Donald Knuth

Donald Knuth
Donald Ervin Knuth
Donald Knuth
Algemene informatie
Land Verenigde Staten van Amerika
Geboortedatum 10 januari 1938
Geboorteplaats Milwaukee
Werk
Beroep wiskundige, informaticus, wiskundig historicus, schrijver, programmeur, academisch docent, ingenieur, academicus, letterontwerper
Werkveld combinatoriek, informatica, analysis of algorithms
Werkgever(s) Stanford-universiteit, Burroughs Corporation, Institute for Defense Analyses, Caltech
Werkplaats Stanford
Bekende werken TeX, METAFONT, The Art of Computer Programming, Computer Modern, Web, CWEB, literate programming
Functies professor
Studie
School/universiteit Case Western Reserve University, Caltech, Milwaukee Lutheran High School
Promotor Marshall Hall
Academische graad Doctor of Philosophy
Kunst
Muziekinstrument orgel
Religie
Religie lutheranisme
Diversen
Website https://www-cs-faculty.stanford.edu/~knuth
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie hier bewerken.

Donald Ervin Knuth (Milwaukee, 10 januari 1938) is een Amerikaans informaticus.

Biografie

Don Knuth werd geboren in Milwaukee. Hij is hoogleraar aan de Stanford-universiteit, tegenwoordig met emeritaat, en wordt in brede kring beschouwd als de vader van de informatica.

Zijn werk The Art of Computer Programming heeft hem al bij leven tot een legende gemaakt bij iedereen die iets met programmeren te maken heeft. Het bestaat uit:

  1. Fundamental algorithms, 1969, 3rd edition, Reading, Massachusetts: Addison-Wesley, 1997, xx+650pp. ISBN 0-201-89683-4
  2. Seminumerical algorithms, 1969, 3rd edition, Reading, Massachusetts: Addison-Wesley, 1997, xiv+762pp. ISBN 0-201-89684-2
  3. Sorting and searching, 1973, 2nd edition, Reading, Massachusetts: Addison-Wesley, 1998, xiv+780pp.+foldout. ISBN 0-201-89685-0
  4. Combinatorial algorithms, Part 1, 1st edition, Upper Saddle River, New Jersey: Addison-Wesley Professional, 2011, xv+883pp. ISBN 0-201-03804-8
  5. Syntactical algorithms
  6. Theory of languages
  7. Compilers

De laatste vier delen van zijn magnum opus zijn nog niet voltooid, maar Knuth werkt er nog aan verder, ondanks zijn emeritaat. Van deel 4 is inmiddels het eerste sub-deel gepubliceerd.

Naast de vele beschrijvingen van algoritmen, die een standaardwerk zijn, heeft Donald Knuth ook veel werk gedaan om programmeertechnieken te ontwikkelen. Een van de technieken die hij ontwikkelde is het zogenaamde literate programming: de programmacode bevat niet alleen de instructies voor de computer, maar ook de volledige documentatie voor het programma. Om dit in de praktijk te brengen heeft Donald Knuth zelf de programmeertaal Web ontwikkeld, die niet één maar twee compilers kent: tangle en weave. De ene vertaalt de broncode naar programmacode, de ander naar documentatiecode. Om het web van alles te completeren werd de documentatiecode ook in de vorm van een programmeertaal gemaakt.

Ontevreden met de manier waarop zijn boeken werd vormgegeven door wetenschappelijke uitgevers, begon Knuth omstreeks 1970 aan een manier om het beter te doen. Hoewel hij hiervoor tijdens een sabbatical aanvankelijk een half jaar had uitgetrokken groeide het uit tot een project van een jaar of tien, oorspronkelijk geschreven in Pascal, later in de al genoemde taal Web. Niet alleen het programma maar ook de broncode werden openbaar gemaakt, en Knuth loofde beloningen uit voor iedereen die een bonafide bug kon vinden. Dit kostte hem minder geld dan men zou denken want ten eerste maakte hij niet veel fouten en ten tweede lijstten de meeste ontvangers een dergelijke cheque liever in dan hem te incasseren. Deze opmaaktaal werd TEX genoemd. Deze wat omslachtige originele schrijfwijze is tegenwoordig weer vervangen door TeX. TeX, spreek uit: "tech", niet "teks", omdat de laatste letter de Griekse "chi" voorstelt, werd in brede kring bekend en wordt vooral in de wiskunde, natuurkunde en informatica veel gebruikt. TeX werd gecompleteerd met het programma Metafont, dat lettertypen kan genereren en aanpassen.

