Andrónico
Andrónico | ||
---|---|---|
Emperador bizantino Andrónico II Paleólogo | ||
Origen | Griego | |
Género | Masculino | |
Santoral | 11 de octubre | |
Significado | hombre victorioso | |
Zona de uso común | Todo el mundo | |
Artículos en Wikipedia | Todas las páginas que comienzan por «Andrónico». | |
[editar datos en Wikidata] |
Para otros usos de este término, véase Andrónico (desambiguación).
Andrónico es un nombre propio masculino de origen griego en su variante en español. Proviene del griego Ανδρόνικος, compuesto de ανδρος (andros) (hombre) y νικη (niké) (victoria), por lo que su significado es "hombre victorioso"; etimológicamente, equivale al nombre Nicandro.
Santoral
11 de octubre: San Andrónico, mártir en Tarso de Cilicia (304).
Variantes
- Femenino: Andrónica.
Variantes en otros idiomas
Variantes en otras lenguas | |
---|---|
Español | Andrónico |
Alemán | Andronicus |
Búlgaro | Андроник (Andronik) |
Catalán | Andrònic |
Danés | Andronicus |
Esloveno | Andronik |
Esperanto | Androniko |
Euskera | Andornika |
Finlandés | Andronicus |
Francés | Andronic |
Gallego | Andrónico |
Griego | Ανδρόνικος (Andrónikos) |
Holandés | Andronicus |
Inglés | Andronicus |
Italiano | Andronico |
Latín | Andronicus |
Lituano | Andronikas |
Noruego | Andronicus |
Polaco | Andronik |
Portugués | Andrónico |
Ruso | Андроник (Andronik) |
Rumano | Аndronic |
Serbio | Андроник (Andronik) |
Sueco | Andronicus |
Bibliografía
- Yáñez Solana, Manuel (1995). El gran libro de los Nombres. M. E. Editores, Madrid. ISBN 84-495-0232-2.
- Montes Vicente, José María (2001). El libro de los Santos. Alianza, Madrid. ISBN 84-206-7203-3.
Véase también
- Datos: Q28914185