Hazel Hotchkiss-Wightman

Hazel Hotchkiss-Wightman
1910
Persoonlijke informatie
Bijnaam Mrs Wighty[1]
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Healdsburg, CA, VS
Geboortedatum 20 december 1886
Overleden 5 december 1974 in Chestnut Hill, MA, VS[2]
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 0 US dollar
Hall of Fame 1957 (en) profiel
Enkelspel
Winst-verliesbalans 0–0
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1924)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (1909–1911, 1919)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 0–0
Olympische Spelen 1 Goud goud (1924)
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (1924)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (1909–1911, 1915, 1924, 1928)
Gemengd dubbelspel
Olympische Spelen 1 Goud goud (1924)
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (1909–1911, 1915, 1918, 1920)
Laatst bijgewerkt op: 18 juli 2015
Portaal  Portaalicoon   Tennis
1910

Hazel Virginia Wightman geboren Hotchkiss (Healdsburg, 20 december 1886 – Chestnut Hill, 5 december 1974) was een tennisspeelster uit de Verenigde Staten. Zij speelde rechtshandig. Zij domineerde het Amerikaanse vrouwentennis van voor de Eerste Wereldoorlog en won 45 toernooien in de Verenigde Staten, waarvan de laatste op 68-jarige leeftijd.[3]

Hotchkiss studeerde aan de Berkeley-universiteit van Californië, waar zij in 1911 haar graad behaalde. Op 24 februari 1912 trad zij in het huwelijk met George William Wightman. Het huwelijk werd in 1940 ontbonden, maar ook daarna heette zij nog steeds Mrs Wightman.[1]

Wightman is het meest bekend geworden door het landenteamtoernooi voor vrouwen dat haar naam draagt: de Wightman Cup, een jaarlijks[4] evenement van 1923 tot en met 1989, waarin een Brits en een Amerikaans tennisteam streden om de trofee: een zilveren vaas die Wightman uit eigen bezit ter beschikking had gesteld. Zij nam het initiatief tot dit toernooi omdat zij van mening was dat het vrouwentennis een tegenwicht nodig had voor de toenemende aandacht die het mannenteamtennis sinds het oprichten van de Davis Cup had gekregen. Vijfmaal – in 1923, 1924, 1927, 1929 en 1931[5] – nam zij zelf ook deel aan het Amerikaanse Wightman Cup-team – vier van de vijf keren wist haar team te zegevieren over de Britten. Vanaf de oprichting was zij captain van het team tot en met 1948.[3]

In haar eigen tennisloopbaan won Wightman zeventien grandslamtitels: vier in het enkelspel, zeven in het vrouwendubbelspel en zes in het gemengd dubbelspel. In drie opeenvolgende jaren (1909–1911) won zij de U.S. Championships in alle drie disciplines. In 1919 was zij nummer één op de nationale ranglijst van de Verenigde Staten.[6] Op de Olympische spelen van 1924 in Parijs won zij twee gouden medailles: een in het vrouwendubbelspel (samen met Helen Wills) en een in het gemengd dubbelspel (aan de zijde van Richard Norris Williams).

Wightman won haar laatste grandslamtitel op 41-jarige leeftijd (de U.S. Championships van 1928). Bij de senioren speelde zij nog door tot over haar zestigste jaar – in die periode won zij nog eens elf titels op seniorentoernooien.[6] Als coach begeleidde zij aankomende speelsters, waaronder drie dames die later ook in de Tennis Hall of Fame werden opgenomen: Helen Wills, Pauline Betz en Sarah Palfrey.

In 1957 werd Wightman opgenomen in de internationale Tennis Hall of Fame. In 1973 werd zij, ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de Wightman Cup, door koningin Elizabeth benoemd tot Commandeur in de Orde van het Britse Rijk.[7] Zij overleed in 1974, in haar huis in Chestnut Hill, MA.[3]

Prestatietabel grandslamtoernooien

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

Toernooi 1909 1910 1911 1915 1919 1924
Vlag van Australië Australian Open g.t. g.t. g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros Frans toernooi F.t. F.t. F.t.
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon g.t. g.t. 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open W W W F W

Vrouwendubbelspel

Toernooi 1909 1910 1911 1915 1919 1923 1924 1928 1938
Vlag van Australië Australian Open g.t. g.t. g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros Frans toernooi F.t. F.t. F.t. F.t.
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon g.t. W 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open W W W W F F W W

Gemengd dubbelspel

Toernooi 1909 1910 1911 1915 1918 1920 1926 1927
Vlag van Australië Australian Open g.t. g.t. g.t. g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros Frans toernooi F.t. F.t. F.t.
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon g.t. g.t. g.t.
Vlag van Verenigde Staten US Open W W W W W W F F

Externe links

  • (en) Profiel van Hazel Hotchkiss-Wightman op de website van de ITF
  • (en) Profiel van Hazel Hotchkiss-Wightman op sports-reference.com (gearchiveerd)
  • (en) Profiel van Hazel Hotchkiss-Wightman op olympedia.org
  • (en) Profiel van Hazel Hotchkiss-Wightman op de website van de Tennis Hall of Fame
  • (en) Profiel van Hazel Hotchkiss-Wightman op de website van de ITA Hall of Fame
  • (en) Hazel Hotchkiss Wightman, Wightman Tennis Center
Mediabestanden
Commons heeft mediabestanden in de categorie Hazel Hotchkiss.


Bronnen en noten
  1. a b Profiel van Hazel Hotchkiss-Wightman bij Tennisforum.com
  2. Dit werd vermeld in haar voormalige profiel bij de Fed Cup
  3. a b c Zie haar artikel op de Engelse Wikipedia
  4. Exclusief de jaren 1940–1945, vanwege de Tweede Wereldoorlog
  5. Zie haar olympisch profiel bij Sports-Reference.com
  6. a b Zie haar profiel bij de Tennis Hall of Fame
  7. "You would like to be served this time", Lewiston Evening journal, 25 augustus 1973. Gearchiveerd op 28 juli 2023.
Logo van de Olympische Spelen
· · Sjabloon bewerken
Logo van de Olympische Spelen
Pictogram tennis
Pictogram tennis
Tennis: gemengd dubbelspel

1900: Charlotte Cooper & Reginald Doherty · 1912: Dora Köring & Heinrich Schomburgk / Edith Hannam & Charles Dixon (indoor) · 1920: Suzanne Lenglen & Max Décugis · 1924: Hazel Wightman & Richard Norris Williams · 2012: Viktoryja Azarenka & Maks Mirni · 2016: Bethanie Mattek-Sands & Jack Sock · 2020: Anastasija Pavljoetsjenkova & Andrej Roebljov