplaatst naar Kaspiisk, een Dagestaanse havenplaats aan de Kaspische Zee.[9]

Georgisch-Abchazisch conflict

Lege huizen: als gevolg van het Georgisch-Abchazisch conflict vluchtten duizenden uit de stad weg.

In het voorjaar van 1989 begonnen de spanningen in Abchazië tussen de Georgiërs en Abchaziërs toe te nemen. Een plakaat in Otsjamtsjire ter herinnering aan de ruim 20 slachtoffers van de 'Tragedie van 9 april 1989' in Tbilisi werd op 27 april 1989 door Abchaziërs verwijderd.[10] Na gewapende confrontaties in Soechoemi op 15 juli 1989, waarbij veertien mensen omkwamen, vetrokken 900 gewapende Abchaziërs op 16 met zes boten van Goedaoeta naar Otsjamtsjire waar confrontaties met Georgiërs plaatsvonden.[11]

Toen de burgeroorlog in 1992 uitgebroken was, werd de omgeving van Otsjamtsjire geregeld strijdtoneel tussen de Abchazische separatisten en het Georgische leger, onder andere vanwege de belangrijke haven en spoorlijn. Op 16 september 1993 verbraken de Abchazische militanten na twee maanden het staakt-het-vuren bestand, en openenden synchroon de aanval op Soechoemi, Otsjamtsjire en de Georgische belegering van Tkvartsjeli. Na het bloedbad van Soechoemi eind september 1993 vluchtten tienduizenden Georgiërs via Otsjamtsjire naar Mingrelië.[12] Tijdens de burgeroorlog werden in Otsjamtsjire 140 burgers om het leven gebracht, wat gepaard ging met zware mensenrechtenschendingen, zoals marteling, verminking en verbranding.[10]

Russisch-Georgische oorlog (2008)

In aanloop naar de Russisch-Georgische Oorlog van 2008 werd de 54 kilometer lange Soechoemi-Otsjamtsjire spoorlijn door het Russische leger gerenoveerd. Deze spoorlijn was sinds 1993 in onbruik geraakt. Het herstel van de lijn was een week voor het begin van de oorlog klaar,[13] waarna meteen Russische troepen em materieel in Otsjamtsjire afgeleverd werden. Op 10 augustus 2008 landden in de haven van Otsjamtsjire 4000 Russische troepen voor het Abchazische front in de oorlog.[14]

Na de oorlog breidde Rusland haar militaire infrastructuur uit in Abchazië en stationeerde het kustwachtboten in Otsjamtsjire.[15] In januari 2009 kondigde het Kremlin aan een deel van de Zwarte Zeevloot in Otsjamtsjire te willen onderbrengen en daartoe de haven te vergoten en uit te diepen.[16] Dit was deels naar aanleiding van de Oekraïense beslissing het Russische gebruik van de haven van Sebastopol (Krim) na 2017 niet meer te verlengen en deels naar aanleiding van uitbreidingsplannen van de Zwarte Zeevloot.[17]

Demografie

Op 1 januari 2022 telde Otsjamtsjire 5.238 inwoners,[18] een stabiel aantal ten opzichte van de volkstelling van 2011. In de jaren 1990 verloor de stad ruim driekwart van de bevolking door het Georgisch-Abchazisch conflict en het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. De stad werd volgens de volkstelling van 2011 in meerderheid door Abchaziërs bewoond (72,2%), gevolgd door Russen (10,0%), Georgiërs (8,9%) en Armeniërs (3,1%). In de Sovjet-periode kende de stad een Georgische meerderheid, en waren de Abchazische en Russische gemeenschappen ongeveer even groot. Door de burgeroorlog in 1992-1993 raakten met name de Georgiërs ontheemd die nadien niet meer zijn teruggekeerd.

Bevolking van Otsjamtsjire
Jaar 1886 1926 1939 1959 1970 1979 1989 2003 2011 2022
Aantal 515 Gestegen 3.419 Gestegen 11.684 Gestegen 16.500 Gestegen 18.718 Gedaald 17.898 Gestegen 20.379 Gedaald 4.702 Gestegen 5.280 Stabiel 5.238
Abchaziërs 0% 24,8% 22,2% 16,6% 16,8% 18,7% 18,2% - 72,7% -
Armeniërs 0% 1,6% 2,5% 4,5% 3,9% 3,6% 3,3% - 3,1% -
Georgiërs[19] 100% 57,7% 43,4% 52,6% 55,4% 58,8% 58,2% - 8,9% -
Russen 0% 4,4% 22,7% 20,5% 17,6% 13,8% 14,7% - 10,0% -
Verantwoording data: 1926-2011.[20][21][22]
Volkstellingen 2003 en 2011,[23] jaaropgave 1 januari 2022.[1]
Noot: De Abchazische cijfers vanaf 1994 worden niet erkend door Georgië.

