Erhard Schmidt
Biografia | |
---|---|
Naixement | 13 gener 1876 Tartu (Estònia) |
Mort | 6 desembre 1959 (83 anys) Berlín (Alemanya) |
Sepultura | Alter Friedhof Potsdam 52° 23′ 09″ N, 13° 04′ 28″ E / 52.385876°N,13.07448°E / 52.385876; 13.07448 |
Dades personals | |
Formació | Universitat de Tartu Universitat Frederic Guillem de Berlín Universitat de Göttingen |
Tesi acadèmica | Entwicklung willkürlicher Funktionen nach Systemen vorgeschriebener (1905 ) |
Director de tesi | David Hilbert |
Activitat | |
Camp de treball | Anàlisi funcional |
Lloc de treball | Bonn |
Ocupació | matemàtic, professor d'universitat |
Ocupador | Universitat Humboldt de Berlín, catedràtic (1917–1950) Universitat de Breslau, catedràtic (1911–1917) Universitat d'Erlangen-Nuremberg, catedràtic (1910–1911) Universitat de Zúric, catedràtic (1908–1910) Universitat de Bonn, Privatdozent (1906–1908) |
Membre de | |
Professors | Hermann Schwarz |
Obra | |
Obres destacables | |
Estudiant doctoral | Salomon Bochner, Lothar Collatz, Martin Kneser, Heinz Hopf, Eberhard Hopf, Alexander Dinghas, Helmut Wielandt, Günther Ludwig, Michael Golomb, Rudolf Iglisch, Richard Brauer, Alfred Brauer, Wilhelm Specht, Günther Ludwig, Erich Rothe, Rudolf Kochendörffer, Jürgen Schmidt, Guido Hoheisel, Eberhard Melchior, Felix Behrend, Arnold Scholz, Erich Bessel-Hagen, Erika Pannwitz, Dora Prölß (en) , Max Wernick (en) , Franz Herbst (en) , Anneliese Hünke (en) , Chi-Siang Chen, Olaf Helmer-Hirschberg (en) , Rudolf Iglisch, Ralf Lohan (en) , Otto Lucke (en) , Heinz Liermann (en) , Juho Mauri Angervo (en) , Ingeborg Kraft (en) , Maximilian Mathias (en) , Werner Schulz (en) , Fritz Dueball (en) , Artur Bischof (en) , Karl-Friedrich Kirstein (en) , Heinz Westphal (en) , Alfred Max Helmut Stöhr (en) , Orhan Hamdi-Alisbah (en) , Olga Polossuchin (en) i Elisabeth Müller (en) |
Família | |
Pare | Alexander Schmidt |
Premis
|
Erhard Schmidt (Tartu, 13 de gener de 1876 - Berlín, 6 de desembre de 1959) va ser un matemàtic alemany.
Vida i obra
Schmidt va néixer a Dorpat (actualment Tartu, Estònia), quan formava part de l'Imperi Rus tot i que amb una forta influència alemanya. Va estudiar a les universitat de la seva vila natal, de Berlín i de Göttingen. Va obtenir el doctorat en aquesta última el 1905 amb una tesi dirigida per David Hilbert.[1] L'any següent va obtenir l'habilitació docent a la universitat de Bonn, en la qual va ser professor ajudant durant dos cursos.
El 1908 va ser nomenat professor de la universitat de Zúric, de la qual va passar a les d'Erlangen (1910-1911) i Breslau (1911-1917), fins que el 1917 va ser nomenat catedràtic de la universitat de Berlín, en la qual va romandre fins a la seva jubilació el 1950.[2] A Berlín va mantenir sempre una gran reputació intel·lectual, essent un professor carismàtic i excèntric al mateix temps.[3]
Durant el nazisme, i malgrat la seva ideologia conservadora i nacionalista, va mantenir postures decents, arribant a ser qualificat de personan non grata. Ell va lluitar per a que es restablís a la docència el seu col·lega jueu Issai Schur. Després de la Kristallnacht, va ser l'únic col·lega que va seguir visitant regularment Schur.[4]
Acabada la Segona Guerra Mundial, va romandre al Berlín Oriental, essent l'editor de la revista Mathematische Nachrichten.[2]
El seu principal camp de treball va ser l'anàlisi matemàtica.[5] És especialment recordat pel procés d'ortogonalització de Gram-Schmidt, un procediment per ortonormalitzar un conjunt de vectors d'un espai prehilbertià.[6]
Referències
- ↑ Meschkowski, 1990, p. 236.
- ↑ 2,0 2,1 Chang, 2011, p. 47.
- ↑ Ledermann, 2009, p. 27-28.
- ↑ Segal, 2003, p. 358.
- ↑ Pietsch, 2010, p. 6 i ss.
- ↑ Bjǒrck, 2010, p. 1 i ss.
Bibliografia
- Chang, Sooyoung. Academic Genealogy of Mathematicians (en anglès). World Scientific, 2011. ISBN 978-981-4282-29-1.
- Ledermann, Walter. Encounters of a Mathematician (en anglès). Walter Ledermann, 2009. ISBN 978-1-4092-8267-9.
- Meschkowski, Herbert. «Erhard Schmidt». A: Herbert Meschkowski. Denkweisen großer Mathematiker (en alemany). Vieweg, 1990, p. 235-244. ISBN 978-3-322-85074-4.
- Pietsch, Albrecht «Erhard Schmidt and his contributions to functional analysis» (en anglès). Mathematische Nachrichten, Vol. 283, Num. 1, 2010, pàg. 6-20. DOI: 10.1002/mana.200910127. ISSN: 0025-584X.
- Segal, Sanford L. Mathematicians under the Nazis (en anglès). Princeton University Press, 2003. ISBN 0-694-00451-X.
Enllaços externs
- O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F. «Erhard Schmidt» (en anglès). MacTutor History of Mathematics archive. School of Mathematics and Statistics, University of St Andrews, Scotland. (anglès)
- Bernkopf, Michael. «Schmidt, Erhard». Complete Dictionary of Scientific Biography, 2008. [Consulta: 13 desembre 2019]. (anglès)
- Bjǒrck, Ake. «Gram–Schmidt Orthogonalization: 100 Years and More». University of Pennsylvania, 2010. [Consulta: 13 desembre 2019]. (anglès)