Paifang

Paifang

Paifang di Shunfengshan Park, Shunde, Foshan
Hanzi: 牌坊
Makna harfiah: gerbang pelengkung
Alih aksara
Mandarin
- Hanyu Pinyin: páifāng
- Bopomofo: ㄆㄞˊ ㄈㄤ
Kejia (Hakka)
- Romanisasi: pai2 fong1
Min Nan
- Romanisasi POJ: pâi-hông
Wu
- Romanisasi: ba faon
Yue (Kantonis)
- Jyutping: paai4 fong1
Pailou
Hanzi sederhana: 牌楼
Hanzi tradisional: 牌樓
Alih aksara
Mandarin
- Hanyu Pinyin: páilóu
- Bopomofo: ㄆㄞˊ .ㄌㄡ
Kejia (Hakka)
- Romanisasi: pai2 leu2
Min
- Romanisasi Min-nan : pâi-lâu
Wu
- Romanisasi: ba leu
Yue (Kantonis)
- Jyutping: paai4 lau4
Paifang dengan hiasan di Shanghai

Paifang, juga dikenal dengan istilah pailou, adalah bangunan pelengkung atau gerbang dalam arsitektur Tiongkok. Bangunan ini terilhami dari torana dalam arsitektur India yang kemudian masuk ke Tiongkok melalui penyebaran Buddhisme. Paifang berkembang ke dalam banyak gaya dan diperkenalkan ke negara-negara Asia lainnya, seperti Korea, Jepang dan Vietnam.[1]

Asal kata

Kata paifang (Hanzi: 牌坊; Pinyin: páifāng) mulanya adalah istilah untuk menyebut dua tingkat pembagian administrasi teratas pada kota-kota Tiongkok kuno. Pembagian terbesar dalam sebuah kota disebut fang (; fāng). Setiap fang dibatasi dengan tembok atau pagar dan gerbang-gerbangnya ditutup dan dijaga setiap malam. Setiap fang kemudian dibagi lagi menjadi beberapa pai (; pái; 'plakat'). Setiap painya berisi beberapa hutong atau gang.

Sistem pembagian administrasi kota kian berkembang pada masa dinasti Tang, dan dilanjutkan oleh dinasti-dinasti berikutnya. Sebagai contoh, selama dinasti Ming, Beijing dibagi menjadi 36 fang. Asal mulanya, kata paifang adalah gerbang dari sebuah fang dan menandai gerbang masuk dari sebuah bangunan atau kota; tetapi oleh dinasti Song, paifang berubah kegunannya menjadi sekadar monumen hiasan.

Galeri

Paifang Tiongkok

  • Gerbang penuh hiasan (Pailou) dari dinasti Han (202 SM – 220 M) di seberang jalan yang dijejali toko-toko. Hanzhong, provinsi Shaanxi, Tiongkok, 1875 WDL2092
    Gerbang penuh hiasan (Pailou) dari dinasti Han (202 SM – 220 M) di seberang jalan yang dijejali toko-toko. Hanzhong, provinsi Shaanxi, Tiongkok, 1875 WDL2092
  • Dongsi, persimpangan di Beijing, memiliki empat paifang pada 1920-an.
    Dongsi, persimpangan di Beijing, memiliki empat paifang pada 1920-an.
  • Paifang di provinsi Gansu (1933).
    Paifang di provinsi Gansu (1933).
  • Paifang di Universitas Wuhan (1920).
    Paifang di Universitas Wuhan (1920).
  • Paifang di permakaman Confucius, makam Lady Yu, istri Kong Xianpei (generasi ke-72) di Qufu, Tiongkok.
    Paifang di permakaman Confucius, makam Lady Yu, istri Kong Xianpei (generasi ke-72) di Qufu, Tiongkok.
  • Paifang di Chiang Kai-Shek Memorial Square (sekarang Liberty Square) di Taipei.
    Paifang di Chiang Kai-Shek Memorial Square (sekarang Liberty Square) di Taipei.
  • Paifang di Summer Palace di Beijing.
    Paifang di Summer Palace di Beijing.
  • Paifang di National Palace Museum di Taipei, Taiwan.
    Paifang di National Palace Museum di Taipei, Taiwan.
  • Paifang di kuil Puotuo Zongcheng, Chengde.
    Paifang di kuil Puotuo Zongcheng, Chengde.
  • Paifang di Xidi.
    Paifang di Xidi.
  • Pailou di pintu masuk ke danau Qiandao
    Pailou di pintu masuk ke danau Qiandao
  • Paifangs di Danau Barat, Hangzhou.
    Paifangs di Danau Barat, Hangzhou.
  • Paifangs di kuil Yonghe, Beijing
    Paifangs di kuil Yonghe, Beijing
  • Pailou di China Martial Arts Hall, Jinshitan, Dalian
    Pailou di China Martial Arts Hall, Jinshitan, Dalian
  • Paifang di pecinan di Boston, Massachusetts. Paifang ini adalah pemberian dari Taiwan[2]
    Paifang di pecinan di Boston, Massachusetts. Paifang ini adalah pemberian dari Taiwan[2]
  • Friendship Archway di pecinan Washington, D.C.
    Friendship Archway di pecinan Washington, D.C.
  • Pailou di Dunedin Chinese Garden, Selandia Baru.
    Pailou di Dunedin Chinese Garden, Selandia Baru.

Paifang di Indonesia

  • Gapura bergaya oriental khas Tiongkok, pintu masuk pemakaman Tionghoa di Pasuruan.
    Gapura bergaya oriental khas Tiongkok, pintu masuk pemakaman Tionghoa di Pasuruan.

Catatan kaki

  1. ^ A.H. Longhurst (1995). Story Of The Stupa. Asian Educational Services. hlm. 17–. ISBN 978-81-206-0160-4. 
  2. ^ http://www.boston.com/yourtown/boston/downtown/gallery/chinatown_tour/