Vervoer

Otsjamtsjire ligt langs de Georgische S1 / E97, de belangrijkste hoofdroute door Abchazië, die de stad in noordwestelijke richting verbindt met de Abchazische hoofdstad Soechoemi. In zuidoostelijke richting gaat de S1 naar Gali, Zoegdidi en Tbilisi.

Otsjamtsjire is sinds 2008 het eindpunt van de Abchazische spoorlijn vanuit Sotsji.[13] Sindsdien is heropening van de rest van de spoorlijn naar centraal-Georgië een terugkerend onderwerp van gesprek.[24] De aftakking naar Tkvartsjeli is sinds de jaren 1990 buiten gebruik.

Geboren

Referenties

  1. a b (ru) Абхазия в цифрах за 2021 год (Abchazië in cijfers voor 2021). Staatscomité voor Statistiek van de Republiek Abchazië (12 februari 2023). Geraadpleegd op 17 juni 2023.
  2. a b (ka) Khorava, Bhezan, აფხაზეთის გეოგრაფიული სახელები (Geografische Namen van Abchazië) Pag.107. Gearchiveerd op 13 juni 2023. Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  3. a b (ru) Историко-этимологический словарь топонимов Абхазии (продолжение) (Historisch en etymologisch woordenboek van toponiemen van Abchazië (A - B)). Apsnyteka p.112 (2006). Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  4. (ru) Definition of "Ochamchira". Great Soviet Encyclopedia, 3rd edition 1969–1978. Geraadpleegd op 17 juni 2023.
  5. (ru) Очемчиры (Otsjemtsjiry). Encyclopedisch Woordenboek van Brockhaus en Efron' (1890-1906). Geraadpleegd op 17 juni 2023.
  6. Andrew Andersen (29 januari 2014). Abkhazia and Sochi - The roots of the conflict 1918-1921, 1e druk. Asteroid Publishing, Pag.57. ISBN 978-1-495-38145-4. Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  7. (ru) Achugba, История Абхазии (Geschiedenis van Abchazië) (pdf). Apsnyteka Pag.128-129 (2011). Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  8. (ru) Motrevich, Vladimir, Instellingen voor buitenlandse krijgsgevangenen en geïnterneerden in de Georgische SSR in 1942-1950: aantal en dislocatie. Oeral Staatsrecht Universiteit Pag.28 (2019). Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  9. (en) Swords and Shields: Russia's Abkhaz Base Plan. The Heritage Foundation (4 februari 2009). Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  10. a b (en) International Society To Bring A Verdict On The Tragedy Of Abkhazia/Georgia. Supreme Council Of The Autonomous Republic Of Abkhazia / Georgia (2015). Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  11. (en) Chervonnaya, Svetlana (1994). Conflict in the Caucasus - Georgia, Abkhazia and the Russian Shadow, 1e druk. Gothic Image Publications, Glastonbury, "Chronicle of Events 1917-1992", Pag.67. ISBN 0-906362-30-X. Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  12. (en) Georgia/abkhazia: Violations Of The Laws Of War And Russia's Role In The Conflict. Human Rights Watch (1995). Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  13. a b (en) Russian Railroad Troops Complete Mission in Abkhazia. Jamestown (31 juli 2008). Geraadpleegd op 17 juni 2023.
  14. (en) Timeline August 10. Civil Georgia (10 augustus 2008). Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  15. (en) Russia Deploys Fifth Coast Guard Boat in Abkhazia. Civil Georgia (13 augustus 2010). Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  16. (en) Georgia: Russia Plans Three Military Bases in Abkhazia. Eurasianet (6 februari 2009). Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  17. (en) Crimea in trouble. Eidgenössische Technische Hochschule Zürich - Center for Security Studies (2009). Geraadpleegd op 18 juni 2023.
  18. Abchazië in cijfers voor 2021, tabel 1.11, pagina 20.
  19. Inclusief Mingreliërs en Svaneten
  20. (ru) Details Gagra District. Ethno Kavkaz. Geraadpleegd op 17 juni 2023.
  21. (en) Cities & towns of Georgia. Population Statistics Eastern Europe and former USSR. Geraadpleegd op 17 juni 2023.
  22. (en) Putkaradze, Tariel (2008). Linguistic Situations in Conflict Regions – The Abkhazia Border within Russia according to 1989 Census Data and Politicized Linguistic Maps (pdf). Journal of Theoretical Linguistics 5 (1): Pag.96 (SKASE Slovak Association for the Study of English). ISSN: 1339-782X. Geraadpleegd op 17 juni 2023.
  23. (ru) Абхазия в цифрах за 2015 год (Abchazië in cijfers voor 2015). Staatscomité voor Statistiek van de Republiek Abchazië (2016). Geraadpleegd op 17 juni 2023.
  24. (en) Trans-Caucasus railway: Moscow-Sukhum/i-Tbilisi-Yerevan - no beginning, no end. JAM News (27 februari 2017). Geraadpleegd op 17 juni 2023.
Mediabestanden
Zie de categorie Ochamchira van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.