Jean Dabin

Jean Dabin (Luik, 9 juli 1889 - Leuven, 13 augustus 1971) was een Belgisch hoogleraar in de rechten aan de Université Catholique de Louvain in de 20e eeuw[1].

Zijn onderzoeksdomeinen waren de rechtsfilosofie[2], het grondwettelijk recht en de jurisprudentie van het Hof van Cassatie[3]. Hij was lid van de Belgische Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts en ontving meerdere ere-doctoraten aan buitenlandse universiteiten. Zijn wallingante houding maakte dat hij de capitulatie van koning Leopold III in 1940 niet accepteerde; hiertoe bracht Dabin juridische argumenten aan, met name de afwezigheid van goedkeuring door de regering[4].


Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ (fr) Dabin, Jean (1889-1971). Catalogue Générale. Bibliothèque nationale de France (1993). Gearchiveerd op 17 augustus 2022.
  2. ↑ (fr) Dabin, Jean (1936). Annales de Droit et de Sciences Politiques Règle Morale et Règle Juridique. Association des Anciens Etudiants de la Faculté de Droit de l'Université de Louvain, Leuven, "Règle Morale et Règle Juridique". Gearchiveerd op 16 augustus 2023.
  3. ↑ (fr) Harmignie, Pierre. Revue Néo-scolastique de Philosophie. Institut Supérieur de Philosophie, Leuven, "volume 31 numero 24", blz 483-484.
  4. ↑ (fr) Vincent, Emile (1950). Pourquoi Léopold III?. Editions du Centaure, Brussel, "La place du roi était à Londres", blz 7-9.
Bibliografische informatie