Knuth introduceerde in 1976 een methode om zeer grote getallen weer te geven: Knuths pijlomhoognotatie.

Sinds zijn emeritaat geeft Donald Knuth niet alleen colleges in de informatica, maar ook op andere gebieden. Hij is een gevraagd spreker om over zijn religieuze ideeën te spreken.

Erkenning

  • 1971 - First ACM Grace Murray Hopper Award
  • 1974 - Turing Award
  • 1979 - National Medal of Science
  • 1988 - Franklin Medal
  • 1995 - John von Neumann Medal, Harvey Prize from the Technion
  • 1996 - Kyoto-prijs
  • 1998 - Fellow of the Computer History Museum
  • 2010 - Katayanagi Prize, BBVA Foundation Frontiers of Knowledge Award
  • 2011 - Faraday Medal, Stanford University School of Engineering Hero Award

Overige bibliografie

(en) Things a computer scientist rarely talks about, Stanford California: CSLI Publications, 2001, xi+257pp. ISBN 1-57586-327-8

Beroemde quote

Beware of bugs in the above code; I have only proved it correct, not tried it.

Pas op voor bugs in de code hierboven; ik heb alleen maar bewezen dat hij juist is, ik heb hem niet geprobeerd.

Externe link

  • (en) "Donald E. Knuth". Gearchiveerd op 22 oktober 2021. eigen homepage
Mediabestanden
Zie de categorie Donald Ervin Knuth van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
· · Sjabloon bewerken
Winnaars van de Turing Award

1966: Alan J. Perlis · 1967: Maurice V. Wilkes · 1968: Richard Hamming · 1969: Marvin Minsky · 1970: J.H. Wilkinson · 1971: John McCarthy · 1972: Edsger Dijkstra · 1973: Charles W. Bachman · 1974: Donald E. Knuth · 1975: Allen Newell, Herbert Simon · 1976: Michael Rabin, Dana S. Scott · 1977: John Backus · 1978: Robert W. Floyd · 1979: Kenneth E. Iverson · 1980: Tony Hoare · 1981: Edgar F. (Ted) Codd · 1982: Stephen A. Cook · 1983: Ken Thompson, Dennis M. Ritchie · 1984: Niklaus Wirth · 1985: Richard M. Karp · 1986: John Hopcroft, Robert Tarjan · 1987: John Cocke · 1988: Ivan Sutherland · 1989: William Kahan · 1990: Fernando J. Corbató · 1991: Robin Milner · 1992: Butler Lampson · 1993: Juris Hartmanis, Richard E. Stearns · 1994: Edward Feigenbaum, Raj Reddy · 1995: Manuel Blum · 1996: Amir Pnueli · 1997: Douglas Engelbart · 1998: Jim Gray · 1999: Frederick P. Brooks, Jr. · 2000: Andrew Chi-Chih Yao · 2001: Ole-Johan Dahl, Kristen Nygaard · 2002: Ron Rivest, Adi Shamir, Leonard M. Adleman · 2003: Alan Kay · 2004: Vinton G. Cerf, Robert E. Kahn · 2005: Peter Naur · 2006: Frances E. Allen · 2007: Edmund M. Clarke, E. Allen Emerson, Joseph Sifakis · 2008: Barbara Liskov · 2009: Charles Thacker · 2010: Leslie Valiant · 2011: Judea Pearl · 2012: Shafi Goldwasser, Silvio Micali · 2013: Leslie Lamport · 2014: Michael Stonebraker · 2015: Martin Hellman, Whitfield Diffie · 2016: Tim Berners-Lee · 2017: John L. Hennessy, David Patterson · 2018: Yoshua Bengio, Geoffrey Hinton, Yann LeCun · 2019: Patrick M. Hanrahan, Edwin E. Catmull · 2020: Alfred Aho, Jeffrey Ullman · 2021: Jack Dongarra · 2022: Robert Metcalfe · 2023: Avi Wigderson